ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Ενας dj που τον φώναζαν Νότη

ενας-dj-που-τον-φώναζαν-νότη-571603

Του Δημ. Φρ. Κώστογλου

Μακρινό 1982. Αύγουστος. Κως. Σε κάποιο στρατόπεδο, κοντά στην παλιά πόλη, φαντάρος γαρ… ο υποφαινόμενος. Σε μια από τις εξόδους μας εκείνο το καλοκαίρι με τη σχετική ανεμελιά, στα 22 μου χρόνια, τόποι συνάντησης συνήθως οι παραλιακές καφετέριες, τα σουβλατζίδικα και το νυφοπάζαρο…

Κάπου στο κέντρο, λειτουργούσε τότε μια γνωστή ντισκοτέκ, ο «Απόλλων»… Ξένες επιτυχίες, φοβερές Σουηδέζες, ένα τσούρμο νιάτα, όλο κέφι και χορό.

Στο βάθος, D.J. ένας περίεργος νεαρός, σκουρόχρωμος, με φανταχτερό πουκάμισο και σκουλαρίκι. Φιλικός, ευγενικός με όλους τους θαμώνες, ένα γελαστό παιδί που τον φώναζαν… Νότη. Ο Νότης ο D.J. που ξεσήκωνε τον κόσμο.

Ποιος να μου το ‘λεγε, τότε, πώς αυτός ο συνομήλικος τυπάκος, δεν ήταν άλλος από τον φωτεινό σήμερα, Νότη Σφακιανάκη!

Ταλαντούχος, διαφορετικός, συχνά αιρετικός, πάντα όμως ένα μεγάλο παιδί. Χρόνια αργότερα σε κάποιο παραλιακό κέντρο, βρέθηκα με φίλους να γλεντώ με… τον μεγάλο Νότη!

Στα καμαρίνια που βρέθηκα είχα τη χαρά να ξανα-συστηθώ με τον ταλαντούχο τραγουδιστή, που τότε (δεκαετία ’90) ήταν στα πολύ «επάνω» του!

Θυμηθήκαμε τα παλιά στην Κω (ιδιαίτερη πατρίδα του), τη θητεία, τις κοπελιές, την πανέμορφη σύζυγό του…

Αν και συχνά παρεξηγημένος ο Νότης, θεωρώ πως η φωνή του παραμένει μοναδική, λαϊκή και βαθιά συναισθηματική. Α, ρε Νότη!

Eίμαι αιώνιος…

(Μια αληθινή ιστορία)

Σε μια επαρχιακή πόλη των ΗΠΑ ένα όμορφο ζευγάρι έφερε στον κόσμο ένα μωρό αγγελούδι: τον Αλέξανδρο. Στα πέντε του μόλις χρόνια, ο μικρός, χαριτωμένος Αλέξανδρος, νόσησε σοβαρά με καρκίνο στον εγκέφαλο!

Ο μικρούλης ήρωας πάλεψε με την αρρώστια, αλλά η μάχη ήταν άνιση! Είχε φρικτούς πόνους, τού έδιναν ισχυρά ηρεμιστικά, αλλά δεν υποχωρούσε το κακό. Οι γονείς του και ειδικά τραγική μανούλα του κατέρρευσε!

Στις τελευταίες ώρες του, ο παιδιομάρτυρας Αλέξανδρος αντικρίζοντας τη βουρκωμένη μάνα του με μια ώριμη, αφοπλιστική ηρεμία, της είπε: «Μαμά, μη κλαις. Είμαι αιώνιος». «Χριστός Ανέστη!»

Ο μικρός – Αλέξανδρος ήρεμος πια, κοντά στον Ιησού, από εκεί ψηλά, στέλνει προσευχές στη μητέρα του.

Υ.Γ. Η ιστορία αυτή, με κάποιες παραλλαγές έγινε ταινία στο εξωτερικό, κερδίζοντας τις εντυπώσεις!

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου