Του Γρηγόρη Ιγγλέση, Περιφερειακού Συμβούλου
Ζούμε αναμφίβολα ξεχωριστές στιγμές της ιστορικής μας πορείας ως Έθνος και λαός. Ζούμε «πάνω ή πέρα από την πραγματικότητα». Ζούμε, με λίγα λόγια, τον «σουρεαλισμό» μας. Ζούμε την εποχή της «αυταπάτης», την εποχή των δήθεν και της «μαγκιάς», την εποχή που ο άκρατος λαϊκισμός και η ημιμάθεια συνυπάρχουν και αλληλοεκτρέφονται, την εποχή που η αμετροέπεια έχει γίνει τρόπος ζωής και εκδηλώνεται, συνήθως, με τραμπουκισμούς και ύβρεις προκειμένου να συγκαλύπτεται η ένδεια επιχειρημάτων. Ζούμε την εποχή της απουσίας της κοινής λογικής, δηλαδή της Αριστοτέλειας μαθηματικής λογικής που γέννησε το μεγαλείο της Αρχαίας Ελλάδας, και συνεπώς θεωρούμε πως μπορούμε, περιφερόμενοι κυρίως σε τηλεοπτικά κανάλια, να προβάλλουμε οτιδήποτε παράλογο, περιβάλλοντάς το ενίοτε και με την απαραίτητη χυδαιότητα ώστε να γίνει «κουτσομπολίστικο και πιασάρικο». Ζούμε, με λίγα λόγια, την εποχή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (κάτι σαν τους Νεφελίμ).
Συνεπώς ουδεμία έκπληξη προξενεί η προσέγγιση του Δημάρχου σχετικά με το έργο της αποκατάστασης του δικτύου ύδρευσης της ΔΕΥΑΜΒ στο Βόλο και την Νέα Ιωνία. Μια προσέγγιση βασισμένη στην λογική της επικράτησης εκείνου που «εγώ θέλω» και ας είναι αυτό πέραν και μακράν της λογικής και των κανόνων που επιβάλλει η νομοθεσία. Ο σουρεαλισμός στο μεγαλείο του. Τι κι αν χαθεί το συνολικό έργο αξίας 10 εκ. ευρώ; Σημασία έχει να συμπεριληφθεί στο έργο εκείνο που, αν και αντίκειται στην νομοθεσία, έχει αποδοθεί σαν υπόσχεση στην τοπική κοινωνία. Δηλαδή το έργο πρέπει οπωσδήποτε να ολοκληρωθεί συμπεριλαμβάνοντας και την δυνατότητα αυτόματης ανίχνευσης διαρροών ή βλαβών του δικτύου. Τι κι αν η νομοθεσία δεν το επιτρέπει; Οι περιφερειακοί σύμβουλοι οφείλουν να το καταφέρουν. Και πώς να καταφέρουν; Μα με τον γνωστό Ελληναράδικο τρόπο. Επηρεάζοντας τον περιφερειάρχη να αποδεχθεί την παράκαμψη της νομοθεσίας. Με ποιο τρόπο να τον επηρεάσουν; Μα φυσικά ασκώντας ψυχολογική η, ενδεχομένως και άλλου είδους, βία και προτάσσοντας σαφώς το βάρος της ψήφου των Βολιωτών. Και στην περίπτωση που ο Περιφερειάρχης υποκύψει και αποδεχθεί να υποβάλλει ένα έργο, το οποίο πιθανότατα θα απορριφθεί ΣΥΝΟΛΙΚΑ και όχι ως προς το σκέλος και μόνο της δυνατότητας αυτόματης ανίχνευσης διαρροών ή βλαβών του δικτύου, ποιος θα ευθύνεται; Μα φυσικά ο Περιφερειάρχης, οι περιφερειακοί σύμβουλοι και οι αόρατοι εχθροί μας στις Βρυξέλλες. Μεγαλείο η προσέγγιση του Δημάρχου. Φαντάζει σαν σύγχρονος Παπαφλέσσας. Μου θυμίζει την υπερήφανη διαπραγμάτευση των Τσιπροκαμμένων.
Λοιπόν Δήμαρχε, αυτού του είδους οι προσεγγίσεις είναι μακράν ασυμβίβαστες με την δική μου λογική, τόσο ως στρατιωτικού όσο και ως «ανθρωπάκου». Θα έπρεπε να αναγνωρίζεις και να σέβεσαι την προσφορά στην Μαγνησία του Περιφερειάρχη και των συμβούλων στην εξασφάλιση και υλοποίηση στον νομό, και μάλιστα σε χαλεπούς καιρούς, 335 έργων και 693 επενδύσεων προϋπολογισμού 655 εκατ. Ευρώ. Σ’ ευχαριστώ θερμά για το βιβλίο του Βίλχελμ Ράιχ που μου έστειλες με «πολύ(!!) αγάπη» (έτσι το γράφεις). Θα το διαβάσω. Εσύ το διάβασες;
