Του Προκόπη Παναγόπουλου, φοιτητή της Νομικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
«Αυτοί που ‘ναι ψηλά θεωρούν
ταπεινό να μιλάς για το φαΐ…
Ο λόγος; Εχουνε κιόλας φάει!»
Μ. Μπρεχτ
Η παρείσφρηση του κομματικού δόλου και της εξουσιακής μικρότητας στην ζωή του διευθυντή της δημοκρατίας, του λαού, τον απογυμνώνει από κάθε επιθυμία και προοπτική ανάμειξης με τα δημόσια πράγματα. Στο καθεστώς του «Επιθυμία μου, Σκοπός σου» προαπαιτούμενα για την ενασχόληση με τα κοινά αποτελούν το κεφάλαιο, οι κλίκες και η μοναδική ικανότητα νέκρωσης της έμφυτης κοινωνικής συνείδησης. Εκείνος που πληροί τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις πολιτεύεται, αναρριχάται, καταξιώνεται. Μπροστά στην ιστορία του λαού μας του οποίου η ζωή υποθηκεύτηκε, η «επιτυχία» των υπτίως ασπαζόμενων βρυξελλικών κατουρημένων ποδιών είναι αισχρή. Ωστόσο οι Λατίνοι έλεγαν «scripta manent» και οι υπογραφές τους θα παραμείνουν ανεξίτηλα χαραγμένες στα ελληνικά μάρμαρα.
Οι εξελίξεις κατέδειξαν με τον στυγνότερο τρόπο την απεμπόληση των ηθικών και πολιτικών αξιών των εκπροσώπων της ελληνικής «δημοκρατίας». Μιλώντας για την τελευταία εξαετία, την εξαετία της κρίσης και της στοχευμένης λιτότητας, ,μας έρχονται οι εικόνες των κραυγαλέων δηλώσεων και των βαρυσήμαντων δεσμεύσεων που έσειαν τις κολώνες του Ζαππείου και αντηχούσαν στους χώρους της Δ.Ε.Θ. . Η πολιτική αυτή έκπτωση σε συνδυασμό με τον εξευτελισμό παντός ιδεολογίας – ποιός ακολουθεί πιστά ένα φιλελεύθερο ή σοσιαλιστικό πρόγραμμα; – όχι μόνο χαράσσει ένα απογοητευτικό – τουλάχιστον – παρόν αλλά και προδιαγράφει ένα μέλλον χωρίς προοπτική. Η πολιτική που εφαρμόζεται στην χώρα μας διαμορφώνεται από τα τελεσίγραφα των «εταίρων», τελεσίγραφα που επιδεικτικά κουνάνε το δάχτυλο στο «απολωλός πρόβατο» της ευρωπαϊκής «οικογένειας», την Ελλάδα.
«Η παραστρατημένη Ελλάδα είναι βουτηγμένη στον βόρβορο της αναξιοπιστίας, του χρέους και της διαφθοράς. Στη Γερμανία…». Φίλτατη Γερμανία, σύμφωνα με δημοσίευμα της δικής σου εφημερίδας της Die Welt η διαφθορά σου κοστίζει 250 δις ευρώ τον χρόνο ενώ το ΑΕΠ της χώρας μου το 2015 ήταν 185 δις ευρώ. Ο δικός σου καταξιωμένος καθηγητής Hans Herbert von Arnim, ο οποίος διετέλεσε κατόπιν επιλογής του από την Ομοσπονδιακή Προεδρία της Γερμανίας, μέλος της επιτροπής ανεξάρτητων ειδικών για θέματα νομιμότητας στη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, αναφέρει ενδεικτικά: «Η Δημοκρατία στη Γερμανία είναι μια ωραία ψευδαίσθηση», «Η μεγαλύτερη ανησυχία είναι ότι η πολιτική τάξη έχει πλάσει σταδιακά το σύστημα έτσι ώστε να συμμορφώνεται με τα συμφέροντά της» και «Ο πλούσιος μπορεί, νομίμως, να δώσει στο Γερμανό βουλευτή ένα σάκο χρήματα». Είστε πρότυπο;
Οι πολίτες αποπολιτικοποιούνται και οι άνθρωποι απανθρωποποιούνται. Αναλωνόμαστε σε συζητήσεις καφενείου, σε υπέροχες και πρωτότυπες πολιτικές και οικονομικές αναλύσεις συνοδευόμενες με ένα « Ε ρε που μας έχουν φτάσει…». Δεν διεκδικούμε και γι’ αυτό δεν αλλάζουμε. Φυσική ιδιότητα των σωμάτων – και εμπειρικά διαπιστώνουμε δυστυχώς και του νου – είναι η αδράνεια. Εάν ρωτάς τι δύναμη έχεις, είσαι ήδη μόνος. Οση αντίσταση και να επιδείξει, όμως, ο γυάλινος κόσμος τους που τον κοιτούν από ψηλά και χαριεντίζονται , εάν συσπειρωμένοι χτυπήσουμε θα σπάσει.
«Αυτά είναι ουτοπικά!». ΝΑΙ. Αλλά κυνηγώντας ουτοπίες ο δουλοπάροικος – σε κάποιες χώρες – του 19ου αιώνα έγινε «ο πελάτης που έχει πάντα δίκιο» του 20ου. Κυνηγώντας ουτοπίες χάνουμε τους γονείς μας στα 70 και στα 80 και όχι στα 45. Κυνηγώντας μια ουτοπία έφτασε ο ελληνισμός μέχρι τις Ινδίες . Ας κυνηγήσουμε και εμείς μια ουτοπία.
Ας κυνηγήσουμε ένα μέλλον που μας αξίζει περισσότερο.
