Του Δημήτρη Αντωνίου, Καθηγητή Αγγλικής Β.Α., Kατόχου MastersΠαιδαγωγικής και Γλωσσολογίας
aglo.academia@gmail.com
Το τι συνέβη στα Γλυκά Νερά γνωρίζει όλη η ελληνική επικράτεια από άκρου εις άκρον, άρα δεν έχει κανένα νόημα να επαναλάβουμε το τι ήδη είναι γνωστό. Ωστόσο, αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε λίγο με το τι οδήγησε τον εν ψυχρώ δολοφόνο στις καλά σχεδιασμένες, μελετημένες, αποτρόπαιες πράξεις του.
Πρώτον και κύριον οι πράξεις του αποδεδειγμένα πλέον δεν εκτελέστηκαν ούτε εν θερμώ, ούτε από έναν τυχαίο θυμό, σχεδιάστηκαν, μελετήθηκαν με προσοχή και ετέθηκαν σε εφαρμογή ως το τέλειο έγκλημα και αποδείχθηκε εκ των υστέρων πως δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα.
Έχει ενδιαφέρον, βάσει της συμπεριφοράς του, να ανατρέξουμε λίγο στο παρελθόν και να μελετήσουμε ποια ήταν η ανατροφή του, η εκπαίδευσή του και τι αποτελούσε την προσωπικότητά του. Και λέγοντας προσωπικότητα ενός ατόμου, εννοούμε τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο σκέπτεται, αισθάνεται και ενεργεί. Αυτός είναι ο ορισμός του όρου προσωπικότητα.
Προσπαθώντας να βρω κάποια ερμηνεία στον κ. Μπαμπινιώτη για τον όρο διεστραμμένος, αλλά δεν φωτίστηκα και πολύ. Κατά συνέπεια κατέφυγα στα Αγγλικά λεξικά μου και συγκεκριμένα στο THE RANDOM HOUSE DICTIONARY OF THE ENGLISH LANGUAGE, το οποίο απαρτίζεται από μερικές χιλιάδες λέξεις μικρού printκαι ζυγίζει και 5-6 κιλά και το οποίο δίνει τον εξής ορισμό για τον όρο διεστραμμένος: Ofanunnatural–abnormalnature, που σημαίνει μιας μη φυσιολογικής- ανώμαλης φύσης. Τα επίθετα τα οποία θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε για το συγκεκριμένο άτομο θα πρέπει να είναι ψυχοπαθής, μισάνθρωπος, υπερβολικά εγωκεντρικός, με υπερβολική αυτοπεποίθηση και υπερβολική υπεροψία. Δηλαδή όλη η συμπεριφορά του επιβεβαιώνουν αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Το ότι κάθισε μελέτησε και σχεδίασε το έγκλημα είναι κάτι που τον απασχόλησε για πολύ καιρό. Πιστεύοντας στη μεγαλοφυία του, οδηγήθηκε στο συμπέρασμα πως μπορεί να σχεδιάσει το τέλειο έγκλημα. Ένας «άνθρωπος», το σωστό θα ήταν ανθρωπόμορφο τέρας, που φτάνει στο σημείο να σκοτώσει τη μάνα του παιδιού του μπροστά στο παιδί της, κάθε άλλο παρά άνθρωπος μπορεί να χαρακτηριστεί. Είναι τόσο μεγάλη η αυτοπεποίθησή του που ήταν πεπεισμένος πως θα εξαπατούσε, καθώς και το έκανε για 40 περίπου ημέρες, σχεδόν ολόκληρη την κυβέρνηση, την αστυνομία, τις διωκτικές και διπλωματικές αρχές. Σχεδίασε τα πάντα με την παραμικρή λεπτομέρεια, ξεκινώντας από τον απαγχονισμό του φτωχού τετράποδου. Επινόησε τους τρεις εγκληματίες και μάλιστα έναν τον περιέγραψε λεπτομερώς. Αφού εξετέλεσε το έγκλημα, μετά δέθηκε και ο ίδιος και αφού υποτίθεται ότι ήταν δεμένος, χρησιμοποίησε τη μύτη του, πράγμα αδιανόητο και απίθανο και ακατόρθωτο, να χρησιμοποιήσει το κινητό του για να ειδοποιήσει την αστυνομία.
Το εάν η γυναίκα του σκόπευε να τον εγκαταλείψει, σύμφωνα με τις δηλώσεις του, δεν μπορούμε να το ξέρουμε, διότι οι μαρτυρίες του δεν έχουν ουδεμία αξία, καθώς απεδείχθη εκ των υστέρων. Ένας άνθρωπος που φτάνει σε αυτό το σημείο, που δεν σκέπτεται ούτε το καν το μέλλον του ίδιου του του παιδιού, δεν θα δίσταζε να αφαιρέσει και τη ζωή του ίδιου του του παιδιού, πολύ δε περισσότερο τις ζωές άλλων ανθρώπων.
Υπάρχει μία θεωρία πως η εγκληματικότητα μπορεί να είναι και κληρονομική, αλλά σίγουρα μπορεί να καλλιεργηθεί, χρησιμοποιώντας την νοημοσύνη, η οποία είναι ένα εργαλείο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και δημιουργικά και παραγωγικά, όπως συνήθως γίνεται με κανονικούς ανθρώπους και ευφυίες παγκοσμίου αναγνώρισης, αλλά η ευφυία μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για καταστρεπτικά και ολέθρια πράγματα. Σίγουρα αυτή η casestudy θα αποτελέσει θέμα μελέτης για αρκετό χρόνο από όλους τους ψυχολόγους, ψυχιάτρους και ψυχαναλυτές. Το ευχάριστο στην όλη υπόθεση είναι ότι ο συγκεκριμένος ανθρωποκτόνος – συζυγοκτόνος συνελήφθη σε αρκετά νεαρή ηλικία και έτσι δεν θα έχει την ευκαιρία, ελπίζουμε, να ξαναπράξει παρόμοια εγκλήματα. Βεβαίως, με το ελληνικό δικαστικό σύστημα όλα είναι πιθανά, μετά από λίγα χρόνια να κυκλοφορεί ξανά, όπως έκαναν και άλλοι συνάδελφοί του (Κουφοντίνας, κλπ., κλπ.) ή να σταλεί σε τίποτα αγροτικές φυλακές. Η κυβέρνηση προκειμένου να υιοθετήσει έναν νέο νόμο συνήθως πρέπει να καταργήσει έναν παλιό και πάντα θα έχει απέναντί της μία αντιπολίτευση, η οποία θα παριστάνει το άσπρο – μαύρο, όπως η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίζει τη σημερινή εποχή μεσαίωνα, φαίνεται πως η ίδια βλέπει τα πράγματα μεσαιωνικά.
Το πόνημα που μόλις αναγνώσατε, οφείλω να ομολογήσω, έλαβα το έναυσμα από τον γνωστό Πάνο Σκοτινιώτη, με τον οποίο κάθε μέρα ανταλλάσσουμε μια καλημέρα παραλιακώς, εκείνος βαδίζοντας και εγώ ποδηλατώντας. Πρόσφατα σχολιάσαμε το ειδεχθές έγκλημα εν συντομία και ο ίδιος με παρότρυνε να γράψω αυτά που διαβάσατε.
