(Η πίστις σου σέσωκέ σε· ύπαγε εις ειρήνην – Μαρκ. 5,34)
Πολλές φορές η πολιτική και η επιστήμη στα χέρια ανθρώπων του πραγματισμού ή της αθεΐας, έγιναν εργαλεία προς ισοπέδωση της Θεανθρώπινης δεσποτείας επί της γης και ακύρωσης της Εκκλησιαστικής παρουσίας της. Σήμερα, με θόρυβο και πάταγο, πίσω από ένα ιό ακούμε την εργαλειοποίηση του πνεύματος του Βολταίρου.
Οι έμπειροι αιώνες εκκλησιαστικής (Ορθόδοξης) παρουσίας τίποτε δεν δίδαξαν στους σύγχρονους Βολτέρους;
Οι λοιμωξιολογικές τοποθετήσεις εκκλησίας και κράτους προκάλεσαν ισχυρές – καταστροφικές καθιζήσεις πίστεως σε πολλούς ανθρώπους. Οι θέσεις τους είχαν ριζοτομική δραστηριότητα στο δένδρο της ορθοδόξου πίστεως.
Πολλές ψυχές έχουν κρυώσει εκκλησιολογικά και δεν πηγαίνουν στους Ι. Ναούς, δεν ασπάζονται τις ιερές εικόνες και, το πιο τραγικό, δεν μετέχουν στο Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, αισθανόμενες ανίσχυρες στον «τυφώνα» του κορονοϊού.
Η οικουμενιστική εκκλησία της Ελλάδος και το άθεο ελληνικό κράτος τις επηρέασαν με τα δεδομένα της «εμπειρίας» τους.
Είναι η πρώτη φορά που ένας τέτοιος επηρεασμός γίνεται σε τόσο βάθος. Δεν θεωρούμε ανύπαρκτο τον κορονοϊό και τους κινδύνους που, ενδεχομένως, εγκυμονεί σε έναν τυχαίο άνθρωπο. Ούτε, επίσης, απορρίπτουμε μια στοιχειώδη προφύλαξη, όπως έχουμε συνηθίσει παιδιόθεν στο σχολείο μας.
Ο άνθρωπος ούτε έπαυσε ούτε θα παύσει να απειλείται από αρρώστιες και ιούς, φυσικούς ή εργαστηριακούς.
Χωρίς ιδιαίτερες ιατρικές γνώσεις, διαπίστωσα από συνομιλίες, ότι η «Μάσκα» προσφέρει ένα βραχύβιο αίσθημα ασφαλείας, που το διαδέχεται το βίωμα «υποταγής», η παγωνιά του «θανατηφόρου περίγυρου», η «αγωνία θανάτου» και οι επιπτώσεις στην υγεία (αλλεργίες, λιποθυμίες κ.λπ.).
Εμείς οι ανήκοντες στην Ορθόδοξη Εκκλησία, έχουμε το βίωμα και την εμπειρία ότι δεν είμαστε δέσμιοι φυσικών φαινομένων που ενεργούν στα τυφλά. Έχουμε αποδείξεις της Θείας Πρόνοιας και της ιαματικής δύναμης της Εκκλησίας.
Αυτή την πεποίθηση, την εμπειρία μας, την αρνούνται στην πράξη η επίσημη εκκλησία και το κράτος.
Αναφέρω ακόμη δύο σημεία των καιρών:
- Τις «επιστημονικές» προσπάθειες να εμποδίσουν την πορεία των Ορθοδόξων προς τον αγιασμό (κλείσιμο Ι. Ναών, συκοφάντηση της Θ. Κοινωνίας).
- Την παραμέληση από τους «ποιμένες» της ουσιώδους δυνάμεως της Εκκλησίας, που εξουδετερώνει επιδημίες και φυσικές καταστροφές.
Είναι φανερό, ότι μιλούμε για διαφορετικές εκδοχές αντιμετώπισης της «επιδημίας» προβάλλοντας τον λόγο του Ευαγγελίου, την διαχρονική εμπειρία της Εκκλησίας και τα όπλα της, όπως: Θείας Κοινωνία, Παρακλήσεις, Αγιασμός, Ευχέλαιο κ.α.
Στο παρελθόν, σε καιρό θανατηφόρων επιδημιών, όταν η επιστήμη αδυνατούσε να διακονήσει θεραπευτικά, η Εκκλησία με τα αγιαστικά της όπλα διέλυε τον κυκλώνα του θανάτου.
Απ’ αρχής η Εκκλησία θαυματουργεί προς φανέρωση της αγάπης του Χριστού, προς εμπέδωση της αληθείας της και προς πνευματική αύξηση – θεμελίωση των κοινωνιών.
