Του Βασίλη Μεταξά, γραμματέα της Τ.Ε. Μαγνησίας του ΚΚΕ
Τις τελευταίες μέρες κορυφώθηκε η προσπάθεια όλων των αστικών κομμάτων να κρυφτεί η ουσία της συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τα Σκόπια. Δηλαδή το γεγονός ότι η μπότα των ΝΑΤΟ-Ε.Ε. πατάει πιο «καλά» στα βαλκάνια, στα πλαίσια των ανταγωνισμών των μονοπωλίων στην περιοχή για τον έλεγχο των αγορών, των δρόμων ενέργειας και διακίνησης εμπορευμάτων. Και αυτό το κύριο ζήτημα στη συμφωνία, είναι τόσο καθοριστικό που περιλαμβάνεται μάλιστα και σε άρθρο του κειμένου.
Με τη συμφωνία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι αποτελεί έναν «πολύτιμο γεωπολιτικό μεντεσέ» των ευρω-ατλαντικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή κατά τα λόγια του αεικίνητου αμερικανού πρέσβη Τζέφρι Πάιατ. Το επιστέγασμα των Πρεσπών, τα τραγούδια και οι αγάπες του Ν. Κοτζιά προς τον Μ. Νίμιτς (όλοι θυμόμαστε το ρόλο του ως εκπρόσωπο των μακελάρηδων της Γιουγκοσλαβίας πριν από 20 χρόνια) είναι η κορύφωση της μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ στο καλύτερο πλυντήριο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Το γεγονός αυτό, μαζί με την πρόσφατη συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα στην «Die Welt» με την οποία δημόσια υπέγραψε «δήλωση μετανοίας» για το δημοψήφισμα του 2015, πρέπει να αποτελέσουν την τελική πράξη για όσους αριστερούς, αγωνιστές, προοδευτικούς ανθρώπους ακόμα ακολουθούν το ΣΥΡΙΖΑ και να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.
Ασφαλώς η στάση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι στάση «υπηρέτη» των ξένων συμφερόντων. Η Ελλάδα δεν είναι «κατεχόμενη», όπως λένε ορισμένοι. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε καλό άλλοθι για την κυβέρνηση. Η αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση υπακούει στις ανάγκες των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, των οποίων η κερδοφορία περνάει μέσα από το ευρω-ατλαντικό άρμα. Τα συμφέροντά τους προωθεί, φυσικά μέσα σε ένα πλαίσιο ανισότιμων σχέσεων με τα άλλα καπιταλιστικά κράτη και τις κυβερνήσεις που συμμετέχουν στις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι της Ελλάδας και οι κυβερνήσεις διαχρονικά, αποδέχονται αυτήν την εις βάρος τους ανισοτιμία. Εξάλλου τα μεγέθη είναι διαφορετικά, άρα και στο μοίρασμα της «λείας» όσο μεγαλύτερος ο λύκος, τόσο πιο μεγάλη μερίδα. Αυτό δεν αθωώνει καθόλου τους μικρότερους, οι οποίοι ξεσκίζουν λιγότερο από το θύμα. Είναι λύκοι και εκείνοι. Ο όρος λυκοσυμμαχία όταν μιλάμε για το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. δεν είναι υπερβολή. Έχουμε πείρα. Στα βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στη Συρία, στην Κύπρο, αλλά και στη χώρα μας, για το τι σημαίνει ΝΑΤΟ και Ε.Ε. Όταν, λοιπόν, ο λαός βλέπει τον Νίμιτς να χαμογελά και τον Έλληνα υπουργό να του τραγουδά «happy birthday to you», αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάρει τα μέτρα του! Το ΚΚΕ εκεί θέλει να συγκεντρώσει την προσοχή του λαού, χαρακτηρίζοντας επικίνδυνη και απαράδεκτη τη συμφωνία.
Μαζί ξεχωρίζουμε και μια ακόμα ουσιαστική πλευρά που επίσης γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί. Το σύνθημα: «Οι ιμπεριαλιστές τη γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν» αποτυπώνει απόλυτα την τακτική της κάθε λυκοσυμμαχίας για την προώθηση των συμφερόντων της. Κι εδώ έχουμε πείρα. Για τη νομιμοποίηση των επεμβάσεων είτε με στρατιωτικά μέσα είτε με τα λεγόμενα διπλωματικά, δηλαδή με τη γνωστή ιμπεριαλιστική ειρήνη που όμως έχει το πιστόλι στον κρόταφο, απαιτούνται και οι αφορμές. Πώς αλλιώς θα επέμβει η κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων της σε κάθε περιοχή; Δεν είναι καινούργια αυτά. Κάθε περίοδο όμως, εφευρίσκονται νέες αφορμές. Αυτή είναι η αιτία που το ΚΚΕ στέκεται στο σοβαρό πρόβλημα του αλυτρωτισμού που περιέχεται στα ανυπόστατα και ανιστόρητα περί «μακεδονικού έθνους» και «μακεδονικής γλώσσας», ζητήματα τα οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδέχτηκε με τη συμφωνία. Ο κίνδυνος γίνεται ακόμα μεγαλύτερος με τις αναφορές του Αλ. Τσίπρα στο θέμα του «αυτοπροσδιορισμού», που πονηρά ταύτισε με την «αυτοδιάθεση» για την οποία μιλούσαν οι κομμουνιστές (και όχι μόνο) στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, σε μια εποχή που ακόμα δεν είχε ολοκληρωθεί η συγκρότηση των αστικών κρατών, υπήρχαν αποικίες, αυτοκρατορίες κ.ο.κ. Ο «αυτοπροσδιορισμός» δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Πρόκειται για ένα επικίνδυνο εφεύρημα που πρώτη φορά επίσημα συμπεριλήφθηκε σε αποφάσεις του ΝΑΤΟ και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών ως πρόσχημα για στρατιωτικές επεμβάσεις. Και είναι τόσο υποκριτικό και κατασκευασμένο που οι ιμπεριαλιστές το αξιοποιούν κατά το δοκούν. Αλλού (π.χ. στα Βαλκάνια) υπάρχει «υπερευαισθησία» για τον «αυτοπροσδιορισμό», στήνουν κράτη προτεκτοράτα όπως στο Κόσσοβο και αλλού όπως στην Παλαιστίνη δεν ισχύει, εκεί στηρίζουν το κράτος δολοφόνο Ισραήλ. Κριτήριό τους είναι η διασφάλιση των δρόμων μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων, η διευκόλυνση της καταλήστευσης των λαών, το «διαίρει και βασίλευε» για να προχωρούν πιο εύκολα τα σχέδιά τους.
Με αφορμή τα παραπάνω, θέλουμε να σταθούμε και σε μια εξίσου επικίνδυνη πλευρά. Στη συστηματική διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας και της στάση και θέσης του ΚΚΕ και των κομμουνιστών διεθνώς για τα βαλκάνια. Από τη μια μεριά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που επικαλούνται ξανά τον Λένιν και τον Μαρξ, όπως κάνουν κάθε φορά που επιζητούν ένα αριστερό άλλοθι για να παρουσιάσουν το μαύρο άσπρο. Βέβαια όταν τύποι όπως ο Τσακαλώτος, ο Κατρούγκαλος, ο Δραγασάκης, ο Κοτζιάς και άλλοι παρόμοιοι, δηλώνουν «μαρξιστές», «λενινιστές», «κομμουνιστές» καταλαβαίνουμε όλοι για τι είδους Μαρξ, Λένιν και κομμουνισμό μιλάνε. Από την άλλη, οι φασίστες της Χρυσής Αυγής που βρήκαν πάλι ευκαιρία να χύσουν το αντικομμουνιστικό δηλητήριό τους, ποντάροντας στη θολή γνώση της ιστορίας από τμήματα ιδιαίτερα πιο νέων ανθρώπων. Επαναφέρουν χαλκευμένα στοιχεία και πλαστά ιστορικά ντοκουμέντα κατασκευασμένα από τους πολιτικούς προγόνους τους, τους ναζί και τα τάγματα ασφαλείας. Μιλάνε για προδοτικό ΚΚΕ, θέλοντας να κρύψουν ότι ιστορικά οι πολιτικοί πρόγονοί τους, που δεν χορταίνουν να τιμούν και να επικαλούνται, ήταν εκείνοι που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, παρέδωσαν τη χώρα, παρέδιδαν και κατέδιδαν πατριώτες στους εισβολείς, γερμανούς, ιταλούς και βούλγαρους. Η στάση του ΚΚΕ είναι ξεκάθαρη. Λανθασμένες θέσεις στο παρελθόν, τη δεκαετία του 1920, γρήγορα τις διόρθωσε. Μιλάμε όμως για θέσεις που δεν είχαν καμία σχέση με την παράδοση ελληνικού εδάφους στον ιμπεριαλισμό. Το αντίθετο. Οι θέσεις αυτές αφορούσαν το πώς θα έπρεπε να συγκροτηθούν τα σοσιαλιστικά βαλκάνια. Αφορούσαν δηλαδή την οργάνωση μιας κοινωνίας με ανατροπή του καπιταλισμού και της εκμετάλλευσης, με τους λαούς να έχουν την εξουσία, να είναι κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουν. Μιλάμε για τέτοια θέση και τέτοια διόρθωση και ας αφήσουν διάφοροι τις πονηριές. Αν θέλουμε να μιλάμε σοβαρά, επιστημονικά, ιστορικά. Ο αντικομμουνιστής θα βρει κάτι να πει. Αλλά θα έχει το ιστορικό και πολιτικό βάθος γνωστής μοντέλας που δήλωνε με σοβαροφάνεια «Στα 15 μου χρόνια απέρριψα τον κομμουνισμό γιατί διάβασα το “Κεφάλαιο” του Καρλ Μαρξ και είδα ότι ο άνθρωπος λέει βλακείες. Τότε είπα ότι κομμουνίστρια δεν θα γίνω ποτέ». Τέτοιου είδους είναι τα «επιχειρήματα» των φασιστοειδών και άλλων καλοθελητών.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που από το 1991, όταν με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. βγήκε στην επιφάνεια το ζήτημα με τα Σκόπια, είχε ολόσωστη θέση που επιβεβαιώθηκε: Πως το κύριο ζήτημα είναι τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστών και πως οι κυβερνήσεις τους χαράζουν σύνορα, κάνουν βαφτίσια σε κράτη και «έθνη», με βάση αυτά τα συμφέροντα. Και τα αλλάζουν όταν αλλάξουν τα συμφέροντά τους. Ότι σοβαρό ζήτημα με τα Σκόπια είναι ο αλυτρωτισμός που μπορεί να αξιοποιηθεί και που περιλαμβάνεται στο Σύνταγμά τους με τα ανιστόρητα περί μακεδονικής γλώσσας και έθνους. Πως το σύνθημα: «η Μακεδονία είναι μια και ελληνική» δεν μπορεί αντισταθμίζει αυτόν τον αλυτρωτισμό. Το αντίθετο. Εκφράζει απαίτηση για αλλαγή συνόρων, αλυτρωτισμό από την ανάποδη. Για το λόγο αυτόν και σε σχέση με το όνομα, το ΚΚΕ μίλαγε από τις αρχές του ’90 για γεωγραφικό προσδιορισμό. Φυσικά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προσχηματικά επικαλείται κάποια από τα παραπάνω για να δικαιολογήσει την απαράδεκτη συμφωνία που υπέγραψε.
Λέμε, λοιπόν: Κανείς να μην πέσει στην παγίδα του αποπροσανατολισμού. Να δει όλο το δάσος των γεωπολιτικών ανταγωνισμών και παρεμβάσεων που γίνονται αυτή τη στιγμή στα βαλκάνια ανάμεσα στα βασικά ιμπεριαλιστικά μπλοκ, των ΗΠΑ-ΕΕ και της Ρωσίας. Να μη δεχτεί ο λαός να σηκώσει τη σημαία των συμφερόντων των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, των επιδιώξεων της μιας ή της άλλης λυκοσυμμαχίας. Να μην πατήσει στην παγίδα της ταύτισης των συμφερόντων τους, που τα βαφτίζουν «εθνικά», με τις ανάγκες και τις αγωνίες του. Τον τσακίζουν με τη φοροληστεία, τους μισθούς πείνας, το κόψιμο των συντάξεων, την εμπορευματοποίηση της παιδείας και της υγείας, με κάθε τρόπο για να διασφαλίσουν αυτά τα συμφέροντα. Αύριο θα του ζητήσουνε να χύσει και το αίμα του. Η σημαία του λαού μας είναι ίδια με τη σημαία των υπόλοιπων λαών της περιοχής: Πάλη ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων, τις ενώσεις τους ΝΑΤΟ και Ε.Ε. και τις κυβερνήσεις τους όποιο πρόσημο κι αν έχουν. Πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τον εθνικισμό αλλά και τον κοσμοπολιτισμό που είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος της αστικής πολιτικής και ιδεολογίας. Λύση υπάρχει σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Η στάση του, η συνέπεια, το θάρρος να πει την αλήθεια στο λαό σε όλες τις συνθήκες και η επιβεβαίωσή του, είναι εχέγγυα της εμπιστοσύνης που μπορεί να έχει ο λαϊκός κόσμος στο ΚΚΕ.
