Από τον Δημ. Φρ. Κώστογλου, λάβαμε και δημοσιεύουμε την εξής επιστολή:
Αγαπητέ κ. Δ/ντα,
η τελευταία Ελληνίδα θεά, η μοναδική Μελίνα Μερκούρη, πέρασε στην Αιωνιότητα, 27 χρόνια πριν… (1994).
Γοητευτική, θαρραλέα, γυναίκα, Υπουργός, Ηθοποιός, μια Σταρ διεθνούς εμβέλειας.
Στα κοινά, πρώτη.
Στα χρόνια της χούντας, παρούσα!
Στο Υπουργείο Πολιτισμού, παρούσα, δυναμική, ευέλικτη, δημιουργική…
Στα χρόνια του Υπουργείου έδωσε πολλές μάχες για καλλιτέχνες, θεατρανθρώπους, μουσικούς, με αποκορύφωμα τη μάχιμη διεκδίκησή της για επιστροφή των κλεμμένων γλυπτών του Παρθενώνα, που παρεμπιπτόντως σήμερα ξεχάστηκε πάλι…
Η «Στέλλα» και τα «Παιδιά του Πειραιά» στο «Ποτέ την Κυριακή», κορυφαίες ταινίες, που την καθιέρωσαν ως διεθνή σταρ!
Γνωστή στο πανελλήνιο η αντιστασιακή δράση της εναντίον των Απριλιανών που της αφαίρεσαν την ελληνική(!) ιθαγένεια.
Η Μελίνα πέρασε στην Ιστορία σαν μοιραία γυναίκα, σαν θρύλος! Της οφείλουμε πολλά.
Υ.Γ. Με νοσταλγία θυμάμαι την είσοδό της στο Π.Ο.Υ. ( Πολιτ. Ομιλο Υμηττού) (1979) για την προβολή της «Στέλλας» μαζί με τον Γ. Φούντα… χωρίς μαχαίρι.
