Του Τάσου Γ. Καπουρνιώτη, Αρχιτέκτονα, [email protected]
Τις ημέρες αυτές το ρεπορτάζ μεταφέροντας γεγονότα, αλλά και απόψεις – δηλώσεις, αποδεικνύει την ΑΙΤΙΑ που ορισμένα άτομα καταφέρνουν με τις συμπεριφορές και ενέργειές τους να εμποδίζουν την εξέλιξη και την ομαλή λειτουργία της Ελληνικής κοινωνίας.
Άτομα (τα περισσότερα…) που με τις ικανότητες και τις γνώσεις τους
θα μπορούσαν να έχουν προσφέρει και να προσφέρουν πολλά και παρόλα αυτά χρησιμοποιούν την θέση τους για προσωπικά δεν θα έλεγα συμφέροντα αλλά εγωιστικά καπρίτσια, ιδεολογικές επιρροές… αιτίες ύπαρξης, κόμπλεξ…
Για να δώσω να καταλάβετε γιατί κλέβω από τον χρόνο σας με αφορμή αυτή την επιστολή, θα αναφέρω το παράδειγμα του ΠΗΝΕΙΟΥ.
Το φημισμένο ποτάμι που διασχίζει την κεντρική Ελλάδα ΣΤΕΡΕΨΕ! για 25 περίπου χιλιόμετρα της διαδρομής του… κάτι φοβερό!
Γεγονός που πριν χρόνια είχε ΞΑΝΑΣΥΜΒΕΙ και αποτέλεσε την αιτία να γίνουν (έχουν κατασκευαστεί ήδη πριν 20 χρόνια) έργα εκτροπής του ΑΧΕΛΩΟΥ διαμέσου του Πηνειού στην Θεσσαλία.
Ομως και παρόλο που σήμερα το έργο είναι σχεδόν έτοιμο, επαναλαμβάνεται στην ίδια μορφή η έλλειψη νερού, συνέπεια της παράλογα εμποδισμένης εφαρμογής και λειτουργίας του.
Φαινόμενο που ο υπεύθυνος Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του ΕΚΠΑ καθηγητής Ευθύμης Λέκκας το ονόμασε Εθνική τραγωδία χαρακτηρίζοντας εγκληματικές τις ευθύνες από παρεμβάσεις που συνετέλεσαν μέχρι σήμερα στην μη εκτροπή του Αχελώου.
Οι αντιδράσεις για το έργο εκτροπής του Αχελώου προήλθαν βασικά όπως ήταν αναμενόμενο από τους κατοίκους της περιοχής, γι’ αυτούς θα σήμαινε καταστροφή χωριών και περιουσιών, κοντά τους όπως συμβαίνει συνήθως και οι οικολογικές οργανώσεις υπερασπίζοντας δήθεν υποψήφιους για χαμό βιοτόπους εφευρίσκοντας και άλλα συναφή.
Κυρίως οι φανατικοί πολέμιοι των φραγμάτων (ναι υπάρχουν όσο και αν ακούγεται περίεργο), στους οποίους μάλιστα έχει δοθεί και όνομα ΤτΟ (Ταλιμπάν της Οικολογίας).
ΝΑΙ!…Οι Αιτωλοακαρνάνες ξεσηκώθηκαν μόλις άκουσαν για το έργο, αλλά ένα από τα σλόγκαν τους: «Η Θεσσαλία να διαχειρίζεται τα δικά
της και να μη ζητά να σπαταλήσει και όσα δεν της ανήκουν», αποδεικνύει πως δεν ήταν/είναι ενημερωμένοι.
Ισως γιατί αυτό να οφείλεται σε υστερόβουλη παραπληροφόρηση αλλά και στο ότι αυτοί που αποφάσισαν για το έργο δεν φρόντισαν να τους ενημερώσουν πρώτους για την γενική σημασία του έργου αλλά και κυρίως για το τι θα γίνει με τους ίδιους και τις περιουσίες τους.
Ίσως είναι Παγκόσμια πρωτοτυπία να ξεκινά ένα γιγαντιαίο έργο να εξελίσσεται, κανένας να μην αντιτίθεται, να δαπανούνται τεράστια ποσά, σχεδόν να ολοκληρώνεται και το Κράτος συνεπικουρούμενο από τις αποφάσεις του ΣτΕ να διστάζει να το ενεργοποιήσει.
Ο σχεδιασμός της εκτροπής του Αχελώου μέχρι την απόδοση του κυρίως επιδιωκόμενου που δεν είναι άλλο από την ΑΡΔΕΥΣΗ του εύφορου Θεσσαλικού κάμπου, προβλέπει στα ενδιάμεσα κατασκευή φραγμάτων και ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ για ανανεώσιμη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που ίσως είναι το ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ.
