Του Γιάννη Βαούτη,
πρώην γραμματέα κοινότητας Συκής,
πρώην δημάρχου Αφετών,
Αγαπητέ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕ, με έχεις φιλοξενήσει άπειρες φορές και μ’ έχουν εξυπηρετήσει αφάνταστα οι φίλοι και εξαίρετοι δημοσιογράφοι, σε διάφορα δημοσιεύματά του που αφορούσαν επισημάνσεις προβλημάτων του χωριού μου και τελευταία (στο πρόσφατο παρελθόν) για τη βεβήλωση του Μνημείου των εκτελεσθέντων πατριωτών το έτος 1944 στη Συκή από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής και την κατεδάφισή του από επιτήδειους -γνωστούς -αγνώστους.
Δεν επιθυμώ να γράψω για το ίδιο θέμα κα όπως έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα σας για την υπόθεση αυτή επιλαμβάνεται η Δικαστική Αρχή.
Θα γράψω, όμως, λίγες σειρές και ο κάθε αναγνώστης θα βγάλει τα συμπεράσματά του. Εχω ξαναγράψει πως δεν είμαι εγώ ο «εξυπνάκιας» και κάποιος αρμόδιος για αυτά που κάθε φορά αναφέρω. Εχω, όμως, το δικαίωμα, ως Ελληνας πολίτης και ως κάτοικος αυτού του χωριού, να αναφέρω γι’ αυτή την μικρή κοινωνία διάφορα που έχουν συμβεί και συνεχίζουν να συμβαίνουν.
Στην μικρή κοινωνία, λοιπόν, του χωριού μου, που όλοι και «μικραίνει» χρόνια τώρα εργάστηκαν και εργάζονται διάφοροι κάτοικοι, νέοι ειδικότερα, με αγάπη, ζήλο, ευσυνειδησία, εντιμότητα και προπαντός αξιοπρέπεια για την ανάπτυξη του χωριού μας και την πρόοδο των κατοίκων του.
Όμως, μέχρι σήμερα, στα χρόνια της ζωής μου που «κουβαλώ» έχω διαπιστώσει πως τα άτομα αυτά δεν «αρέσουν» και δεν είναι «επιθυμητά» από τοπικούς «παραγοντίσκους».
Θα «έπρεπε» για τους «τύπους αυτούς, να εργάζονται όπως αυτοί και να προσφέρουν ασύδοτα, ύπουλα, με αναξιοπρέπεια και μακριά από το «γράμμα» του Νόμου. Και αντί οι «τύποι» αυτοί να νιώθουν ντροπή και αποτροπιασμό για τα ιδιότροπα «έργα» τους που πλήττουν και διχάζουν την τοπική κοινωνία, αισθάνονται «υπερήφανοι». Και γιατί να μην αισθάνονται «υπερήφανοι», αφού έναντι των άλλων έχουν ένα επιπλέον «σπουδαίο» προσόν»; Εχουν «ημετέρους» και «μπάρμπα στην Κορώνη».
Ε, τι να κάνουμε. Εμείς οι υπόλοιποι γεννηθήκαμε εδώ, μεγαλώσαμε εδώ, ζήσαμε και ζούμε προσφέροντας στην μικρή κοινωνία, τον τόπο μας, αλλά «ημέτερους» και «μπάρμπα στην Κορώνη» δεν έχουμε.
Εχουμε, όμως, ένα σπουδαιότερο προσόν. Εχουμε βαθιά επίγνωση και πάντα υπόψη μας, τα λόγια του σοφού λαού μας: «Οι πράξεις του καθενός δεν παραγράφονται και όλες αμείβονται καθώς πρέπει».
