Της Εφης Αντωνίου, υποψήφιας Δημοτικής Συμβούλου με τον συνδυασμό της Νάνσυς Καπούλα «Βόλος – Εξυπνη Πόλη»
Παρακολουθώντας τα αστικά δρώμενα τα τελευταία 5 χρόνια θα διαπιστώσουμε ότι η απερχόμενη Δημοτική Αρχή περισσότερο «φώναζε» παρά έπραττε. Καλή και θεμιτή η κριτική, δεν λέω, αλλά ωφελιμότερο είναι όταν είσαι Δημοτική Αρχή και έχεις την τύχη της πόλης στα χέρια σου να υλοποιείς πρωτίστως αναπτυξιακό έργο, να ενισχύεις την τοπική αγορά και πρώτα εσύ η ίδια η Αρχή να δίνεις το καλύτερο παράδειγμα, εφόσον βέβαια σέβεσαι την καρέκλα πάνω στην οποία κάθεσαι.
Αν ρωτήσετε τους δημότες τι θυμούνται περισσότερο από τα τελευταία 5 χρόνια της Δημοτικής Αρχής, θα σας απαντήσουν υβριστικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, απαξίωση των θεσμών και των προσώπων, συμπολιτών μας ή μη, και μερικοί θα θυμηθούν υπαίθριες φιέστες με μεγάλες φίρμες από την Αθήνα και τον δήμαρχο συμπρωταγωνιστή στη σκηνή. Αν τους ρωτήσετε δε ποιους αντιδημάρχους ή δημοτικούς συμβούλους θυμάστε, πέρα από ορισμένους πολίτες που παρακολουθούν στενά τη δημοτική καθημερινότητα, η πλειονότητα θα δυσκολευτεί να θυμηθεί έστω και ένα όνομα. Εχουμε δηλαδή να κάνουμε με μια Δημοτική Αρχή που στηρίζεται στη λογική του One Man Show!
Τι να πούμε δε για τα Δημοτικά Συμβούλια – αρένες! Στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου μάθαμε νέα πολιτικά «ήθη» και «έθιμα». Φωνές, μαγκιές, μηδενισμοί, απαξίωση, έτσι για να γίνεται ντόρος και να μας παίξουν όλα τα ΜΜΕ και να «διασκεδάσουμε» με τις συμπεριφορές μας το πανελλήνιο. Μα είναι πραγματικά αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο που θέλουμε; Το Δημοτικό Συμβούλιο είναι το κορυφαίο θεσμικό όργανο της πόλης και αντί να ασχολείται με τα σημαντικά ζητήματα της πόλης, αντί να προτείνει λύσεις και βελτίωση της καθημερινότητας σε ολόκληρο το πολεοδομικό συγκρότημα, σε κάθε γειτονιά ξεχωριστά, σε κάθε Τοπική Κοινότητα, αντί να μάχεται για να εφαρμόσει μέτρα κοινωνικής πολιτικής και οικονομικής ενίσχυσης των Βολιωτών της κρίσης και της ανεργίας, μαχόταν για τον χωρίς ουσία και νόημα τσαμπουκά με όλους τους «προηγούμενους» και με όλους τους διαφωνούντες «σύγχρονους» και «επόμενους».
Στις εκλογές της 26ης Μαΐου ας σκεφτούμε ποιος πραγματικά θέλουμε να μας εκπροσωπεί, τι Δημοτικό Συμβούλιο θέλουμε να έχουμε, τι κουλτούρα και τι ήθη θέλουμε να καθιερώσουμε στα Δημοτικά Οργανα; Ο,τι έγινε, εγινε…πάντα θα υπάρχουν ατυχείς στιγμές και ατυχείς χρονιές. Ας κοιτάξουμε τώρα μπροστά με όνειρα και όραμα για ένα πιο ευοίωνο μέλλον, με λιγότερες φανφάρες και περισσότερη ουσία
