Του Κων/νου Τσιούμα, Ζωγράφου – Ιεροψάλτη
Δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια μ.Χ. η ανθρωπότητα συνεχίζει αμετανόητη να κολυμπά μέσα στο πέλαγος του πνευματικού σκότους, να παλεύει με τα άγρια κύματα, με κίνδυνο να καταποντισθεί ολόκληρη στον ωκεανό της ηθικής διαφθοράς και της εγκληματικότητας.
Αυτή η αγριότητα των κυμάτων της κτηνωδίας, του εγκλήματος και της κακίας, δυστυχώς, εισέβαλε και εις την Πατρίδα μας την Ελλάδα, απειλώντας την επικίνδυνα να την εξαφανίσει. Και πραγματικά. Αν και η Ελλάδα προσπαθεί να παρουσιάζει την εικόνα μιας ιδιαίτερης, για τον πολιτισμός της, κοινωνία, και να επαίρεται γι’ αυτό, δυστυχώς ο ηθικός μολυσμός σ’ αυτήν την… πολιτισμένη και χριστιανική Πατρίδα μας έχει φτάσει στο απροχώρητο. Η διαφθορά και η εγκληματικότητα, παρουσιάζουν αναμφισβήτητα την πιο τραγική και ελεεινή μορφή ηθικής κατάπτωσις.
Η κτηνωδία στην οποία περιέρχεται μια χώρα, οφείλεται στην άθλια κατάσταση. Όταν τα ηθικά φράγματα μιας κοινωνίας σπάσουν, και μέσα δημιουργηθούν βαθιές ρωγμές στις οποίες έχουν εισχωρήσει κάθε μορφής ανηθικότητες, αμέσως τότε, δημιουργείται μεγάλος κίνδυνος να πλημμυρίσουν την κοινωνία, και να αφανίσουν μέσα στη βρωμερή τους λάσπη ό,τι ηθικό, ό,τι πολύτιμο έχει και πνευματικώς και σωματικώς, και να την υποβιβάσουν σε υπόσταση κτηνώδη κατώτερη των ανόητων υπάρξεων. Τότε, και κατ’ αυτόν τον τρόπο, η κοινωνία αυτή, καταντά ανίκανη να αντισταθεί στην ηθική παρακμή στην οποία αναπότρεπτα οδηγείται. Ποιος λοιπόν δεν καταλαμβάνεται από λύπη και πίκρα γι’ αυτό το κατάντημα στο οποίο έχει περιέλθει η Πατρίδα μας; Ποια ευαίσθητη και ευγενική Ελληνική ψυχή δεν αγανακτεί, δεν οργίζεται αληθινά, όταν βλέπει τη χώρα του την Ελλάδα, που με τη Θεία σοφία του Λυτρωτού Σωτήρος Χριστού, και τη σοφία των ενάρετων αρχαίων Ελλήνων, δίδαξε σ’ όλους τους λαούς της Δύσης και της Ανατολής τον ένδοξο πολιτισμό της, την ιδέα της Πατρίδος, την προαγωγή των ηθών και του πνεύματος, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, σήμερα να έχει μεταβληθεί σε καταφύγιο αρχιληστών και πάσης φύσεως κακοποιών και εγκληματιών; Να καταντά σε σφαγείο με το «αίμα να ρέει σα νερό» από την πρωτεύουσα μέχρι το τελευταίο χωριό όλης της χώρας από την αιματοχυσία αδελφών Ελλήνων Χριστιανών;
Είναι απίστευτα τραγικό, όταν βλέπεις να σφάζονται σαν αρνιά οι άνθρωποι ο ένας τον άλλον. Σκοτωμοί παντού, σκοτωμοί μέσα στην οικογένεια. Ο άντρας σκοτώνει τη γυναίκα του, η γυναίκα τον άντρα της, ο αδελφός την αδελφή του, ο πατέρας τον γιο του, ο γιος τη μητέρα του, ο εραστής την ερωμένη του. Παιδιά βιάζονται ή οδηγούνται στην εκπόρνευση με προαγωγούς τους ίδιους τους γονείς τους. «Μητέρες» δολοφόνοι, πετούν τα βρέφη τους σαν κάτι το άχρηστο σε κάδους απορριμμάτων ή τα εγκαταλείπουν σε μια γωνιά για να αποφύγουν το βάρος της συντήρησής τους. Και όλα αυτά συμβαίνουν δυστυχώς, σε μια χριστιανική κοινωνία.
