Του Περικλή Βασιλού
Η Βουλή των Ελλήνων, ο ναός της Δημοκρατίας, που είναι ιερός – όπως και σε κάθε χώρα – ένας χώρος που «προστατεύεται» από το κράτος και τιμάται από όλους τους πολίτες, βανδαλίστηκε βάναυσα πριν από λίγες μέρες…
Στην χώρα του πνεύματος, των φιλοσόφων και της δημοκρατίας, συνέβη κι αυτό, καμιά τριανταριά νέοι του «Ρουβίκωνα», επιτέθηκαν στο ναό της δημοκρατίας, ρίχνοντας κόκκινες μπογιές στην πρόσοψή του, εκφράζοντας πρωτοφανές «μίσος και εκδίκηση», αλλά πού; Σ’ ένα χώρο, που είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος έκφρασης και διαλόγου, εκεί όπου συζητιούνται όλα όσα απασχολούν τους πολίτες…
Μόνο ως αποτέλεσμα «ανεγκέφαλων» εγκεφάλων μπορεί να χαρακτηριστεί μια τέτοια πράξη, μια «νοημοσύνη» που δεν υπακούει σε καμία λογική, μια πράξη που δείχνει να μην υπακούει σε κανενός είδους αρχές και αξίες, σε κανενός είδους σεβασμό στην πατρίδα και τους θεσμούς, αυτούς που όλοι μας σεβόμαστε και ακολουθούμε, ως βασική προϋπόθεση για μια ομαλή και δίκαιη συμβίωση, με ίσους όρους και ευκαιρίες…
Φαντάζει δυστυχώς τόσο εύκολο, να προσβάλλει κάποιος με τέτοιο τρόπο το ναό της δημοκρατίας, το κράτος για μια άλλη φορά έδειξε ότι δεν ήταν παρών, δεν επιτρέπονται αιφνιδιασμοί εδώ, μόνο αδιαφορία και ανευθυνότητα προκύπτουν εκ μέρους της αστυνομίας και του κράτους, αφού έδρασαν ανενόχλητοι κάποιοι, με το να επιτεθούν στην ουσία σε όλους εμάς, βρίσκοντας «ανοιχτούς διαδρόμους» στο κατεξοχήν κτίριο της ελεύθερης βούλησης και έκφρασης…
Είναι ευθύνη του κράτους (και των γονέων αυτών των παιδιών βέβαια, από άλλη σκοπιά) να δείχνει αποφασιστικότητα και σαφή θέληση ώστε να προστατεύει και να περιφρουρεί τέτοιους «ιερούς» χώρους, να δείχνει ότι πρώτα αυτό σέβεται τους νόμους που δεσμεύουν κάθε πολίτη αυτής της χώρας.
Αναρχία χωρίς αρχές, πράξεις χωρίς νόημα, είναι λυπητερό να φτάνουμε ακόμη και σε θύματα, Έλληνες ή μη πολίτες, από διάφορες τέτοιες ενέργειες, που στόχο έχουν την κατάλυση της δημοκρατίας και του έννομου κράτους, μαζί με την δημιουργία σύγχυσης και αναρχικού κλίματος.
Το κακό, με αυτές τις τραγικές συμπεριφορές, αρχίζει δυστυχώς πρώτα από την οικογένεια, συνεχίζεται με την Παιδεία και ολοκληρώνεται με το κράτος, που επιτρέπει κατ’ αρχήν και αφήνει ελεύθερους στη συνέχεια τους απανταχού «Ρουβίκωνες», να βεβηλώνουν ανενόχλητοι κτίρια και αξίες, θεσμούς και κεκτημένα με ιδρώτα και αίμα όλων μας, τροφοδοτώνταςτους έτσι, με τη «χαρά» της αναμπουμπούλας και της ψεύτικης «καταξίωσης», φαινόμενα βέβαια παγκόσμια, αλλά εδώ – στο ναό της δημοκρατίας και της ελεύθερης έκφρασης – έχει άλλη βαρύτητα και ισχύ…
Ας ανασκουμπωθούμε όλοι μας, κι ας κοιτάξουμε πώς μπορούμε να περιορίσουμε αυτή την ασχήμια, μας προσβάλλει όλους, γονείς, εκπαιδευτικούς, αστυνομία, κράτος, μαζί με την χρόνια «πληγή των Εξαρχείων», είναι αγκάθι στον πολιτισμό και την παιδεία μας, είναι μια χωρίς νόημα κατάσταση που δεν οδηγεί πουθενά αυτούς που τα σκαρφίζονται, κι αυτό πρέπει με ευθύνη όλων να γίνει κατανοητό, αλλιώς η αποτυχία πέφτει σε όλους μας, τι στο καλό πήγε στραβά και δεν μπορούμε να το διαχειριστούμε ;
Θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο να διδάξουμε τους νέους, και να τους δώσουμε να καταλάβουν, ότι αυτό που τόσο ανεγκέφαλα καταστρέφουν, είναι και δική τους περιουσία, και μάλιστα κατακτημένη μέσα από ποτάμια ιδρώτα και αίματος, είναι αυτά για τα οποία αγωνίστηκαν γενιές και γενιές, ώστε να μπορούμε σήμερα να έχουμε ελευθερία έκφρασης και διαλόγου, μόνη απάντηση και λύση στη δημοκρατία, η αναμπουμπούλα και η τρομοκρατία μας γυρνάνε πολύ πίσω όλους μας…
Πλήττεται βέβαια και η δημόσια εικόνα της χώρας, που δείχνει κι ένα κράτος πασπαλισμένο με αρκετές δόσεις ανικανότητας, δίνοντας τροφή στους απανταχού «μπαχαλάκηδες» να πανηγυρίζουν και να χλευάζουν, κι αυτό πονάει και πληγώνει βαθιά την αξιοπρέπειά μας, δεν πρέπει να δίνουμε πρόσφορο έδαφος σε αυτούς, άλλα ήθη κι άλλα έθιμα χαρακτηρίζουν το λαό μας, τέτοιες εικόνες ντροπής αλλοιώνουν την περηφάνια μας και την ιστορία μας και ειλικρινά δε μας αξίζει…
