Του Δημήτρη Φρ. Κώστογλου
Τι σημαίνει άνθρωπος της Προσευχής; Σήμερα ζούμε σε μια παρατεταμένη σύγχυση μυαλού και καρδιάς! Δηλαδή, αντί ο άνθρωπος να καλλιεργεί το «δώρο» του Θεού, που είναι η «καρδιά», καλλιεργεί ποικιλοτρόπως τον άστατο – περισπούδαστο νου!
Όταν, λ.χ. ένας άνθρωπος προσεύχεται με πίστη εσωτερική (όχι γιόγκα!), ο νους αρκετές φορές «αλητεύει» εδώ κι εκεί… Χρειάζεται πολύς κόπος, επιμονή, υπομονή, δάκρυα, μέχρι το ποθούμενο!
Αν παρατηρήσετε άνθρωπο της νοεράς ευχής, έχει μια μόνιμη ειρήνη στο πρόσωπό του που αντανακλά σ’ όλες τις καθημερινές του δραστηριότητες βρέξει –χιονίσει!
Αντίθετα, ο «ρομποτικός άνθρωπος» είναι ο άνθρωπος που ακολουθεί καθημερινό «ρομποτικό δρομολόγιο» ζωής»! Κάμει συγκεκριμένα πράγματα, ξυπνά, κοιμάται, τρώει σε συγκεκριμένα ωράρια, ακολουθώντας την… πεπατημένη!
Ο άνθρωπος της προσευχής, όμως, έχει άλλον ορίζοντα. Είναι χαρούμενος και με τα δύσκολα, δεν οργίζεται, δεν μεμψιμοιρεί, δεν αγχώνεται με την παραμικρή αναποδιά ή εμπόδιο, δεν χάνει το θάρρος του, κι είναι πάντα σχεδόν σε εγρήγορση.
Δύσκολο θα μου πείτε. Ναι, αλλά όχι ακατόρθωτο. Δοκιμάστε την ευχή στον δρόμο, στη δουλειά, στο σπίτι για 5 λεπτά και θα δείτε, θα νοιώσετε ανάλαφρα, γιατί ο καλός Θεός μάς δίνει τη χάρη του!