Ω της παραφροσύνης των ανθρώπων!!!
Σταματημό δεν έχουν τα κακουργήματα και το αιματοκύλισμα στην Πατρίδα μας. Συμμορίες κάθε είδους από ανώμαλους και αδίστακτους μαχαιροβγάλτες, που τα κτηνώδη ένστικτά τους, τους επιτρέπουν να κάνουν όλα όσα το τυφλό μίσος και μαινόμενο κτήνος θέλει. Βιασμοί και ανήκουστες αγριότητες σε γυναίκες, σε κορίτσια και αγόρια, που πολλές φορές κακοποιούνται άγρια, ακόμη και κατακρεουργούνται, στην προσπάθειά τους να αντισταθούν στις όποιες ανώμαλες ορέξεις και διεστραμμένες επιθυμίες αυτών των ηθικώς διεφθαρμένων και αδίστακτων κακοποιών.
Τόσο πλεόνασε η διαφθορά, που η οσμή της διαχέεται παντού αποπνικτική. Το συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς γι’ αυτή την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η Ελλάδα είναι: Βούρκος, σκότος, σήψη κοινωνική, ηθική αναρχία, καλπάζουσα πνευματική φθίση. Αυτό το κατάντημα της Πατρίδος μας, για την υγιή Ελληνική κοινωνία, προκαλεί αγανάκτηση, απόγνωση, οδύνη. Και το αντιλαμβάνεται ο καθένας τόσο καλά που κάθε λόγος περισσεύει.
Αν λοιπόν η χώρα μας έφτασε σ’ αυτή την οικτρή κατάσταση, είναι γιατί στερείται υγειών στοιχείων ηθικής. Και αυτό διότι ο ηθικός πολιτισμός της είναι ανύπαρκτος. Η διαφθορά και η εγκληματικότητα από τα οποία πάσχει σήμερα η Ελληνική κοινωνία, είναι αποκυήματα τα οποία απεργάζεται ο σημερινός σύγχρονος υλιστικός «κτηνώδης» πολιτισμός. Ένας βάρβαρος πολιτισμός, που εξοστράκισε την ηθική τάξη, και βούτηξε στους σκοτεινούς βρώμικους τόπους, στους οποίους κυριαρχεί η απολιτισιά και οργιάζει η αποκτήνωση. Οδηγεί στη διάλυση των ηθικών θεσμών, στη χαλάρωση των ηθών, στη μόλυνση της Ελληνικής και θεϊκής γλώσσας από το ρυπαρό πέλαγος της εκβαρβάρησις και της αισχρότητας, αλλά και στην επικράτηση της ακόλαστης και άσωτης ζωής. Περιορίζει ακόμη και την έννοια των ιδανικών της ζωής στο μεθύσι των υλικών αγαθών, και στην απόλαυση του πλούτου.
Ο υλιστικός πολιτισμός, απογυμνωμένος από κάθε ίχνος ηθικής, Θεό δεν γνωρίζει. Η απομάκρυνση των ανθρώπων από τον Θεό, από το φως της αλήθειας, σκοτίζει το νου και τη συνείδησή τους, δεσμεύει τη θέλησή τους προς την κακή συνήθεια, και προξενεί μεγάλο κακό μαζί με ανυπολόγιστα και ολέθρια αποτελέσματα.
