ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Πλύση εγκεφάλου

πλύση-εγκεφάλου-694634

Της Μαίρης Παπαδημητρίου

Ο καθημερινός καταιγισμός, που σφυροκοπά όλη την ανθρωπότητα, δεν λέει να κοπάσει. Εκεί που ακτίνες φωτός διαπερνούν το μαύρο σκοτάδι, εκεί που παίρνουμε βαθιά ανάσα για να συνεχίσουμε τον ανηφορικό Γολγοθά, ξαφνικά πετιέται από το πουθενά μία σπίθα, που σε κλάσμα δευτερολέπτου αναζωπυρώνει την πανδημία και τα κρούσματα αυτόματα πολλαπλασιάζονται. Εκεί μικροί και μεγάλοι γνωρίζουμε αυτόν τον εφιάλτη της πανδημίας, ενώ οι νεότερες ηλικίες με το πρόσχημα ότι η υπομονή τους έχει εξαντληθεί και θέλουν να ψωνίσουν ρούχα και άλλα συναφή, απορία μας, όμως, πού θα τα φορέσουν.

Διάλογος μια φορά, συντονισμός, αφοπλιστικά ερωτήματα με την αιχμηρή απάντηση «εσείς, ζήσατε τη ζωούλα σας, εργαστήκατε, γλεντήσατε, ερωτευτήκατε, παντρευτήκατε, κάνατε παιδιά, δημιουργήσατε οικογένειες».

Μέχρις εδώ υπάρχει ομοφωνία σε όλες αυτές τις παρατηρήσεις. Ερχεται ο αντίλογος των μεγαλύτερων ηλικιακά ότι έζησαν πιο ήσυχη περίοδο, αλλά υπήρχαν εμπόδια, υπήρχε αντιπαλότητα, υπήρξαν δυσκολίες, όλα αυτά αντιμετωπίστηκαν με κέφι, με ξεγνοιασιά, είχαμε τις παρέες μας, είχαμε το ταβερνάκι μας με το καλό φαγητό και το κρασάκι και όλα τα συμπαρομαρτούντα, οι δικές μας εποχές πέρασαν άπειρες δυσκολίες, πολλά σκαμπανεβάσματα, αλλά στον απολογισμό βγήκαμε νικητές, γιατί ζήσαμε μια φυσιολογική ζωή, ανθρώπινα, χαρήκαμε τα παιδιά μας, τα μεγαλώσαμε, μορφώθηκαν, βρήκαν δουλειά και άνοιξαν τα φτερά τους για να αποκτήσουν τη δική τους οικογένεια. Αλλωστε, δεν υπάρχει ανά τους αιώνες εποχή που να είναι όλα ρόδινα και ανθηρά, όταν όμως υπάρχει υγεία όλα διορθώνονται.

Και τώρα, με την πανδημία νοσταλγούμε τα αγαθά που είχαμε και δεν ήμασταν ευχαριστημένοι. Τώρα καταμεσής της πανδημίας οι νέοι και κάπως μεγαλύτεροι καταφεύγουν σε κορονοπάρτι, σε κρυφές συναθροίσεις και σε μικρές και μεγαλύτερες παρανομίες. Αλλοτε η νεολαία γλεντούσε στη Μύκονο με πάρτι το καλοκαίρι, ξενύχτι, ποτό και χορό. Η πολιτεία κάνει το καθήκον της, προειδοποιεί, πληροφορεί, προσπαθεί να τους προφυλάξει από τα κατάμεστα νοσοκομεία, από τον κορονοϊό που παρελαύνει αγέρωχος.

Αν μπορούσαν τα νέα παιδιά, τα νέα άτομα να σταθούν για μία στιγμή και να ακούσουν σοβαρά τα επακόλουθα της ανεμελιάς τους, τότε θα υπήρχε περίπτωση να καταπολεμήσουμε την πανδημία. Αν μπορούσαν να ορθοφρονήσουν ότι τα πράγματα είναι σοβαρά, αν μπορούσαν να παραμερίσουν την ανεμελιά, να φορούν πάντα μάσκες σωστά, τότε μπορεί να κατάφερναν να βγουν νικητές.

Δεν είναι πλύση εγκεφάλου αυτά που αναφέρουμε. Μπορείτε να παραμερίσετε τη μαγκιά, τον αυταρχισμό και την επιπολαιότητα που σίγουρα οδηγεί σε αδιέξοδο.

Μπορεί η σημερινή εποχή της τεχνολογίας να σας προσφέρει στο πιάτο σας το φεγγάρι, μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Σας έκλεψε, όμως, τη λογική, σας έκλεψε την υγεία, αυτό το θείο δώρο που δεν εξαγοράζεται, ούτε με τα εφήμερα ξενύχτια, ούτε με τις κρυψώνες αποφυγής της αστυνομίας.

Η νεολαία μπορεί να αναρωτηθεί με ποιο δικαίωμα γράφω όλα τα παραπάνω και γίνομαι αρωγός στο κράτος. Απλά να σας αφυπνίσω έστω κι αν το θεωρείτε ανοησία που προσπαθώ να σας κάνω πλύση εγκεφάλου. Οχι, είναι απόρροια γιατί καμαρώνω τα νιάτα, την ορμητικότητά τους, την ευφυία τους. Είναι κρίμα να παρακολουθούμε εμείς οι απόμαχοι της ζωής να σπαταλάτε τη ζωούλα σας. Πρέπει να βγείτε νικητές από αυτή την άνιση μάχη, είστε τα αυριανά στελέχη της κοινωνίας που θα συνεχίσουν την παράδοση, ατενίζοντας το λάβαρο της 25ης Μαρτίου 1821. Σας το παραδίνουμε.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου