Της Ιωάννας Παπαδημητρίου
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η μετάλλαξη Δ έφτασε στην Ελλάδα.
Εχει μεγάλη μεταδοτικότητα.
Οι ίδιοι ειδικοί μιλούν για την πλεονεκτική θέση των εμβολιασμένων.
Η πανδημία είναι εδώ περίπου ενάμιση χρόνο
Και η πανδημία για να γίνει κατανοητό φαινόμενο σε γενιές που δεν έχουν ξαναζήσει χρειάζεται σαφώς «θωράκιση» των πολιτών.
Θωράκιση δεν είναι το «πλένω χέρια».
Θωράκιση δεν είναι τα «άνοιξε κλείσε».
Θωράκιση είναι η πρόληψη.
Είναι οι μάσκες, κυρίως οι μάσκες, οι αποστάσεις και ο καλός αερισμός των χώρων.
Είναι η ΠΦΥ.
Είναι οι προσλήψεις ειδικών νοσοκομειακών γιατρών και νοσηλευτών.
Είναι η επίταξη ιδιωτικών κλινικών.
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι οι 13.000 νεκροί στη χώρα μας αγγίζουν τον πληθυσμό μιας κωμόπολης
Προσωπικά πιστεύω ότι είναι πολλοί περισσότεροι οι νεκροί.
Ποιος άραγε μέτρησε πόσοι πρόσφυγες ή αθίγγανοι ή και υπερήλικες τρόφιμοι ιδρυμάτων πέθαναν από τον Covid 19;
Οι ίδιοι ειδικοί έπεσαν σε πολλές αντιφάσεις στην ενημέρωση της πορείας της πανδημίας προφανώς σε συνεννόηση με την πολιτεία με γνώμονα το κόστος των συνιστώμενων μέτρων.
Αυτές οι αντιφάσεις ήταν το πρώτο βήμα για την αμφισβήτηση της κρισιμότητας της κατάστασης από τους πολίτες.
Στη συνέχεια η αργή προμήθεια των εμβολίων από τα μονοπώλια των φαρμακοβιομηχανιών, οι φανταχτερές καμπάνιες για την περιβόητη ελευθερία ειδικάκάθε καλοκαίρι, περίοδο της «βαριάς βιομηχανίας» έδωσαν μεγαλύτερο βήμα στους αρνητές του εμβολιασμού.
Πιστεύω ότι οι συμπολίτες μου αρνητές του εμβολιασμού ανήκουν σε διαφορετικές κατηγορίες σε ότι αφορά τους λόγους. Είναι η θρησκοληψία, ο φόβος για την παραβίαση της ιδιωτικής ζωής αλλά και ο απλός φόβος ο ανθρώπινος.
Τον ανθρώπινο φόβο μπορούμε να τον χειριστούμε εμείς που έχουμε εμβολιαστεί με συζητήσεις, με έμπρακτη συμπαράσταση.
Οι άλλες δύο περιπτώσεις δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
Είναι αργά.
Όταν η ίδια η εκκλησία δεν μπόρεσε να δώσει το μήνυμα της αξίας της επί γης ζωής, αλλά τάζει παραδείσους και κολάσεις πως μπορεί να γίνει αρωγός στην ενημέρωση για την προστασία που προσφέρουν τα εμβόλια;
Δεν μπορεί γιατί ουσιαστικά έχει αναγάγειτην ενάρετη ζωή σε προσωπικό όφελος.
Όταν οι εργαζόμενοι που έχουν ματώσει στην κυριολεξία όλα αυτά τα χρόνια βλέπουνκαι βλέπουν ότι η ανεργία καλπάζει αυξητικά, γίνονται δέκτες κάθε λογής άποψης στο διαδίκτυο (αγνοώντας ότι κάθε αποδοχή cookies που προτείνει η κάθε ηλεκτρονική πληροφόρηση και η ηλεκτρονική αγορά είναι ήδη παραβίαση προσωπικών δεδομένων) περιμένουμε να ακολουθήσουν την τωρινή καμπάνια πόρτα – πόρτα για το εμβόλιο; Όχι βέβαια δεν πείθονται πια από ένα κράτος που δεν τους εξασφαλίζει τα στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά
Για όλους εμάς όμως που ζήσαμε δίπλα σε ανθρώπους που νόσησαν που νοσηλεύτηκαν σε ράντζα, που για την αποκατάσταση της υγείας τους χρειάζονται χρήματα που δεν καλύπτει το κράτος και δεν θέλουμε να το ξαναζήσουμε.
Θεωρώ ότι είναι χρέος μας ο εμβολιασμός.
Για να μείνουμε στις επάλξεις όλοι σε τούτη τη ζωή αντιστεκόμενοι στην αδικία διεκδικώντας εν προκειμένω ένα δημόσιο σύστημα υγείας.
Στον αγώνα για ένα καλύτερο κόσμο δεν υπάρχει περιθώριο για άλλες απώλειες.
Αν θα έδινα μια συμβουλή στους συμπολίτες μου αυτή θα ήταν:
Να δίνειςστα πράγματα, στις καταστάσεις και στους ανθρώπους την αξία που έχουν. Ούτε μεγαλύτερη, ούτε μικρότερη.
