ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Ευλογημένοι Χριστιανοί

ευλογημένοι-χριστιανοί-57352

Του Πρωτοπρεσβύτερου Απόστολου Θάνου,

Εφημέριου Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου

«Πατέρα μου γι’ αυτούς σε παρακαλώ· δεν σε παρακαλώ για τον κόσμο, αλλά γι’ αυτούς που μου έδωσες, διότι αυτοί είναι δικοί σου», είπε ο Κύριος. Κανέναν άλλον δε σκέπτεται την ώρα εκείνη, που προσεύχονται στον ουράνιο πατέρα του ως ο μέγας και αιώνιος Αρχιερεύς, εκτός από τους ένδεκα μαθητάς του. Γι’ αυτούς αισθάνεται μέγιστο ενδιαφέρον και αγωνία. Τους ξεχωρίζει από τον κόσμο, από όλους τους άλλους, που επί τρία έτη έδειξαν πρωτοφανή σκληροκαρδία και αγνωμοσύνη στο κήρυγμά του.

Μέσα στην καρδιά του εκείνη τη δραματική ώρα, λίγο πριν τη σύλληψή του, αναδεύουν με πόνο και άφατη συγκίνηση οι ταπεινές και σεμνές μορφές των Αποστόλων του. Η αγάπη γι’ αυτούς ήταν αμέτρητη.

Μάλιστα ένας απρόσεκτος μελετητής της Γραφής, επιπόλαιος και προκατειλημμένος, θα κατέληγε από εσφαλμένο συμπέρασμα ότι προσευχόμενος κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Κύριος για τους μαθητάς του, έδειξε περιφρόνηση για τον κόσμο. Αλλ’ όχι, άπαγε της βλασφημίας, ουδέποτε ο Ιησούς Χριστός περιφρόνησε τον κόσμο. Αν τον περιφρονούσε δεν θα ανελάμβανε να φέρει εις πέρας το μέγα της οικονομίας μυστήριο και να σώσει τον κόσμο. Αγαπά ο Θεός όλον τον κόσμο και χάριν αυτού θυσιάστηκε ο Κύριος.

Γιατί όμως μόνο τους μαθητάς του θυμάται στην προσευχή του κατά την Μ. Πέμπτη; Για να δείξει ποιοι ήσαν οι αρεστοί του, σε ποιους πράγματι ευαρεστείται. Ο κόσμος, που κρίνει κατ’ όψιν, περιφρονούσε τους Αποστόλους του, διότι ήσαν πτωχοί, άσημοι, από κατώτερες κοινωνικές και οικονομικές τάξεις. Δεν προερχόταν ούτε από τους «υψηλού θρησκευτικού επιπέδου» Φαρισαίους, ούτε από τους αριστοκράτες Σαδδουκαίους. Ήταν το «μικρό ποίμνιο» του Ιησού Χριστού. Αλλά την ίδια θέση στην καρδιά του Ιησού έχει πάντα το «μικρό Ποίμνιο». Είναι εκείνοι οι Χριστιανοί που θεωρούνται αναχρονιστικοί διότι δεν ακολουθούν το συρμό, αλλά πιστεύουν στις αθάνατες αρχές. Εκείνοι που δεν ξέρουν να αδικούν, να ψεύδονται και να υποκρίνονται. Σώφρονες νέοι που βαστάζουν ηρωικά το σταυρό της ειρωνείας, που με συνέπεια τηρούν τη χριστιανική ζωή, χωρίς συμβιβασμούς, λιποταξίες και μεταστροφές.

Ευλογημένοι Χριστιανοί! Αγαπημένοι του Χριστού! Σ’ αυτούς ανήκουν και οι Πατέρες που τιμούμε σήμερα. Είχαν τη δύναμη να νικήσουν τα θέλγητρα του κόσμου, να πουλήσουν τα μικρά κι ασήμαντα αυτού του κόσμου και να αγοράσουν τον πολύτιμο μαργαρίτη και να τον χαίρονται αιώνια.

Είθε και εμείς δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων μας να αποκτήσουμε τη δύναμη και τη σοφία τους, ώστε να κατακτήσουμε επίλεκτη θέση στην καρδιά του Κυρίου μας. Να γίνουμε συγκληρονόμοι της αιωνίου Βασιλείας του. Αμήν.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου