Της Κατερίνας Παπανάτσιου, Υφυπουργού Οικονομικών
Μετά τον Αύγουστο του 2018, ξεκίνησε μία νέα περίοδος για τη χώρα. Αφήσαμε πίσω μας την εποχή των μνημονίων, ανακτήσαμε τη δυνατότητα να σχεδιάζουμε και να υλοποιούμε τη δική μας πολιτική.
Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε μία ευρεία δέσμη μέτρων στήριξης της κοινωνικής πλειοψηφίας στη ΔΕΘ του περασμένου Σεπτεμβρίου, τα οποία νομοθετήθηκαν τους επόμενους μήνες. Η μείωση του ΕΝΦΙΑ για το 2019 κατά 30% στη χαμηλή περιουσία και κατά 10% μεσοσταθμικά – σε αντίθεση με την πρόταση της ΝΔ για μείωση 30% σε όλους οριζόντια, συμπεριλαμβανομένων των μεγαλοϊδιοκτητώνη επιδότηση ενοικίου, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για περίπου 250.000 μη μισθωτούς, είναι μερικά από τα μέτρα που έχουν ήδη αρχίσει να παράγουν θετικά αποτελέσματα για χαμηλά και μεσαία στρώματα της κοινωνίας που φορτώθηκαν αδικίες και βάρη στη διάρκεια της κρίσης.
Ακόμα, η αύξηση του κατώτατου μισθού και η κατάργηση του υποκατώτατου, η αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, είναι δύο εμβληματικές παρεμβάσεις που ενισχύουν το εισόδημα και θωρακίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, ξηλώνοντας παράλληλα ένα καθεστώς απαράδεκτο που είχε διαμορφωθεί την περίοδο των μνημονίων.
Όλο αυτό το διάστημα, το οικονομικό κλίμα βελτιώνεται σταθερά. Οι δημοσιονομικοί στόχοι επιτυγχάνονται. Καταφέραμε να βγούμε στις αγορές με δεκαετές ομόλογο και μάλιστα με επιτόκια που πιάναμε πολλά χρόνια πριν την κρίση, ενώ φαίνεται πλέον ότι όλο και περισσότεροι παράγοντες του εξωτερικού εμπιστεύονται την ελληνική οικονομία.
Το κλίμα εμπιστοσύνης, οι δημοσιονομικοί στόχοι, όλα όσα επιτυγχάνουμεέχουν αξία μόνο όταν «μεταφράζονται» σε καλύτερες συνθήκες για το λαό και την πλειοψηφία της κοινωνίας. Άλλωστε, ξέρουμε ότι από το λαό προερχόμαστε και εκεί οφείλουμε να δίνουμε πάντα λόγο. Σε αυτή τη βάση λοιπόν ασκούμε την πολιτική μας.
Η ρύθμιση για τις 120 δόσεις, που θα ψηφιστεί την ερχόμενη εβδομάδα, αποτελούσε αδήριτη ανάγκη, ένα πάγιο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας. Και δικαίως. Εδώ και αρκετά χρόνια, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας συσσώρευε χρέη, τα οποία ήθελε να αποπληρώσει αλλά οι αντικειμενικές δυσκολίες της κρίσης δεν του το επέτρεπαν. Σε αυτούς ακριβώς απευθύνεται η ρύθμιση, στα χαμηλά και μεσαία στρώματαπου χρειάζονται μια υποστήριξη, ώστε να ανακουφιστούν.
Επιπλέον, η νέα δέσμη θετικών μέτρων μόνιμου χαρακτήρα, που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, αποτελούν ένα ακόμα δείγμα της δικής μας πολιτικής. Μιας πολιτικής που στοχεύει στη στήριξη των πολλών και που αναγνωρίζει ότι τα πλεονάσματα έχουν αξία μόνο όταν επιστρέφονται σε αυτούς που το δημιούργησαν.
Όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας βρήκαμε τα ταμεία άδεια. Σήμερα η χώρα έχει στη διάθεσή της πάνω από 31 δις απόθεμα ρευστότητας. Τα μισά περίπου από αυτά είναι το λεγόμενο «μαξιλάρι ασφαλείας».
Από τα υπόλοιπα μισά, 3,6 δισ. θα διατεθούν για την πρόωρη αποπληρωμή των ακριβών δανείων του ΔΝΤ: έτσι, αφενός απαλλασσόμαστε γρηγορότερα από έναν δανειστή που μόνο προβλήματα δημιούργησε στη χώρα, αφετέρου εξοικονομούμε αρκετά εκατομμύρια ευρώ ετησίως από τους τόκους, διότι δανειζόμαστε φτηνότερα για να αποπληρώσουμε ένα δάνειο με πολύ ακριβότερο επιτόκιο.
