ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (Κ.Α.Π.) της Ε.Ε. και ο ρόλος των Επιστημόνων Γεωπόνων της χώρας μας

η-νέα-κοινή-αγροτική-πολιτική-κ-α-π-της-867552

Του Θανάση Κουντουρά, Συν/χου Γεωπόνου, Πρ. Προέδρου Γεωπονικού Συλλόγου Μαγνησίας

Είναι, πλέον, γεγονός αναμφισβήτητο.

Από την 1η Ιανουαρίου 2023, και για το χρονικό διάστημα 2023-2027, θα αρχίσει να ισχύει, για όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.) και φυσικά στη χώρα μας, την Ελλάδα, ο Κανονισμός της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (Κ.Α.Π.) της Ε.Ε.

Ομως, κατά τις εκτιμήσεις ειδικών επιστημόνων (όπως Καθηγητών Πανεπιστημίων / της Γεωπονικής, της Γεωργο-οικονομίας κ.ά.) η νέα Κ.Α.Π. έχει (δυστυχώς) αρκετές «ουσιαστικές» και αρνητικές» προκλήσεις», για τον Πρωτογενή (Αγροτικό) παραγωγικό Τομέα της πατρίδας μας.

Το μεγάλο, λοιπόν, ερώτημα όλων (σχεδόν) των αγροτών (γεωργών και κτηνοτρόφων) της χώρας μας και φυσικά των αγροτών της ευρύτερης τοπικής περιοχής μας, είναι το εξής:

«Κατά πόσον, αλήθεια, είναι πλήρως ή σχεδόν πλήρως ενημερωμένοι, η πλειοψηφία των ελλήνων αγροτών, πάνω στις «αρχές», στους «όρους» και τις προϋποθέσεις της νέας ΚΑΠ, που πρέπει να εφαρμόσουν στην παραγωγική διαδικασία τους, οι έλληνες αγρότες, σε λίγες ημέρες, δηλαδή από τις αρχές του νέου έτους 2023;»

Ναι, είναι εύλογο και λογικό ερώτημα. Γιατί, όπως αποδεικνύεται από τις δηλώσεις των υπεύθυνων Αγροτο-συνεταιριστικών και Αγροτο-συνδικαλιστικών Φορέων της πατρίδας μας, η ουσιαστική ενημέρωσή τους για τη νέα ΚΑΠ (της περιόδου 2023-2027) ήταν και είναι, σχεδόν, υποτυπώδης και ανεπαρκής!!!

(Σημείωση: Εδώ, όμως, θα πρέπει να διατυπώσω το εξής: Κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα (δηλαδή, μέσα στο έτος 2022) έχουν γίνει ορισμένες «κεντρικές εκδηλώσεις – ενημερώσεις και συζητήσεις», από τους υπεύθυνους πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες, του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Αλλά, πέραν αυτών των λίγων «κεντρικών εκδηλώσεων» και μάλιστα, με σχετικά μικρή συμμετοχή των καθαρά επαγγελματικών αγροτών, δεν έγινε (δυστυχώς) τίποτα άλλο!!!).

Συμπερασματικά, λοιπόν, (κατά την άποψη της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων αγροτών), τίθενται τα παρακάτω τρία (3) βασικά και ουσιαστικά ερωτήματα:

  1. Πως θα εφαρμοσθεί μια νέα «πολύπλοκη» Κ.Α.Π., από τους σχεδόν (πλήρως) ανημέρωτους αγρότες και μάλιστα σε ποσοστό 75-80%;
  2. Τι αλήθεια (εφόσον ενημερωθούν οι αγρότες για τη νέα Κ.Α.Π.) θα πρέπει να προσέξουν, οι αγρότες, έτσι ώστε κατά την εφαρμογή της, να μη βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να «χάσουν» τις διάφορες επιδοτήσεις, από τα ταμεία της Ε.Ε.;
  3. Ποιοί έχουν και πρέπει να έχουν τη συνεχή αρμοδιότητα ενημέρωσης των αγροτών (γεωργών και κτηνοτρόφων), πάνω στις βασικές αρχές, προϋποθέσεις και ουσιαστικές ειδικές λεπτομέρειες της νέας Κ.Α.Π., για τα έτη 2023-2027;

Είναι, πιστεύω, ερωτήματα, τα οποία (κατά τη γνώμη μου) αντιπροσωπεύουν την επιτυχία εφαρμογής της νέας Κ.Α.Π., από τους αγρότες της χώρας μας, αλλά και τους αγρότες της ευρύτερης τοπικής περιοχής μας.

Παρατήρηση: Εδώ, ίσως, κάποιοι θα μου πούνε: «Μα, κύριε Κουντουρά, ήδη έχουν γίνει «ενημερωτικές εκδηλώσεις», από τους αρμόδιους Παράγοντες, του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων» και όχι μόνον.

Ναι, πράγματι, δεν το αρνούμαι, γιατί ήδη το έχω αναφέρει προηγούμενα. Οι ενημερώσεις, όμως, αυτές (κατά την άποψη των ενδιαφερομένων αγροτών – παραγωγών, καθώς κα της δικής μου άποψης) ήταν πολύ λίγες και είχαν (δυστυχώς) παρακολουθηθεί, από πολύ λίγους ως ελάχιστους γεωργούς και κτηνοτρόφους, σε σχέση με τις πολλές χιλιάδες Ελλήνων αγροτών, της πατρίδας μας και, φυσικά, της περιοχής μας.

Κατά συνέπεια, τώρα, προκύπτει, εύλογα και σίγουρα (απ’ όλους), ένα νέο βασικό και κύριο (το τέταρτο /4ο) ερώτημα:

«Πως, αλήθεια, μπορεί να γίνει πιο γρήγορα, πιο έγκυρα, πιο αποτελεσματικά και πιο «ομαδικά» / συλλογικά, η ενημέρωση (των αγροτών μας) πάνω στις βασικές και ειδικές διατάξεις» – προϋποθέσεις και εφαρμογές της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (Κ.Α.Π.), της Ε.Ε.;

Κατά την άποψη και θέση μου: Αυτή η μορφή ενημέρωσης, μπορεί και πρέπει να γίνει (σε κάθε κωμόπολη και χωριό ξεχωριστά, από τους συναδέλφους Γεωπόνους, των ανά τη χώρα μας, Διευθύνσεων Αγροτικής Ανάπτυξης των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και φυσικά της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης του Νομού μας, του Ν. Μαγνησίας.

(Ειδική Σημείωση Αρθρογράφου: Εδώ, όμως, θέλω να προσθέσω και να αναφέρω μια ακόμη πιο… «προχωρημένη» και ίσως «ανατρεπτική» άποψη, σε σχέση με τα… «παραδοσιακά» δεδομένα: «Αυτές οι ενημερώσεις των αγροτών μας, μπορούν να γίνονται ΚΑΙ από τους συναδέλφους Γεωπόνους των Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων (Α.Σ.Ο.), αλλά ΚΑΙ από τους συναδέλφους Γεωπόνους (εφόσον υπάρχουν) των καθαρά (τουλάχιστον) αγροτικών – γεωργικών Ο.Τ.Α./Δήμων της χώρας μας και της ευρύτερης τοπικής περιοχής μας.

Ο ρόλος του επιστήμονα Γεωπόνου

(Μια καθαρή άποψη και «θέση» μου)

Ο ρόλος (γενικά) των Γεωπόνων (ανεξαρτήτως της εργασιακής των ασχολίας) ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε, πολύ σημαντικός και πολυδιάστατος.

