Της Βαρβάρας Τσακουρίδου
Μες το φέγγος
της ημέρας…
Είσαι ο ήλιος
ο αγέρας…
Μες της πίσσας
το σκοτάδι…
Είσαι το στοργικό
το χάδι…
Και όταν ο ήλιος
θα πλαγιάσει…
Είσαι το όνειρο…
που προσπαθεί
να αγιάσει
Είσαι ο πανταχού
παρών…
Είσαι η Ουσία
και ο ΩΝ.