Ήδη η Ελληνική κοινωνία μέσα από τον υλιστικό και απάνθρωπο πολιτισμό, οδηγείται σε πλήρη νοητική και πνευματικής παραλυσία. Η χρηστότητα και η δικαιοσύνη, η αγάπη, η συμπάθεια και η ευσπλαχνία προς τους δυστυχισμένους σ’ αυτή τη δήθεν πολιτισμένη κοινωνία, οδεύουν σιγά σιγά προς εξαφάνιση.
Ποιος λοιπόν ηθικός νόμος θα εμπνεύσει τις σκέψεις και τις πράξεις των ανθρώπων; Ποιο ευγενικό αίσθημα θα υψώσει τις καρδιές τους και ποιος ευγενικός παλμός θα τις κινήσει;
Χωρίς την ηθική αναγέννηση, καμμία επιστήμη, κανένα φιλοσοφικό σύστημα, καμμία ψευτοπρόοδος, κανένας υλιστικός πολιτισμός δεν μπόρεσε ούτε θα μπορέσει να συγκρατήσει από αυτή τη ροπή της πνευματικής εξασθένησης, της διαφθοράς και της κατάπτωσης τον ξεστρατισμένο και αχαλίνωτο άνθρωπο και να τον επαναφέρει στο δρόμο της αρετής. Η τραγική αλήθεια είναι ότι η κοσμική σοφία, έχει προ πολλού χρεοκοπήσει, κι’ αυτή τη χρεοκοπία, τη βεβαιώνει η σημερινή Ελληνική κοινωνία, που ολοταχώς βαδίζει προς τον ολισθηρό κατήφορο.
Εκείνο όμως που προξενεί τη μεγαλύτερη εντύπωση, είναι το γεγονός ότι ενώ η Πατρίδα μας μαστίζεται απ’ αυτόν τον κίνδυνο της διαφθοράς και της εγκληματικότητας, κανένας δεν νοιάζεται, δεν συγκινείται, δεν πονάει. Ο Ελληνικός λαός, αφέθηκε απροστάτευτος και έρμαιο στα χέρια των αδίστακτων κακοποιών. Η παρουσία, το ενδιαφέρον, και η προστασία της πολιτείας, δεν υπάρχει ούτε και στο ελάχιστο. Ούτε δείχνει να ταράζεται γι’ αυτούς τους σκοτωμούς που γίνονται γύρω της. Δεν νομίζει ότι φέρει βαριά ευθύνη απέναντι στη Πατρίδα και στον Ελληνικό λαό; Από ποιους περιμένει η κυβέρνηση να πάρουν θέση γι’ αυτή τη διεφθαρμένη και αιμοχαρή κατάσταση, που τείνει να καταντήσει ένα γαγγραινώδη μολυσματικό έλκος και που απειλεί με γενική αποσύνθεση και καταστροφή τη χώρα μας;
Αλλά κι αν ακόμη οι κυβερνώντες δείχνουν τάχα ότι νοιάζονται και υπόσχονται ότι θα συντρίψουν το κακό, αυτό αντί να λιγοστεύει, πολλαπλασιάζεται όλο και περισσότερο. Τι λοιπόν να περιμένει η Πατρίδα μας από μία ηθικά χωλή πολιτική εξουσία; Τι να ελπίζει αυτός ο λαός από ένα παραλυμένο κοινωνικό σύστημα, το οποίο παρουσιάζει την εικόνα εις την οποία το έγκλημα κατάντησε κάτι το συνηθισμένο, η δε ηθική ανωμαλία κατάσταση φυσική;
Γι’ αυτή την ηθική και πνευματική απογύμνωση της Ελληνικής κοινωνίας, συνεργούν ύπουλα και πολλές άλλες σκοτεινές και βουρκοφόρες δυνάμεις, οι οποίες με τα μέσα που κατέχουν, αλλά και το ανεξέλεγκτο δικαίωμα που τις παρέχει το κράτος, συνδαυλίζουν το καμίνι του κακού. ανάμεσα σ’ αυτά συμπεριλαμβάνεται και η τηλεόραση, που είναι το πιο ισχυρό μέσο πληροφόρησης. Αυτή μέσα από τα κτηνώδη έργα που προβάλλει, προάγει την εγκληματικότητα, τη βία, την προστυχιά και την κάθε ασχήμια. Η καθημερινή εμετική τροφή που προσφέρει στους τηλεθεατές, είναι τα ερωτικά σκάνδαλα, οι απατημένοι σύζυγοι, η καταρράκωση και ο εξευτελισμός της γυναίκας, οι χυδαίες αστειότητες και αισχρολογίες μέσα από τα διάφορα serial. Λασπώνει ότι θεωρείται άξιο σεβασμού, επιβραβεύει τον εμπαιγμό και το χλευασμό κάθε αρετής και αγνότητας, υπονομεύει το θεσμό της οικογένειας. Δεν διστάζει να προσβάλλει σκοπίμως και με οιονδήποτε τρόπο ακόμη και αυτή την Εκκλησία, καθώς και αυτούς τους λειτουργούς του Υψίστου.