Διότι, αφ’ ενός η «προσφορά» τους, στην ενημέρωση και πληροφόρηση του αγροτικού – γεωργικού – παραγωγικού κόσμου της πατρίδας μας (και φυσικά της ευρύτερης τοπικής περιοχής μας) ήταν, είναι και θα είναι μεγάλη σημαντική και ουσιαστική, πάνω σε θέματα και προβλήματα της αγροτικής – γεωργικής ανάπτυξης, και αφ’ ετέρου, με την καθοδήγησή τους, προσπαθούν να συνδράμουν, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για τη σωστή και πιο οικονομικά συμφέρουσα παραγωγική ανάπτυξη και απόδοση (ποσοτική και ποιοτική) στις διάφορες αγροτικές – γεωργικές δραστηριότητές τους. Και, φυσικά, ειδικά σήμερα και «αύριο» που οι εξελίξεις στον αγροτικό – διατροφικό τομέα είναι και θα είναι ραγδαίες.

ΟΜΩΣ. Εδώ και αρκετά χρόνια (από το 2004 και μετά, που έγινε η μεγάλη διεύρυνση της πρώην Ευρωπαϊκής Κοινότητας (Ε.Ο.Κ.) και της μετέπειτα Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) με την ένταξη / είσοδο, σ’ αυτές, των 13 νέων χωρών – μελών τους) πολλοί συνάδελφοι Γεωπόνοι της Δημόσιας Διοίκησης (δηλαδή των Υπηρεσιών του Υπουργείου Γεωργίας – Αγροτικής Ανάπτυξης) χρησιμοποιήθηκαν και ασχολήθηκαν (δυστυχώς) σαν «μηχανισμός» διεκπεραίωσης αγροτικών επιδοτήσεων της Ε.Ο.Κ. και της Ε.Ε.

Ενώ αντίθετα. Η συνεισφορά του Γεωπόνου (όπως ανέφερα και προηγούμενα) είναι και πρέπει να είναι κοντά στον αγρότη / γεωργό, κτηνοτρόφο παραγωγό, με σκοπό και στόχο να τον ενημερώνει, να τον συμβουλεύει, να τον προτείνει (όχι να τον επιβάλλει) το είδος του καλλιεργούμενου φυτού, να τον υποδεικνύει τη σωστή φυτοπροστασία των καλλιεργειών του, καθώς επίσης να τον «προστατεύει» έτσι ώστε να έχει το μικρότερο δυνατό παραγωγικό κόστος.

Δηλαδή, με άλλα λόγια, η «παρουσία» του Γεωπόνου ήταν είναι και θα είναι πάντοτε, άκρως απαραίτητη και επιτακτική στην «υπηρεσία» του κάθε αγρότη – παραγωγού. Ήταν, είναι και θα είναι (κατά τη γνώμη μου) η πεμπτουσία της Κρατικής επιστημονικής βοήθειας στην πρόοδο (γενικώς) των ελλήνων αγροτών – παραγωγών.

Αυτό συμβαίνει, διότι (σήμερα και μάλλον αύριο) έχουμε και θα έχουμε τα παρακάτω δεδομένα:

  1. Τι νέες «αλλοπρόσαλλες» και «επικίνδυνες» καιρικές συνθήκες (λόγω της έντονης «κλιματικής αλλαγής») με απρόβλεπτες καταστροφικές (ενδεχόμενα) συνέπειες, σε βάρος των διαφόρων καλλιεργειών και καλλιεργούμενων φυτών.
  2. Τη νέα διαμόρφωση προτίμησης, για το παραγωγικό «μοντέλο», σε πολλά «επίπεδα» από τους καταναλωτές, με συνέπεια να χρειασθεί να γίνει μια ουσιαστική (ενδεχόμενα) αναμόρφωση της αγροτικής ανάπτυξης και παραγωγής.
  3. Την δεδομένη παγκοσμιοποίηση των διαφόρων αγροτικών προϊόντων (και όχι μόνον), που έχει ήδη «χτυπήσει» ισχυρά την «πόρτα» της πατρίδας μας, με ότι αυτό συνεπάγεται, για τον Αγροτικό Παραγωγικό Τομέα της χώρας μας και της περιοχής μας.
  4. Την απαραίτητη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα, η οποία είναι άκρως επιβεβλημένη, για την καλή υγεία των ανθρώπων.
  5. Τη σωστή γεωργική και γεωργο-οικονομική εκπαίδευση των αγροτών – παραγωγών, που θα πρέπει να είναι (πλέον) προσαρμοσμένη, στη σημερινή και «αυριανή» πραγματικότητα της Ελληνικής, Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας παραγωγής αγροτικών διατροφικών και βιομηχανικής επεξεργασίας προϊόντων.

