Της Ευφροσύνης Κίτσιου, Ιστορικού – Φιλόλογου
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ναι έχει σημασία και ναι είναι ημέρα γιορτής. Και είναι γιορτή χάρη στις ίδιες τις γυναίκες. Και είναι Ημέρα γιορτής γιατί σηματοδοτεί μια κοινωνική αλλαγή που ήταν η ώρα της να γίνει και στη χώρα μας, με την εμφάνιση του ελληνικού #MeToo, του παγκόσμιου κινήματος ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης και παρενόχλησης. Και είναι Ημέρα γιορτής, γιατί κερδήθηκε η πρώτη νίκη. Έσπασε επιτέλους ο κύκλος της σιωπής, της ενοχής και της ντροπής.
Η αρχή έγινε από το χώρο του αθλητισμού με τη γενναία καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου για σεξουαλική κακοποίηση, που έγινε μια φωτεινή δάδα σαν την Ολυμπιακή που κράτησε στα χέρια της για να πάρουν και άλλες γυναίκες και άνδρες θάρρος και να φωτίσουν τα δικά τους τραύματα που βρίσκονταν στο σκοτάδι, αλλά και να παραδειγματιστούν από εδώ και στο εξής οι νέοι άνθρωποι, γυναίκες και άνδρες και να μην αφήνουν κανέναν άλλο άνθρωπο να τους βυθίζει στο σκοτάδι κουβαλώντας ασήκωτα φορτία για τα οποία δεν ευθύνονται. Μετά από αυτή την κομβικής σημασίας καταγγελία για τα κοινωνικά δεδομένα της χώρας μας, ακολούθησε και ακολουθεί ακόμα ένας καταιγισμός αποκαλύψεων και καταγγελιών από το χώρο του αθλητισμού που έγινε και η αρχή, από το χώρο της εκπαίδευσης από φοιτήτριες που υπήρξαν θύματα παρενοχλήσεων και κακοποιήσεων, από το χώρο της τέχνης από ανθρώπους που αφηγήθηκαν τις δικές τους τραυματικές ιστορίες, για να απαλλαχτούν από τη σιωπή που σχεδόν επιβαλλόταν τόσα χρόνια γι’ αυτές τις ιστορίες στην κοινωνία μας.
Η φετινή Ημέρα της Γυναίκας, λοιπόν, δεν πρέπει να επισκιαστεί πάλι μόνο από ανιαρά και ανούσια ευχολόγια και γενικολογίες, γιατί φέτος βρίσκει ουσία και σημασία ύπαρξης και υπόστασης, γιατί μπορεί να πάει ένα βήμα παραπέρα και να μιλήσει στις γυναίκες και στους άνδρες για το τι πρέπει να γίνει από εδώ και περά, πως το ελληνικό #MeToo δεν ήταν απλά ένα θέμα της επικαιρότητας που θα ξεχαστεί, γιατί δεν πρέπει να ξεχαστεί. Αντιθέτως, πρέπει να γίνει αυτό το συλλογικό τραύμα πολλών ανθρώπων η πρώτη «μαγιά» που θα «ζυμώσει» μια νέα κοινωνία, μια κοινωνία δίκαιη και ίση χωρίς διακρίσεις, χωρίς βία, χωρίς καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και εξαχρείωσης της ανθρώπινης φύσης.
Η φετινή Ημέρα της Γυναίκας, είναι σίγουρα για μένα ημέρα υπερηφάνειας, γιατί οι γυναίκες για πολλοστή φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας έκαναν το πρώτο μεγάλο βήμα για μια μεγάλη κοινωνική αλλαγή, που δεν μπορεί να αργήσει άλλο, που ήδη είχε αργήσει, για το οριστικό τέλος της έμφυλης βίας και κατ’ επέκταση ευρύτερα της έμφυλης ανισότητας. Γιατί για ακόμα μια φορά οι γυναίκες ήταν αυτές που πρώτες βγήκαν μπροστά παρά τα σημαντικά και πολλά εμπόδια που έπρεπε να υπερκεράσουν, αυτές που μπόρεσαν και άρθρωσαν λόγο ενάντια στη βία και στην πάσης φύσεως κακοποίηση όχι μόνο για τις ίδιες αλλά για όλους τους ανθρώπους.
Σήμερα γιορτάζουν οι γυναίκες που κατηγορήθηκαν ότι «τώρα το θυμήθηκαν», που λοιδορήθηκαν υψώνοντας τη φωνή τους, αλλά που αυτό δεν τις σταμάτησε από το να υψώσουν τη φωνή τους ακόμα πιο δυνατά και να κάνουν τα «αυτιά» της κοινωνίας που μέχρι τώρα δεν άκουγαν να ακούσουν, να κάνουν τους τείχους που συναντούσαν μέχρι τώρα να σπάσουν και τα στόματα που μπορεί να μη μιλούσαν ηχηρά μέχρι τώρα, που μπορεί μόνο να φώναζαν με τη σιωπή τους, να φωνάξουν δυνατά με τη φωνή τους την αλήθεια τους. Γιορτάζουν αυτές που έδειξαν στην πράξη ότι το μέλλον δεν θέλει μόνο γυναίκες που να στηρίζουν τις γυναίκες, θέλει ανθρώπους που να στηρίζουν τους συνανθρώπους τους.
Σήμερα γιορτάζουν όλες αυτές οι γυναίκες στις οποίες χρωστάμε ευγνωμοσύνη για τη δύναμή τους να σταματήσουν τη «γάγγραινα» της σιωπής στα θέματα που μέχρι τώρα αποτελούσαν ταμπού της κοινωνίας μας. Γιορτάζουν όλες αυτές που μπορούν να αλλάζουν την κοινωνία, που απέδειξαν ότι μπορούν να χαράζουν νέους δρόμους. Γιορτάζουν αυτές που μπορούν να ενώσουν τον κόσμο σαν μια γροθιά που να κλείνει μέσα της γυναίκες και άνδρες που πιστεύουν σε ένα καλύτερο αύριο, σε ένα αύριο πιο δίκαιο και ισότιμο, σε ένα αύριο που ανήκει σε όλους χωρίς εξαιρέσεις. Σήμερα γιορτάζουν όλες αυτές οι γενναίες και θαρραλέες γυναίκες που μπορούν να αλλάζουν τον κόσμο. Όλες αυτές που είμαστε εγώ και εσύ. Όλες εμείς που από φέτος μπορούμε να γιορτάζουμε για τις νίκες μικρές και μεγάλες που πετυχαίνουμε για να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο για όλους μας.
Φέτος ας μη μείνουμε απλά στα χρόνια πολλά, κάνοντας και πάλι αυτή τη μέρα να μην έχει καμία ουσιαστική σημασία. Η φετινή Ημέρα της Γυναίκας ας γίνει μια ηχηρή φωνή γυναικών και ανδρών για όσα πρέπει να γίνουν στην πράξη, για όσες αλλαγές πρέπει να δουλέψουμε από κοινού γι’ αυτό το αύριο που δεν μπορεί να περιμένει άλλο πια.