Επίσης, 11,5 περίπου δισ., θα κατευθυνθούν στην ενίσχυση της κοινωνίας. Με εντολή του πρωθυπουργού δημιουργήθηκε ένας ειδικός λογαριασμός, στον οποίο θα κατατεθούν 5,550 δισ. Αυτά τα χρήματααντιστοιχούν στο 3% του ΑΕΠ και κατατίθενται ως επιπλέον εγγύηση έναντι των εταίρων μας για τα επόμενα 3 χρόνια, δηλαδή για το 2020, το 2021, το 2022.
Έτσι, χωρίς να παραβιάζουμε τη συμφωνία με τους εταίρους μας, θα έχουμε τη δυνατότητα να σχεδιάσουμε τους προϋπολογισμούς μας από το 2020 έως το 2022, με μειωμένα πρωτογενή πλεονάσματα κατά 1%.
Τα μέτρα που παρουσιάστηκαν είναι, ένα προς ένα, κοστολογημένα. Τα σχεδιάζουμε εδώ και πολύ καιρό. Η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, στα τρόφιμα, στο ηλεκτρικό ρεύμα, στο φυσικό αέριο, που θα γίνει άμεσα, θα ενισχύσει το εισόδημα των πολιτών αλλά θα τονώσει παράλληλα και την αγορά. Στόχος είναι από εδώ και στο εξής να γίνονται, σταθερά, τέτοιες παρεμβάσεις που θα αναθερμαίνουν την οικονομία.
Άλλωστε, πέραν των μέτρων για το 2019, ακολουθεί και μια άλλη δέσμη μέτρων για το 2020: η μείωση του ΦΠΑ σε αγαθά και υπηρεσίες από το 13% στο 11%, η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για εισοδήματα έως 20.000 ευρώ και η μείωση των συντελεστών της εισφοράς αλληλεγγύης για εισοδήματα πάνω από 20.000 ευρώ, η μείωση του φόρου εισοδήματος για μόνιμους κατοίκους νησιών με πληθυσμό έως 3.100 κατοίκους, η μείωση του ΕΝΦΙΑ σε νησιά μέχρι 1.000 κατοίκους, η μείωση του φόρου συνεταιρισμών στο 10%, η έκπτωση 10% στο φορολογητέο εισόδημα των συνεταιρισμένων αγροτών, η περαιτέρω μείωση του κόστους θέρμανσης για ορεινές ζώνες, η απαλλαγή τόκων στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας από το φορολογητέο εισόδημα, η αύξηση συντελεστή αποσβέσεων επενδύσεων στο 150%, η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών επιχειρήσεων και νέων εργαζομένων μέχρι 25 ετών, τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο.
Επιπλέον, θα προχωρήσουμε στην περαιτέρω μείωση του ΕΝΦΙΑ για το 2020 κατά 30% μεσοσταθμικά, το οποίο θα αφορά 50% στη χαμηλή περιουσία και έως 30% στη μεσαία περιουσία, όπως ακριβώς ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό στη ΔΕΘ.
Ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ στοχεύουν στην άλλη πλευρά,σε φοροελαφρύνσεις για τους λίγους και εκλεκτούς, αυτό που εφάρμοσαν δηλαδή τις περιόδους που κυβέρνησαν. Και τα όσα υποστηρίζουν, ειδικά το τελευταίο διάστημα, δεν μας αφήνουν αμφιβολία ότι το ίδιο μοντέλο θα εφαρμόσουν αν ξαναβρεθούν στην εξουσία. Πριν λίγες μέρες, ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι η 13η σύνταξη είναι μέτρο ανέφικτο και ξεκαθάρισε ότι δε θα το υλοποιήσει. Προφανώς για εκείνον η επιλογή αυτή δεν είναι προτεραιότητα. Για εμάς είναι και θα ψηφιστεί την ερχόμενη εβδομάδα. Εμείς αίρουμε κοινωνικές αδικίες, αδικίες που για τη ΝΔ είναι μάλλον νομοτέλεια της φύσης.
Για τους λόγους αυτούς, ο κ. Μητσοτάκης δεν συζητά για την οικονομία και στρέφει την ατζέντα αλλού στη Βουλή, γι’ αυτό και αναλώνεται σε φτηνά επικοινωνιακά σόου και τεχνητές εντάσεις.
Ένα θετικό απότοκο της εξόδου από τα μνημόνια είναι ότι τα σχέδια των πολιτικών δυνάμεων για την επόμενη μέρα αρχίζουν να αποτυπώνονται όλο και πιο ξεκάθαρα, όπως και οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσά τους.Και ο λαός ξέρειμεταξύ ποιων σχεδίων να επιλέξει, ξέρει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.