6.Τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (Κ.Α.Π.) της Ε.Ε., η οποία είναι προ των «πυλών» της χώρας μας (θα αρχίσει να εφαρμόζεται από τις αρχές του νέου χρόνου 2023) και η οποία έχει αρκετά δύσκολες προϋποθέσεις εφαρμογής της, για τους, σχεδόν, ανημέρωτους γεωργούς και κτηνοτρόφους της χώρας μας και φυσικά της ευρύτερης τοπικής περιοχής μας, σε αρκετά μεγάλο ποσοστό.

Με βάση, λοιπόν, όλα τα αναφερθέντα παραπάνω δεδομένα (και όχι μόνον) η «αξία» και η προσφορά των επιστημόνων Γεωπόνων, (θα επαναλάβω), είναι τεράστια και μοναδική προς τους αγρότες (γενικά) της χώρας μας.

ΟΜΩΣ, εδώ και αρκετά χρόνια, έχουν προκύψει τρία (3) πολύ μεγάλα και σημαντικά προβλήματα, είναι τα εξής:

Πρόβλημα Πρώτο: Ως γνωστόν (και όχι μόνον στους… «παροικούντες εις… Ιερουσαλήμ»), οι εξελίξεις στη γεωργική ανάπτυξη (γενικώς) είναι ραγδαίες και πολύ σημαντικές. Στη χώρα μας, όμως, η «παρακολούθηση» αυτών των εξελίξεων, είναι (διαχρονικά) σχετικά περιορισμένη, δυστυχώς. Γιατί, εδώ και αρκετά χρόνια (μετά τη μεγάλη διεύρυνση της πρώην Ε.Ο.Κ. και της σημερινής Ε.Ε., με την είσοδο σ’ αυτές, πολλών νέων κρατών – μελών στην Ενωμένη Ευρώπη πολλοί συνάδελφοι Γεωπόνοι του Δημοσίου, χρησιμοποιήθηκαν σαν «μηχανισμός» αγροτικών επιδοτήσεων της Ε.Ο.Κ. και της Ε.Ε., δηλαδή εργασίες που θα μπορούσαν (κατά τη γνώμη μου) να πραγματοποιηθούν και από άλλες ειδικότητες υπαλλήλων.

Γιατί, όπως έχω αναφέρει και προηγούμενα, ο ρόλος και η συνεισφορά του κάθε Γεωπόνου, πρέπει να είναι κοντά στον αγρότη – παραγωγό και την αγροτική παραγωγική του διαδικασία. Η πάσης μορφής βοήθεια του Γεωπόνου πρέπει να είνα και είναι πάντοτε άκρως απαραίτητη σε όλα τα «επίπεδα» του Πρωτογενούς Παραγωγικού Τομέα της Οικονομίας.

Πρόβλημα Δεύτερο: Είναι, πάλι, σίγουρα γνωστόν. Εδώ και αρκετά χρόνια, έχει μειωθεί ο αριθμός των μόνιμων οργανικών θέσεων Γεωτεχνικών (Γεωπόνων κ.ά.) από τη Δημόσια Διοίκηση, λόγω της κανονικής συνταξιοδότησης των συναδέλφων Γεωτεχνικών, από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και κατά συνέπεια από τις αντίστοιχες Υπηρεσίες των Διευθύνσεων Αγροτικής Ανάπτυξης, των ανά την Ελλάδα Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων.

