Του Κων/νου Τσιούμα
Μέρος Α’
Αλλοπρόσαλλο και παράλογο τρόπο σκέψης παρουσιάζει ο αξιολύπητος αυτός Ελληνικός λαός, που όντας σκοτισμένος στο νου και στη συνείδηση, δέσμευσε τη θέλησή του εις την κακή συνήθεια, να ανεβάζει εις την καρέκλα της εξουσίας ανθρώπους ευτελείς, ανίκανους, φιλόδοξους, τυχοδιώκτες και γενικά πρόσωπα χωρίς πνευματικό ή ηθικό περιεχόμενο.
Το τραγικότερο είναι, ότι ενεργεί σαν υπνωτισμένος, σαν άβουλος και ανεγκέφαλος, που στερείται της δικής του κρίσης, της σκέψης και της ικανότητας να διακρίνει πέραν του πολιτικού αυτού οχετού, άτομα αξιόλογα, με πολλά υγιή στοιχεία ηθικής, προερχόμενα από τον χώρο της πατριωτικής Ελληνικής κοινωνίας.
Όλα αυτά, φανερώνουν την διανοητική ανικανότητα και την αναποφασιστικότητα αυτού του λαού να απαλλαχτεί από την βρωμιά της πολιτικής διαφθοράς. Εξάλλου έτσι τον θέλει η πολιτεία∙ ατροφικό πνευματικά, σωματικά και ψυχικά, χωρίς μόρφωση Ελληνική, χωρίς γράμματα, χωρίς παιδεία, χωρίς πίστη, χωρίς ήθος, χωρίς μάτια, χωρίς φως για να βλέπει την αλήθεια.
Φυσικό λοιπόν είναι, ένας τέτοιος λαός απογυμνωμένος από προτερήματα, να χειραγωγείται από αλαζόνες, φιλάργυρους, δοξομανείς και διεφθαρμένους πολιτικούς, που κάποιοι από αυτούς έχουν σκοτεινή την προέλευση και οι οποίοι συνεχίζουν την εγκληματική ανθελληνική και αντίχριστη πολιτική.
Οι κρυψίβουλοι αυτοί πολιτικοί, καταστρέφουν τον αμπελώνα της Ελλάδος, απορρίπτουν και υποσκάπτουν ό,τι περί ηθικής από την Εκκλησία κτίζεται, σπέρνοντας στις ψυχές των Ελλήνων κάθε τι το οποίο προέρχεται από τον οχετό της διαφθοράς. Ποιος λοιπόν φέρει την ευθύνη όταν η χώρα κυβερνιέται από πολιτικούς παράγοντες της ποιότητας αυτής; Με ποια λογική αυτός ο λαός εμπιστεύεται το μέλλον της Πατρίδος σε κομματάρχες με τη μορφή κρυφού λύκου;
Eίναι δυνατόν τα πρόβατα να βρίσκονται υπό την φύλαξη λύκων αντί των άγριων τσομπανόσκυλων; Όχι βέβαια. Έτσι ακριβώς και η Πατρίδα μας πρέπει να διοικείται και να προστατεύεται όχι από πονηρούς, αρπακτικούς και αργυρόδουλους, δειλούς και φλωροκαπνισμένους από μεγάλα τζάκια και σαλόνια πολιτικούς, αλλά από άντρες πάνοπλους έμπειρους και με ενδιαφέρον για τον λαό.
Πολλές φορές αυτός ο άστατος και κοψοχέρης λαός, αισθάνθηκε μετανιωμένος για το ότι με την ψήφο του, τίμησε τους ανάξιους και τους δόλιους. Ωστόσο συνεχίζει να συντάσσεται με συμμορίες τυχοδιωκτών και πανούργων πολιτικάντηδων.
Εις το μεγαλύτερο δυστυχώς μέρος, οι πολίτες είναι ποίμνιο ανοήτων προβάτων, οι δε κρατούντες γι’ αυτούς, είναι πολιτικώς οι κρυφοί λύκοι. Άραγε αντιλαμβάνονται αυτά τα «πρόβατα» τι πρόκειται να συμβεί όταν πολιτικοί αυτού του είδους πάρουν στα χέρια τους την εξουσία; Όχι. Διότι τα πρόβατα αυτά δηλαδή ο λαός, λόγω του σκοτισμού της διανοίας του, δεν μπορεί να σκεφτεί ούτε να αντιληφθεί το τι αυτοί οι παμπόνηροι, φαυλόβιοι και χρηματολάτρες σχεδιάζουν γι’ αυτόν. Η αλήθεια είναι ότι ως πειθήνιος, θα κλείσει και πάλι τα μάτια του, και δίχως αντίδραση όπως πάντα, θα δέχεται τις ταπεινωτικές κατραπακιές και χτυπήματα πανουργικώ τω τρόπω.
Πώς λοιπόν οι τυχάρπαστοι και τυχοδιώκτες αυτοί πολιτικοί να μην αλωνίζουν ελεύθερα και ανεξέλεγκτα στην χώρα μας; Πώς να μην οργιάζουν στην απάτη, στο ψέμα και στην κλεψιά, και πώς αυτοί οι πανούργοι εργατοπατέρες να μην απεργάζονται την υπονόμευση των δικαιωμάτων του λαού, όταν ο ίδιος αυτός λαός βρίσκεται σε συνεχή εγκεφαλική άμβλυνση, και εξακολουθεί ως ηθικός αυτουργός, να παραμένει σε κατάσταση σιωπής και αδράνειας;
Να σημειωθεί ότι οι πολιτικοί γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η δύναμή τους βρίσκεται ακριβώς σ’ αυτή την ηλιθιότητα και στην βλακώδη κρίση αυτού του τυφλού εις τη δύναμη λαού, γι’ αυτό και εύκολα τον χειραγωγούν και τον υποδουλώνουν εις τη θέλησή τους.
Είναι άριστοι πολιτικοί θηρευτές, διότι η φαύλη «μητέρα» πολιτική, τους δίδαξε πολύ καλά πώς να στήνουν τα δόκανά τους με ελκυστικά δολώματα εξαπάτησης, προς άγρα ανοήτων ψηφοφόρων. Εξ’ άλλου αυτές οι «αλεπούδες», σπούδασαν όλες τις μεθόδους της πανουργίας, και όλα τα είδη της απάτης. Γι’ αυτούς τα μεγάλα προτερήματα – η ειλικρίνεια και η τιμιότητα – είναι ελαττώματα και δεν έχουν καμία θέση στην πολιτική. Μια βρώμικη πολιτική με την έννοια της διακυβέρνησης της χώρας, που δεν έχει τίποτε το κοινό με την ηθική, διότι κινείται με γνώμονα τη φαυλότητα.
Οι φαυλόβιοι λοιπόν αυτοί πολιτικάντηδες, με την πονηριά και την κατεργαριά πάντα στο μυαλό τους, ξέρουν πολύ καλά πώς να κουμαντάρουν τον λαό αυτόν. Γνωρίζουν ότι είναι τόσο ανίσχυρος, όσο ο τυφλός χωρίς το μπαστούνι του, αλλά και διανοητικά τόσο ελλιπής, που έχει χάσει τη συνήθεια να σκέφτεται, και να περιορίζεται μόνο εις το να βλέπει αυτό που φαίνεσαι ότι είσαι, επειδή δεν έχει την ικανότητα της αντίληψης εις το να βλέπει τι πραγματικά είσαι, ούτε και να εκτιμήσει τις συνθήκες της ίδιας της ζωής του.
Όσο ο λαός αυτός θα ανέχεται την απάνθρωπη οικονομική δουλεία που του επιβάλλουν οι κάθε τυχάρπαστοι, οι πλούσιοι και χορτασμένοι, οι υγιείς και ισχυροί και επιδέξιοι κλεφταράδες, που σαν τερμίτες κατατρώγουν τους κόπους της ζωής του, ποτέ δεν πρόκειται να δει πρόσωπο Θεού. Δεν θα δει καμία ευημερία, ούτε πρόοδο, ούτε προκοπή, όσο παραμένει αμετανόητος και δεν συμμορφώνεται, ούτε λογικεύεται, ούτε παραδειγματίζεται από τα συνεχόμενα λάθη του. Ό,τι έπαθε, ό,τι παθαίνει και ό,τι θα πάθει, θα είναι από την αναίδεια των εκάστοτε αδίστακτων κρατούντων. Και αυτό θα είναι μια άξια και δίκαιη ανταπόδοση, μία τιμωρία, για την συνεχή αμετανοησία αυτού του λαού, για την σκληροκαρδία του, την απιστία και την ασέβειά του απέναντι στον Θεό.
