Του Περικλή Βασιλού
Αναρίθμητες οι πληγές που μας προξένησαν οι γείτονες Τούρκοι, κι αφορούν τη σύγχρονη Ιστορία της πατρίδας μας, η γενοκτονία Ελλήνων και Αρμενίων το 1922, τα «Σεπτεμβριανά» και το πογκρόμ της 6ης & 7ης Σεπτεμβρίου 1955 στην Κωνσταντινούπολη, η εισβολή στην Κύπρο το 1974 και το τραγικό επεισόδιο στα Ίμια, σηματοδοτούν την άνευ προηγουμένου προκλητική συμπεριφορά τους, την οποία συντηρούν και αναπαραγάγουν με τις συνεχιζόμενες δηλώσεις τους και τις καθημερινές παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας.
Και παρά το γεγονός της ύπαρξης του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ και των βάσεων στην Κρήτη, την ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέλος της οποίας είμαστε και με δεδομένο ότι ο Ευρωπαϊκός χώρος είναι αδιαίρετος και ασφαλής από τα σύμμαχα κράτη που συμμετέχουν, οι Τούρκοι, παρόλα αυτά συνεχίζουν να έχουν τη «δική τους φιλοσοφία και τακτική» -αγύριστα κεφάλια- χωρίς να υπολογίζουν και να λαμβάνουν τίποτα υπ’ όψη από τα παραπάνω, προκαλώντας και προβοκάροντας, επιδιώκοντας επεισόδια και γεγονότα που η «δόλια» πατρίδα -κάτω από την αδιαφορία της συμμαχίας- μπορεί να πληρώσει πολύ ακριβά…
Ας κάνουμε εδώ μια αναδρομή στα Σεπτεμβριανά, γεγονότα στην Κωνσταντινούπολη που μεθοδεύτηκαν και εκτελέστηκαν βάσει σχεδίου, από οργανωμένο όχλο, που σχεδίασε όμως η στρατιωτική ηγεσία, μια καλά οργανωμένη επιχείρηση από μια καλά οργανωμένη «ομάδα» όπως θα λέγαμε σήμερα…
Τη νύχτα της 5ης και ξημερώματα της 6ης Σεπτεμβρίου του 1955, η τουρκική εφημερίδα Istanbul, με έκτακτη έκδοση, κυκλοφόρησε και δημοσίευσε φωτογραφίες της συζύγου του Τούρκου Προξένου στη Θεσσαλονίκη, φρικτά παραποιημένες, με τέτοιο τρόπο, ώστε να δίνεται η εντύπωση ότι η βόμβα που είχε τοποθετηθεί στο σπίτι του «πατέρα των Τούρκων» Κεμάλ Ατατούρκ ήταν από ενέργειες των Ελλήνων!
Το σχέδιο αυτό των Τούρκων φανερώνει και τον «αναρχικό» του χαρακτήρα, ένα κράτος που έχει φυλακίσει πάνω από 150.000 χιλιάδες πολίτες και στρατιωτικούς, και ζητάει από την Ελλάδα και τους 8 στρατιωτικούς, που πρόσφατα ζήτησαν άσυλο εδώ, με σκοπό βέβαια μια δίκη – παρωδία και στη συνέχεια εκτέλεση…
Ας δούμε λοιπόν το τερατώδες και εγκληματικό αυτό σχέδιο που οργανώθηκε από τους Τούρκους και φανερώνει το θράσος τους, να επιδιώκουν και να αξιώνουν επί πλέον την ένταξή τους στην Ε.Ε.!
Στρατολόγησαν λοιπόν από την Α. Θράκη και τη Μικρά Ασία και μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη με όλα τα μέσα που διέθεταν -λεωφορεία, τρένα, ταξί, πλοία- όλα τα αποβράσματα και ταραχοποιά στοιχεία της κοινωνίας (τους), και αφού τους οργάνωσαν, τους εφοδίασαν με ρόπαλα, αξίνες, λοστούς, βενζίνη και δυναμίτιδα, τους έδωσαν παράλληλα τροφή και κατάλυμα για δύο ημέρες…
Τους εφοδίασαν δε με καταλόγους, όπου είχαν επιλεγμένους στόχους σε κάθε συνοικία ελληνικά σπίτια, και οι αρχηγοί του «όχλου» ήταν αστυνομικοί και στρατιώτες με πολιτικά, οι οποίοι έλαβαν ενεργό μέρος στις λεηλασίες της δικής μας «νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου», κατευθύνοντας τον όχλο, ένα πλήθος χιλιάδων παθιασμένων «αναρχικών» -της Τούρκικης Μαφίας- σε ανομολόγητες ωμότητες και καταστροφές.
Τα γνωστά και αδιάψευστα νούμερα της καταστροφής – όπως θα φανεί παρακάτω – είναι συγκλονιστικά!
Ο αναρχικός αυτός όχλος, δεκάδες χιλιάδες Τούρκοι μαφιόζοι, ξεχύθηκε στους δρόμους προς τα ελληνικά σπίτια, ακόμη και στα νησιά Χάλκης και Πριγκήπων, όπου υπήρχε Ελληνισμός, καίγοντας και καταστρέφοντας τα πάντα, λεηλάτησαν περιουσίες και βίασαν 2000 γυναίκες, αν και δηλώθηκαν επίσημα «μόνο» διακόσιες…
Κάηκαν ολοσχερώς πάνω από 1000 σπίτια, επιπλέον 2500 χιλιάδες υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές, 4348 καταστήματα καταστράφηκαν ολοσχερώς, μαζί με 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 Πολιτιστικούς Συλλόγους, οι εγκαταστάσεις τριών εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, πάρα πολλοί τάφοι σε δύο κοιμητήρια καθώς και οι τάφοι στη Μονή Βαλουκλή!
Του απίστευτου μίσους δεν ξέφυγε ο κλήρος, καθώς πολλοί ξυλοκοπήθηκαν άγρια, άλλοι γυμνώθηκαν και διαπομπεύθηκαν φωνάζοντας «η Κύπρος είναι Τουρκική», ο Επίσκοπος Παμφίλου κι ο μοναχός Μαντάς ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου, ενώ ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος παραφρόνησε από τους ξυλοδαρμούς…
Αυτό είναι το γειτονικό «αναρχικό» κράτος, που «επαίρεται και αξιώνει», ως δύναμη λαμπρή και κυρίαρχη, έτοιμη ακόμη και να ενταχθεί στην Ε.Ε -τρομάρα τους- έχει τη στήριξη κάποιων, ας το χαίρονται κι ας το «λούζονται», αν θεωρούν ότι στην περιοχή αυτή είναι «σοφό και πρέπον» να συντηρούν ένα κράτος «αναρχικό»…