Η τηλεόραση, ασύδοτη και στερημένη από κάθε ηθική αρχή, θυσιάζει τα πάντα, και πεποιθήσεις και ιδέες. Έτσι, συστηματικά και μεθοδικά, αναζωπυρεί τη φωτιά των παθών, και συντελεί εκούσια στην εξυπηρέτηση και στο δυνάμωμα της διαφθοράς. Και ενώ καμώνεται πως ενδιαφέρεται για την καλυτέρευση της κοινωνίας, αντίθετα αυτή, επιδιώκει με κάθε ύπουλο τρόπο να κάνει τους ανθρώπους, μέσα από τη διαφθορά, τελευταίας ποιότητας, και να τους εκτρέψει προς την βαρβαρότητα, στην αδιαφορία και στην περιφρόνηση κάθε ιδανικού.
Τι λέει για όλα αυτά η πολιτεία; Γιατί εθελοτυφλεί; Γιατί επιτρέπει, υποβοηθεί και ανέχεται αυτά τα φθοροποιά για την Ελληνική κοινωνία Μ.Μ.Ε.;
Δεν νομίζει ότι έχει καθήκον να παρέμβει και να αποκαταστήσει τα κακώς κείμενα επιβάλλοντας ηθικό καθαρμό προς όλα αυτά τα μέσα, τα οποία καλλιεργούν την εγκεφαλική άμβλυνση της Ελληνικής κοινωνίας; Εκτός αν κι’ αυτή επιζητεί – για λόγους χειραγώγησης – ανθρώπους αμόρφωτους, υποανάπτυκτους και καθυστερημένους.
Αλλά ας μην αυταπατόμαστε. Όσο εμείς θα εκλέγουμε κυβερνήσεις ανίκανες, σωσμός γι’ αυτόν τον τόπο δεν θα υπάρξει ποτέ. Και διερωτόμαστε, πως μια χριστιανική χώρα σαν την Ελλάδα, που με τη θεία γλώσσα της, έγινε κήρυκας του Ευαγγελίου σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα, που χάρισε σε ανατολή και δύση το λαμπρό πολιτισμό της, έφτασε σ’ αυτό το κατάντημα της αχρειότητας και της διαφθοράς.
Βλέποντας ο Παντοδύναμος Θεός, τον ξεπεσμό στον οποίο φτάσαμε, ίσως κάποια στιγμή, κάποια ώρα, κάποια ημέρα, να μην αποστρέψει το πρόσωπό Του από τις ανομίες μας. να παραμερίσει ο Κύριος το αίσθημα της ανεξικακίας Του, της ανεκτικότητας και της συγγνώμης και να υψώσει την οργή της Θείας δικαιοσύνης Του, διότι η κακία υπερπλεόνασε τόσο, που μας μόλυνε την ψυχή και μας σκοτείνιασε το νου. Ποτέ δεν συνετισθήκαμε αλλά και ποτέ αληθινά δεν Τον αναζητήσαμε.