Παρόλο λοιπόν που στα πλαίσια της προσπάθειας για βιώσιμη ανάπτυξη και υπό την απειλή της κλιματικής αλλαγής, ο ρόλο και η συνεισφορά των φραγμάτων στο παρόν και το μέλλον είναι σπουδαίος (λαμβανομένης υπόψη και της παγκόσμιας κίνησης αποταμίευσης νερού), δυστυχώς η δημόσια εικόνα των φραγμάτων έχει διασυρθεί στο βωμό της θεωρητικής οικολογίας και της θεαματικής ή λυρικής είδησης πολύ προσιτής στις ευάλωτες τάξεις!
Βασικά όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις παρατηρείται η ανεπαρκής κατανόηση ενός επιστημονικού θέματος από κάποιους ΜΗ!… επιστήμονες αλλά και η σκόπιμη παραπληροφόρηση.
Διάβασα σχετικά (και μάλλον αληθεύει) πως:
….κάποια κέντρα επιδιώκουν υπονόμευση της κατασκευής, όπως και άλλων μεγάλων φραγμάτων στην Ελλάδα με συνέπεια αποκλεισμό υδροηλεκτρικών έργων, προκειμένου να διευρύνεται συνεχώς η εξάρτηση της χώρας από εισαγόμενα καύσιμα;
….όπως επίσης ότι ενώ οι απαιτήσεις ηλεκτρικής ενέργειας και ισχύος θα αυξάνουν και δεδομένου ότι οι λοιπές ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας όπως Αιολικά Πάρκα -Φωτοβολταϊκά) δεν μπορούν να διεισδύσουν χωροταξικά (έκταση-μέγεθος) άρα να αποδώσουν πέραν ενός ανεπαρκούς ορίου και από την άλλη ο Λιγνίτης τελειώνει, ο Λιθάνθρακας επίσης καταδικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες, αλλά και το Φυσικό Αέριο όντας ορυκτό καύσιμο που και αυτό εκπέμπει CO2 (διοξείδιο του άνθρακα) να βρεθεί υπό πιθανή κατηγορία, ενώ ταυτόχρονα αναγκάζει εξάρτηση από Χώρες παραγωγής όπως η Ρωσία… αυτό που ΑΠΟΜΕΝΕΙ και εξ αντικειμένου αλλά και ανάγκης θα είναι το άνοιγμα του δρόμου για τα ΠΥΡΗΝΙΚΑ.
ΕΝΑ σύστημα παραγωγής ενέργειας «καθαρό» (δήθεν) μα καθόλου αθώο –απαλλαγμένο κινδύνων, κατάλληλο για αναγκαίο φορτίο βάσης (ποσοστιαίος όρος) με χαμηλό λειτουργικό κόστος, ταυτόχρονα όμως προσφέροντας μεγάλο πεδίο για big businesses (;…) όπως και για γεωπολιτικά παιχνίδια μεγάλης κλίμακας (;…).
Όσοι λοιπόν αντιστρατεύονται τα Υδροηλεκτρικά Έργα, ίσως οι περισσότεροι χωρίς να το ξέρουν, ανοίγουν τον γνωστό/άγνωστο δρόμο για τα ΠΥΡΗΝΙΚΑ.
Πρέπει να γίνει κατανοητό κυρίως από όσους επαγγέλλονται την πράσινη ανάπτυξη πως η Χώρα μας έχει ανάγκη ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ όλου του υδροδυναμικού της (ότι σχετίζεται με την ύπαρξη, αποταμίευση και κίνηση του νερού).
Πράξη άλλωστε που έχουν κάνει έγκαιρα όλες οι αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης (Νορβηγία, Ισπανία, Ιταλία κλπ) και έτσι τώρα μπορούν να… οικολογούν εκ του ασφαλούς.
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ που θα αποδώσει διαθεσιμότητα νερού για άρδευση, αντιπλημμυρική προστασία κ.τ.λ., επικουρικά δε την δυνατότητα εγκατάστασης και λειτουργίας Υδροηλεκτρικών Μονάδων, όπως και δυνατότητα Τουριστικής ανάπτυξης, κ.ά.
Είναι απαράδεκτο έργα όπως το έτοιμο της Μεσοχώρας με τα 161,6 MW (Mega Watt μονάδα μέτρησης) ή το ημιτελές της Συκιάς, να παραμένουν ανενεργά και να μην λειτουργούν, λόγω της 30χρονης εκκρεμότητας από τις αντιδράσεις κόντρα στην εκτροπή του Αχελώου.
Έργα στα οποία έχουν επενδυθεί δισεκατομμύρια ευρώ και παρόλα αυτά δεν παράγουν την εποχή που αναζητούμε τρόπους για να βγούμε από την κρίση…
Οι πολέμιοι του συγκεκριμένου έργου αλλά και άλλων παρόμοιων, κινδυνεύουν με την συμπεριφορά τους να μοιάσουν με όλους εκείνους τους «ιδεολόγους» τρομοκράτες με την στενή αντιμετώπιση αυτού που νομίζουν ότι υπηρετούν, καταλήγοντας να γίνουν ενεργούμενα διαφόρων μυστικών υπηρεσιών, στην προκειμένη περίπτωση συμφερόντων.
Από την άλλη εκτός από την αποκατάσταση της αλήθειας θα πρέπει με καινοτομίες να βελτιωθούν κάποιες πτυχές των Έργων κυρίως δεν θα πρέπει να έρχονται σε αντιπαράθεση με την ντόπια κοινωνία.
Είναι ευθύνη ΟΛΩΝ, ΟΣΩΝ εμπλέκονται να αναστρέψουν την εικόνα αυτή και να βοηθήσουν ώστε να αποδοθεί η πραγματικότητα.
Τα στοιχεία λένε πως τα Υδροηλεκτρικά έργα δίνουν με την κατασκευή τους και μόνο την μεγαλύτερη εγχώρια προστιθέμενη αξία (περί το 80%) σε σχέση με τις λοιπές ΑΠΕ και επιπλέον συμβάλλουν στη μεγιστοποίηση της διείσδυσης (αφομοίωση της παραγωγής) των λοιπών ΑΠΕ (Αιολικά Πάρκα και Φωτοβολταϊκά), καθιστώντας τη Χώρα μας εν δυνάμει εξαγωγέα πράσινης ενέργειας και όχι εξαρτώμενο εισαγωγέα μη « καθαρών» καυσίμων.
Πώς θα ισοσκελιστεί το έλλειμμα ισοζυγίου αν συνεχίσουμε με την αντίληψη του αρχοντοχωριάτη;
Έχει γίνει πρακτική πλέον οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, αλλά δυστυχώς και οι επίσημοι φορείς της Πολιτείας να χρησιμοποιούν τα μεγάλα υδροηλεκτρικά και γενικά έργα με «κουτοπόνηρη» πρακτική.
Ο Νόμος υπάρχει… για κάθε κατασκευή αναφέρει πως για οποιοδήποτε έργο παλιό ή νέο προκειμένου να αδειοδοτηθεί, βασική απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχουν γίνει και εγκριθεί όλες οι Μελέτες που αφορούν την κατασκευή, την απρόσκοπτη λειτουργία και οτιδήποτε άλλο σχετικό όπως οι αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών οικολογικών επιπτώσεων από αυτήν.
Εφόσον αδειοδοτηθεί θα πρέπει να εξαναγκασθεί να κατασκευαστεί και στην συνεχεία να λειτουργήσει με ελαχιστοποίηση των κάθε οικολογικών επιπτώσεων.
Τα έργα αυτά θα αποτελούν εθνική περιουσία, συμβάλλοντας στην αειφόρο ανάπτυξη, στην αύξηση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας και στην απεξάρτηση της χώρας από εισαγόμενα καύσιμα.
Οι διάφορες εκ των υστέρων ηρωικές αντιρρήσεις- κόντρες είναι στρουθοκαμηλισμός… ακόμη και για να σωθεί ένας βιότοπος (όταν θα δημιουργηθούν άλλοι) αδιαφορώντας για αν τρέχουν τα χειμερινά νερά ενός ελληνικού ποταμού και χάνονται στην… Αδριατική και να θεωρούν το έργο διευθέτησης και αποταμίευσης “διαβολικό” και καταδικαστέο.
ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ!… αδιαφορώντας για την ύπαρξη παρόμοιων έργων…
Όπως αυτό που δημιούργησε την μοναδικής ομορφιάς λίμνη Πλαστήρα.
Για το ότι η Θεσσαλονίκη υδρεύεται από τα μεγάλα φράγματα του Αλιάκμονα.
Ακόμη το πώς δημιουργήθηκε ο ασύγκριτης ομορφιάς βιότοπος της Κερκίνης.
Ότι το ίδιο το Αγρίνιο της Αιτωλοακαρνανίας που αποτελεί την βάση των αντιδρώντων, υδρεύεται από νερά του μεγάλου ταμιευτήρα του Καστρακίου στον ποταμό… Αχελώο.
Ακόμη και όταν διαψεύστηκαν αντιδράσεις στην κατασκευή του υδροηλεκτρικού έργου του Αγ. Νικολάου στον Άραχθο, αφού υποστήριζαν ότι το νερό της λίμνης θα πνίξει το ιστορικό γεφύρι της Πλάκας, όταν αυτό στην ανώτατη στάθμη της λίμνης, μόλις και μετά βίας θα φτάνει στα… θεμέλια της πράγματι μοναδικής αυτής γέφυρας.
Τέλος το ότι για την ύδρευση της Αθήνας, έχουν εκτραπεί νερά από τον Μαραθώνα, τον Μόρνο και το Εύηνο.
Ο φανατισμός είναι αποτέλεσμα αμάθειας, αδυναμίας κατανόησης της εξέλιξης, έλλειψη ευρύτητας πνεύματος και πάντα καταστροφική οπουδήποτε η παρουσία του.
