Που επιμένουν να έχουν αυτοκτονική οδική συμπεριφορά
Του Θεόδωρου Περράκη
Από χρόνια οι ειδικοί μας έχουν ενημερώσει ότι το να κάνεις ποδήλατο είναι μια άσκηση και απόλαυση που συμβάλλει στην ευεξία, την υγεία και την μακροζωϊα μας. Ακόμη. ανακουφίζει και το προβληματικό κυκλοφοριακό της πόλης μας. Εφόσον όμως οι ποδηλάτες μας σταματήσουν, για να επιβιώσουν, να επιμένουν να κυκλοφορούν νύχτα, χωρίς φώτα στο ποδήλατό τους αλλά και αντίθετα προς το ρεύμα κυκλοφορίας σε σκοτεινούς δρόμους, ακόμη και κεντρικούς!
Όπως η οδός Λαρίσης η οποία δεν φωτίζεται παραδόξως, και ακόμη οι δρόμοι μετά τη λεωφόρο Αθηνών προς νέα Αγχίαλο, και δυστυχώς, δεν είναι οι μόνοι, αφού συχνά βλέπουμε πριν ξημερώσει να κυκλοφορούν ποδηλάτες σε κεντρικούς μας δρόμους με την ίδια νοοτροπία αυτοκτονικής οδικής συμπεριφοράς που μοιραίως θα προκαλέσουν την σύγκρουσή με αυτοκίνητα και μηχανές που οι οδηγοί τους σέβονται τον Κ.Ο.Κ. και όμως, επειδή δεν βλέπουν τους ποδηλάτες, στιγματίζουν το μητρώο και την ψυχή τους χωρίς να φταίνε.
Και θα μου επιτρέψετε να κάνω τις επισυνάψεις αυτές αφού όσοι ασχολούνται και υπογράφουν ως «συγκοινωνιολόγοι» για το καλό μας δεν το έχουν επισημάνει μέχρι στιγμής ένα τόσο σοβαρό θέμα…
Ομολογώ ότι έχω μια ευαισθησία και ανησυχία για τον θανάσιμο κίνδυνο που εκτίθενται οι ποδηλάτες μας, και δυστυχώς είναι και πολλοί όσοι οδηγούν με αυτοκτονική οδική συμπεριφορά. όπως ανέφερα. Ίσως έχει σχέση και στο ότι από τα 14 μου χρόνια ορφάνεψα από πατέρα και μου χάρισαν τα μεγαλύτερα αδέλφια μου ένα ποδήλατο. Η συνεχής μου άσκηση με αυτό για χρόνια, συνέβαλε στην καλή φυσική μου κατάσταση και στην ανησυχία που έχω για τον κίνδυνο που διατρέχουν τώρα οι ποδηλάτες μας με την επιμονή στην αυτοκτονική οδική συμπεριφορά τους…