Αντίθετα (όπως συμβαίνει τώρα): «το ψεύδος πολλάκις εξαφανίζει ολόκληρες πόλεις, και άνω κάτω στρέφει κραταιάς βασιλείας, εχθρεύει τους φίλους, ταράττει την συγγένειαν, χωρίζει τα συνοικέσια· το ψεύδος σχίζει και εξαφανίζει και αυτά τα μέλη της Εκκλησίας, διότι όσους ακούτε σχισματικούς, αιρετικούς, απίστους, ουδέν άλλον αυτοίς διέφθειρεν ειμί το ψεύδος, δηλ. η ψευδοδιδασκαλία των αρχηγών αυτών ή τα βιβλία των ψευδολόγων» (Νικηφόρος Θεοτόκης, Ομιλία στο Ματθ. 9, 1-8).
Να τονίσουμε, ότι το εδάφιο (Ματθ. 9, 1-8) ελέγχει και τους σημερινούς νεοταξίτες «γραμματείς, που φλυαρούν λέγοντας ότι στους Ι. Ναούς απειλείται η υγεία.
Όταν ο Χριστός εθεράπευσε τον παραλυτικό της Καπερναούμ (Ματθ. 9, 1-8), πρώτα εθεράπευσε την ψυχή του και μετά το σώμα του.
«Θάρσει, τέκνον· αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου» τόνισε, υπογραμμίζοντας την προτεραιότηα της ψυχής (έναντι του σώματος).
Υπογραμμίζει ο Ι. Χρυσόστομος:
«Δεν έσπευσε αμέσως να θεραπεύση το σώμα, το οποίον ήτο ορατόν, αλλά από εκείνους (τους εχθρούς του) παίρνει αφορμή να πράξη αυτό. Και εθεράπευσε πρώτα το αόρατο, την ψυχή, όταν συνεχώρησε τας αμαρτίας του παραλυτικού» (Ομιλία 29, εις το κατά Ματθαίον).
Έλεγχος η στάση του Χριστού σε όσους εκτρέπουν την επιστήμη από την πνευματική βάση της (πίστη και γνώση) προς το δίπολο γνώση – ορθολογισμός, όπως συμβαίνει από πολλούς επιστήμονες σήμερα. Ταιριάζει σχετικά, ο στοχασμός: «όσο ολοκληρώνεται αυτή η υποκατάσταση, τόσο η επιστήμη γίνεται πιο σαδιστική» (Μπ. Ράσσελ – «Επιστήμη και άνθρωπος»).
Η αμαρτία τον άνθρωπο «πτώμα εποίησεν», παρατηρεί ο Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος (P.G. 44, 508 CD).
Πολλές αϋπνίες, φοβίες, μελαγχολίες, ψυχικά άλγη, αισθήματα ενοχής – ανασφάλειες και σωματικά νοσήματα, οφείλονται σε αμαρτίες.
Μία καθαρή (από μετάνοια – εξομολόγηση) καρδιά, ελκύει την Χάρι του Θεού και επενεργεί θετικά στο αμυντικό σύστημα του ανθρώπου.
Όσο πληθαίνει η νεοταξική πίεση στους γρηγορούντας Ορθοδόξους, τόσο τα λόγια του Κυρίου «Η πίστις σου σέσωκέ σε· ύπαγε εις ειρήνην» δημιουργούν κλίμα ασφαλείας – ελευθερίας και πνευματικής ευεξίας στις καρδιές τους.
Ας θυμηθούμε τον Προφήτη Ηλία, τον πύρινο προφήτη, ο οποίος μας σκεπάζει πνευματικά – εσχατολογικά.
Χωρίς νοθεύσεις ήθους, παραχωρήσεις, συμβιβασμούς με την ειδωλολατρία και με όπλα την αληθινή πίστη, την άσκηση και το θαύμα, έθεσε θεραπευτικά φράγματα στην αποστασία της εποχής του.
Σήμερα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, της δυνάμεως προφήτου Ηλιού «Μείζων εστιν ώδε».
Πότε, κάποιοι επίσκοποι θα δημιουργήσουν την προφητική ώρα τους; Πότε θα πάρουν «φραγγέλιον» να πετάξουν «εκ του Ιερού» όλους εκείνους, που μετέτρεψαν τον «οίκον του πατρός» εις οίκον οικουμενισμού και λοιμωξιολογικής (πολιτικής) τρομοκρατίας και να πάρουν την ορθή θέση τους στη διαχρονική Εκκλησία;
«Χάριν ιαμάτων παρά Θεού, ειληφώς Ηλία, θεραπεύεις πάθη δεινά· διο τοις εν πίστει σε επικαλουμένοις, θεράπευσον τα πάθη ψυχής και σώματος (εκ της Ι. Παρακλήσεως).
Του Νίκου Σακαλάκη, μαθηματικού
