ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Ο χρόνος

ο-χρόνος-867620

Της Βαρβάρας Τσακουρίδου

Ο χρόνος κυλά και φεύγει…!!

Η αγάπη λευκαίνει και μένει…

σαν ανθός μυρωδάτος που επιμένει

το ντύμα της ζωής να ομορφαίνει.

Ο χρόνος κυλά και φεύγει…!!

Η αγάπη τιμονιέρης άξιος κατευθύνει

στο δρόμο του φωτός τα βήματά μας με ευθύνη

Η γνώση και η σοφία στολίδι που μας ντύνει…

Τι αν όλα σαν χιονόμπαλα φαντάζουν

η ματαιότης, το εφήμερο, εμάς δεν μας τρομάζουν

ταξιδιώτες στο χάρτη της ζωής ενημερωμένοι

στην παγίδα της ψευδαίσθησης δεν είμαστε δεμένοι.

Και έτσι … πως όλα, μοιάζουν να υπάρχουν…

φανταστικά μια μέρα θα ’χουν γίνει…

καθώς ο Ήλιος και η Σελήνη

μονάχα, ενωμένοι θα ’χουν μείνει…

Οι ανθρώπινες μορφές εικονίζονται

συνοδοιπόροι στις ατλαζένιες μου ματιές

σαν επιθυμούν στης γης τις γωνιές

την ουράνια σκάλα να ανεβούν

στα αυτιά τους ήχοι αγάπης να αχολογούν.

Και έτσι … πως η σφαίρα αυτή γυρίζει…!!

πως τον κύκλο της ζωής μας μου θυμίζει

το ολόκληρο τη σκέψη μου κεντρίζει

αυτό ζητώ και τούτο με πλουμίζει.

Η πολυτέλεια…! τι ψεύτικο ποίκιλμα φαντάζει!!

απ’ την ψυχή τη φτώχεια δεν τη βγάζει…

Όλη η Ζωή μια ψεύτικη ταμπέλα

όταν το Φως, δεν είναι η προπέλα….

Και η «συνάθροιση» τι γρήγορα τελειώνει..!!

σε ’ναν κόσμο που σαν «χιονάνθρωπος» λιώνει!!

ο καθείς μονάχος τον δρόμο ανηφορίζει

με μιά επίκληση που μόνο αυτός γνωρίζει…

και το ταξίδι της ψυχής … μια αστραπή ειν’ της στιγμής.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου