Του Δημήτρη Χρυσόπουλου,
Φιλόλογου – Ιστορικού
Τα εκπαιδευτικά παράδοξα συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό… Αλλαγές επί αλλαγών, συνεχόμενες αστοχίες και για ακόμη μια φορά κάποιοι υποψήφιοι και οικογένειες θα αναγκαστούν να υποστούν την προχειρότητα του υπουργείου Παιδείας το οποίο είναι αλήθεια ότι δεν μας αφήνει ποτέ να πλήττουμε και φροντίζει να μας κρατάει συνεχώς σε εγρήγορση με τις ανακόλουθες αποφάσεις του…
Την προηγούμενη εβδομάδα μέσα από την πάντα φιλόξενη στήλη του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ είχαμε σχολιάσει τις αλλαγές που προέκυψαν στον τρόπο εξέτασης πολλών μαθημάτων του λυκείου στο παρά ένα της έναρξης της σχολικής χρονιάς, οι οποίες και προκάλεσαν ένα ντόμινο εξελίξεων καθότι εκπαιδευτικοί και μαθητές είναι υποχρεωμένοι να προσαρμοστούν πλέον με βάση αυτές για να έχουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα κατά τη διάρκεια της χρονιάς…
Ένα ακόμη, όμως, ζήτημα που έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων, ακόμα και μέσα στη βουλή, αφορά την απόφαση του υπουργείου Παιδείας οι φετινοί απόφοιτοι που θα αποφασίσουν να δώσουν ξανά πανελλαδικές εξετάσεις το καλοκαίρι του 2022, να πρέπει να εξεταστούν στο μάθημα των Λατινικών -που δεν έχουν φυσικά διδαχθεί- καθότι αυτό επανέρχεται από φέτος στη θέση της Κοινωνιολογίας, στην οποία και εξετάστηκαν τον περασμένο Ιούνιο.
Κάπου εδώ νομίζω ότι για ακόμη μια φορά επανέρχεται στο προσκήνιο το θέμα περί ισότητας ευκαιριών στην εκπαίδευση και δεν γίνομαι καθόλου υπερβολικός. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, ποιο είναι το σκεπτικό των ιθυνόντων για μια τέτοια απόφαση η οποία εκτός από παράλογη είναι και παντελώς άδικη; Πώς είναι δυνατόν να ζητάει το υπουργείο από τους φετινούς απόφοιτους από τη στιγμή που δεν έχουν διδαχθεί στο σχολείο το μάθημα των Λατινικών και κατά συνέπεια οι περισσότεροι δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν, να πρέπει να εξεταστούν σ’ αυτό, μόνο ένας Θεός ξέρει!
Χωρίς λόγο προκλήθηκε μια τεράστια αναστάτωση σε πολλούς μαθητές και στις οικογένειές τους επειδή θεωρεί «σωστό» το υπουργείο οι απόφοιτοι να εξεταστούν σε ένα νέο μάθημα, με ένα πάρα πολύ απαιτητικό γνωστικό αντικείμενο, η εκμάθηση του οποίου απαιτεί δύο διδακτικά χρόνια με συστηματική διδασκαλία, καθότι το μάθημα διδάσκεται και στη Β’ λυκείου. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να είσαι ιδιαίτερα «σοφός» για να αντιληφθείς ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα αφορά τους περσινούς αποφοίτους και όχι οποιονδήποτε επιθυμεί να δώσει πανελλαδικές σε κάποια στιγμή της ζωής του, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι υπέρμαχοι της συγκεκριμένης απόφασης, εξισώνοντας με τον τρόπο αυτό όλους τους υποψηφίους.
Είναι τόσο δύσκολο να αποφασίσει το υπουργείο να αφήσει όσους εξετάστηκαν με Κοινωνιολογία να έχουν μία δεύτερη ευκαιρία στηριζόμενοι σε όσα διδάχθηκαν στο σχολείο και όχι σε μαθήματα που δεν γνωρίζουν καθόλου; Προφανώς και συμφωνούμε όλοι, νομίζω, ότι άπαντες πρέπει να δίνουν με το ίδιο σύστημα αλλά στην προκειμένη περίπτωση αλλάζει τελείως ένα πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα το οποίο και αντικαθίσταται από ένα άλλο… Κατά συνέπεια θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα και να τροποποιηθεί άμεσα η απόφαση με παράλληλη πρόβλεψη συγκεκριμένου ποσοστού θέσεων και για τη συγκεκριμένη κατηγορία υποψηφίων… Μέσα από τέτοιου είδους καταστάσεις που μπορούν πολύ απλά να λυθούν αλλά αντίθετα δημιουργούν ένα τοπίο αντιπαραθέσεων, μπορούμε να καταλάβουμε σε κάποιο βαθμό γιατί οι νέοι χάνουν μέρα με τη μέρα την εμπιστοσύνη τους για κάτι καλύτερο στο ίδιο το κράτος…
Και δεν είναι μόνο το ζήτημα που έχει προκύψει με τα λατινικά το τελευταίο διάστημα… Μεγάλη αναστάτωση έχει επίσης προκληθεί με την επερχόμενη μετάθεση των προκαταρκτικών εξετάσεων των υποψηφίων για τις στρατιωτικές σχολές, της αστυνομίας, του πυροσβεστικού και του λιμενικού σώματος. Ενώ, λοιπόν, όπως αρχικά γνωρίζαμε, οι εξετάσεις αυτές θα γινόντουσαν τέλος Οκτωβρίου ή στα μέσα του Νοεμβρίου, τελικά αναμένεται επίσημη μετάθεση αυτών για την άνοιξη. Δηλαδή προσέξτε: Έρχονται πριν λίγους μήνες και μας ενημερώνουν ότι από εδώ και πέρα οι προκαταρκτικές εξετάσεις θα γίνονται το φθινόπωρο και την ίδια ώρα αρχίζουν τόσο τα παιδιά όσο και οι οικογένειές τους να προσαρμόζονται στην αλλαγή αυτή… Και τώρα, παίρνουν πίσω την απόφαση αυτή αδιαφορώντας παράλληλα για το γεγονός ότι τόσα παιδιά αγχώθηκαν για την προετοιμασία τους και προσπαθούσαν εν μέσω καύσωνα με επίπονες προπονήσεις να καταστούν έτοιμα για το φθινόπωρο.
Δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται, λαμβάνονται βιαστικές αποφάσεις χωρίς να μπορούν να υλοποιηθούν άμεσα και τελικά καταλήγουν να αλλάζουν εκ νέου, γεγονός που δείχνει έλλειψη επαρκούς σχεδιασμού και σοβαρών εναλλακτικών λύσεων… Σε κάθε περίπτωση, νομίζω πως πολλοί θα συμφωνήσουν με την άποψη ότι τα ψυχομετρικά και αγωνιστικά τεστ για τις συγκεκριμένες σχολές θα έπρεπε να γίνονται μετά την ολοκλήρωση των πανελλαδικών διότι οι υποψήφιοι έχοντας «διώξει» μεγάλο μέρος του άγχους θα μπορούν να επικεντρωθούν καλύτερα σ’ αυτά και ίσως να έχουν και καλύτερες επιδόσεις. Το θέμα, όμως, στην προκειμένη περίπτωση δεν αφορά τόσο το χρόνο αλλά την αβεβαιότητα που προκαλείται εξαιτίας των πολλών και ανούσιων -αρκετές φορές- αλλαγών!