Δυστυχώς, όμως, η οπωσδήποτε αναπλήρωση αυτών των θέσεων, δεν έγινε (διαχρονικά) έστω και σε κάπως ικανοποιητικό αριθμό.

Πρόβλημα Τρίτο: Είναι, πάλι, σίγουρα γνωστόν.

Εδώ και μερικά χρόνια (δηλαδή την τελευταία, περίπου 10ετία) είχαμε (δυστυχώς) τις επιβεβλημένες στη χώρα μας (από τους «φίλους» και εταίρους μας στην Ε.Ε.) τις πολλές απαράδεκτες μνημονιακές υποχρεώσεις και απαγορεύσεις, σε πάρα πολλά θέματα. Ένα, απ’ αυτά τα απαγορευτικά μνημονιακά θέματα, ήταν και η ελαχιστοποίηση (δυστυχώς) νέων διορισμών Γεωτεχνικών (Γεωπόνων κ.ά.) με σκοπό τη στελέχωση των διαφόρων Γεωτεχνικών Υπηρεσιών των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και όχι μόνον.

Συμπέρασμα: Αυτά τα τρία (3) πολύ βασικά διαχρονικά προβλήματα, (ειδικά το δεύτερο και το τρίτο πρόβλημα) έφεραν την ουσιαστική έλλειψη Γεωτεχνικού (Γεωπονικού κ.ά.) προσωπικού, στην Υπηρεσία των Διευθύνσεων Αγροτικής Ανάπτυξης των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων της χώρας μας, αλλά και του Νομού μας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη μη ενδεδειγμένη ανταπόκριση των συναδέλφων Γεωπόνων (παρά τις μεγάλες και φιλότιμες προσπάθειές τους) στις «ουσιαστικές απαιτήσεις» των πολλών (παλαιών και νέων πολύπλοκων «εξελίξεων» στον Πρωτογενή (Αγροτικό) Παραγωγικό Τομέα, όπως αυτές αναφέρθηκαν προηγούμενα, δηλαδή οι «καιρικές συνθήκες», το παραγωγικό «μοντέλο», η παγκοσμιοποίηση, η Κ.Α.Π. κ.ά.

Ενός Παραγωγικού Τομέα σημαντικότατου και «υπεύθυνου» για την παραγωγή διατροφικών και βιομηχανικών φυτικών και ζωϊκών προϊόντων.

Για όλους τους παραπάνω αναφερθέντες λόγους και όχι μόνον, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ (κατά τη γνώμη των ειδικών επιστημόνων που ασχολούνται με τον Πρωτογενή Παραγωγικό Τομέα, αλλά και της δικής μου) να γίνει αντιληπτό, από τους Κυβερνητικούς Αρχοντες, ότι απαιτείται να γίνουν άμεσα διορισμοί Επιστημόνων Γεωτεχνικών (Γεωπόνων κ.ά.) στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, καθώς ΚΑΙ στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δήμους) των Αγροτικών – Γεωργικών (τουλάχιστον) περιοχών της πατρίδας μας και φυσικά του Νομού μας. Οι Γεωπόνοι αυτοί, εκτός από τα καθαρά Υπηρεσιακά – Δημοτικά καθήκοντά τους, στους Δήμους τους, (όπως π.χ. αρχιτεκτονική κήπων και τοπίου, φυτεύσεις νέων φυτών, καλλιεργητικές φροντίδες και φυτοπροστασία υφιστάμενων και νέων φυτών κ.τ.λ.) θα πρέπει (κατά τη γνώμη μου) να ασχολούνται (έστω και μερικώς) ΚΑΙ με την Αγροτική (γεωργική και κτηνοτροφική) Παραγωγική Ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής τους και ειδικά από το νέο χρόνο 2023, με την εφαρμογή στη χώρα μας, της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (Κ.Α.Π.), για το χρονικό διάστημα 2023-2027.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου