Της Κικής Γιαμουρίδου, αρθρογράφου, κειμενογράφου λογοτεχνικών κειμένων, αντιπρόεδρου της φιλανθρωπικής δράσης «Θαύμα»
Αγκαλιά. Μια άμεση μορφή αγάπης, που μέσα της, περικλείει συνήθως όμορφα συναισθήματα, για αυτόν που τη δίνει και για αυτόν που την λαμβάνει.
Πάντα η αγκαλιά στέλνει δυνατά μηνύματα, εμψυχώνει, δίνει κίνητρα, αυτοπεποίθηση, ηρεμεί, θεραπεύει. Είναι σαν να παίρνεις την απάντηση, «είμαι εδώ», «είμαι δίπλα σου», «σε νιώθω», «σε καταλαβαίνω».
Αν και γένους θηλυκού, δεν έχει φύλο. Απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους και κάθε αγκαλιά είναι ξεχωριστή και μοναδική.
Η πρώτη αγκαλιά πάντα είναι από τη μάνα. Εκείνη η μητρική μοναδική αγκαλιά, που τα περισσότερα βρέφη απολαμβάνουν, μα και αναπολούν, σε όποια ηλικία και να είναι. Μια αγκαλιά σταθμός για όλη την υπόλοιπη ζωή και από τις δύο πλευρές.
Η πρώτη μέρα στο σχολείο, ξεκινά με μια αγκαλιά, ανεξίτηλη στη μνήμη, χαραγμένη στη καρδιά μας. Δύσκολα φεύγουμε από την αγκαλιά του γονιού, αυτή τη πρώτη μέρα.
Μεγαλώνοντας, πάντα σε κάθε δυσκολία, πόνο, θλίψη, απογοήτευση, χαρά, ευτυχία, αναζητούμε μια αγκαλιά. Μπορεί να είναι η γονική, η φιλική, του συντρόφου μας. Ανάλογα με το πώς αισθανόμαστε και με ποιον θέλουμε να αγκαλιαστούν οι ψυχές μας. Ναι η αγκαλιά είναι η τροφή της ψυχής.
Η αγκαλιά είναι η επαφή δύο σωμάτων, όμως και δύο ψυχών.
Αυτή η ένωση, μπορεί να επιλύσει και να αποκαταστήσει προβλήματα και θέματα έτσι απλά… χωρίς λόγια. Έχει τόση ένταση χωρίς όμως ποτέ να ακούγεται θόρυβος. Χωρίς να μιλάει, καθηλώνει.
Υπάρχουν βέβαια και οι αγκαλιές που σφραγίζουν ένα αντίο προσωρινό η για πάντα και σίγουρα πονάνε. Όμως και πάλι αφήνουν μια σφραγίδα, μια ανάμνηση.
Μετά την αγκαλιά δεν χρειάζονται εξηγήσεις. Λειτουργεί πάντα μαγικά και αθόρυβα χωρίς φλυαρίες.
Μην τσιγκουνεύεστε τις αγκαλιές.
Αγκαλιάστε και αγκαλιαστείτε. Ποτέ δεν είναι νωρίς, ποτέ δεν είναι αργά.
Είναι το πιο δίκαιο «δούναι και λαβείν».
Δίνεις και παίρνεις.
Μεγάλη κουβέντα η αγκαλιά!
