Προς Αριστερή Πλατφόρμα
Από τα παιδικά μου χρόνια μεγάλωσα σε ένα συντηρητικό περιβάλλον, αλλά ένα όνειρο είχα όπως και πολλοί σύντροφοι. Να κυβερνήσει η αριστερά. Αφού περάσαμε από σαράντα κύματα, το όνειρο έγινε πραγματικότητα μια μέρα του Γενάρη του 2015.Το όνειρο όμως αυτό μου το σβήσατε, πρώην σύντροφοι της αριστερής πλατφόρμας τον Αύγουστο. Αποφασίσατε ότι είσαστε ποιο αριστεροί από εμάς που μείναμε στο ΣΥΡΙΖΑ ή δεν σας ακολουθήσαμε στη διάσπαση ή την πτώση της κυβέρνησης!
Σύντροφοι της πλατφόρμας ποτέ δεν πήρα απάντηση από τα ηγετικά μας στελέχη που συμμετείχαν στην κυβέρνηση (ενώ ήξεραν για τη ρήξη) γιατί συνεργαστήκαμε σαν πλατφόρμα με τους ΑΝΕΛ ή ψηφίσαμε τον Παυλόπουλο για πρόεδρο, ενώ στις συγκεντρώσεις της τάσης τους βλέπαμε σαν κάτι φασιστικό. O σύντροφος Λαφαζάνης στην αρχή ήταν ανένδοτος, μετά τους δέχτηκε και ψήφισε τον Παυλόπουλο. Το ίδιο ο τοπικός Βουλευτής της Πλατφόρμας, όπως όλοι οι άλλοι. Λέγαμε λοιπόν ότι μόνο με το ΚΚΕ θα δεχτούμε να συνεργαστούμε γιατί μέχρι εκεί έφτανε η ανοχή μας και η προσκόλληση, να θέλουμε να πάμε με ένα κόμμα που δεν θέλει να συνεργαστεί.
Και τώρα πρώην σύντροφοι τί; Συνεργασία με την επαναστάτρια Ζωή, τη Ραχήλ που έπαυσε τον Καλύβη, τον Φωτόπουλο σε ρόλο υποστηρικτή, τον μπαρουτοκαπνισμένο Γλέζο από το ΠΑΣΟΚ που μέσα από την κολυμπήθρα του ΣΥΡΙΖΑ πήρε άλλο κύρος, βρήκε το ρόλο του στην Ευρώπη!
Σύντροφοι τη διάσπαση ποιος θα την χρεωθεί; Εμείς οι πρώην σύντροφοι που μείναμε στο ΣΥΡΙΖΑ; Εμείς που στηρίξαμε, μιλήσαμε με τον απλό κόσμο που καμία σχέση δεν είχε ή έχει με επαναστατικά σάλτα, δραχμή και ρήξη μέχρι τέλους ή καταστροφής; Nα σκεφτούμε όμως ότι η επανάσταση δεν είναι συνταγή όταν έχει να κάνει με αγανακτισμένους ψηφοφόρους που δεν είχαν αριστερή δράση και παιδεία. Τα συμπεράσματα στα γραφεία του Λαφαζάνη, Λεωτσάκου για το «όχι» δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο που πεινάει ή προσπαθεί να κερδίσει μια θέση στον ήλιο, τα λαμόγια των Funds ή του Eurogroup που οδηγούσαν στο γκρεμό με μνημόνιο ή δραχμή. Μας ρωτήσατε πρώην σύντροφοι της ιεραρχίας της αριστερής πλατφόρμας εάν θέλαμε να ρίξουμε την πρώτη αριστερή κυβέρνηση; Kαι αν ήτανε να γίνει, να γίνει μέσα από συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ με διάλογο, όχι αποφασίζουμε και αποχωρούμε. Είναι πολιτική αλητεία μου έλεγε αγανακτισμένη δεξιά ψηφοφόρος που την έπεισα να ψηφίσει τον τοπικό Βουλευτή της πλατφόρμας να παίρνετε την ψήφο μου και να κάνετε παιχνίδι με την πτώση της κυβέρνησης, ψευτοεπαναστάσεις, να φέρνετε πάλι την ακυβερνησία, τα διχαστικά συναισθήματα στη χώρα, με δραχμή ή εισβολή στο νομισματοκοπείο.
Ο Βουλευτής της πλατφόρμας δεν ήτανε αυτός που ψήφισε Παυλόπουλο για πρόεδρο, ΑΝΕΛ για συνεργασία; Τώρα το παίζετε επαναστάτες. Εσκυψα τα μάτια ή συμφώνησα. Αλήθεια τι άλλαξε; Γιατί η διάσπαση πρώην σύντροφοι; Θα μου πείτε ότι τότε δώσαμε την ευκαιρία (όπως είπε ο Λαφαζάνης) να κυβερνήσουμε, ενώ τώρα τραβάμε το χαλί ή το στρώνουμε να γυρίσει η δεξιά του Μεϊμαράκη των κενταύρων, αφού τα προσωπικά μας τα ανάγουμε σε πολιτική.
Ξέραμε σύντροφοι ότι τη μάχη θα την δίναμε μέσα στην ευρωπαϊκή ένωση (το έλεγε ο Στρατούλης) με πολιτικές που δύσκολα αλλάζουν ή γίνονται όλο και ποιο σκληρές ή αντιδημοκρατικές. Δώσαμε μάχες, παραιτήθηκαν υπουργοί, βγήκαμε στις πλατείες, κινδυνέψαμε με grexit, με στάση πληρωμών, με Capital controls, με εχθρικά ΜΜΕ, συμμαχίες ένας εναντίον όλων. Ημασταν άπειροι γιατί δεν ήμασταν λαμόγια, αλλά δεν μας βοήθησε ο Νότος.
Κάναμε ρήξη αλλά υπήρχε κόκκινη γραμμή πριν βάλουμε από κάτω το εθνικό συμφέρον, και το ξανασκεφτήκαμε. Το πολεμήσαμε 7 μήνες ενωμένοι αλλά κάναμε συμφωνία γιατί πιστεύω ότι λαός δεν ήτανε έτοιμος για grexit, δραχμή και πάλι εδώ είμαστε να παλέψουμε, αυτό δεν μάθαμε τόσα χρόνια; (υπομονή, αυτό κάναμε όμως σαν αριστερή πλατφόρμα μέσα στο κόμμα (όχι οι σκληροπυρινικοί) όταν φτάναμε σε κόκκινες γραμμές. Κάναμε πίσω ισορροπούσαμε το συζητούσαμε και πάντα βρίσκαμε λύση. Τώρα τι άλλαξε; Aυτό δεν επιδιώξαμε σαν ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ; Πολυφωνία, αλλά όχι διάσπαση με πισωγυρίσματα ή αρχηγικές παραφωνίες ώστε να λύσουμε το όνειρο του Γενάρη. Θέλω να κατηγορήσω τους βουλευτές και στελέχη της αριστερής πλατφόρμας για μη δημοκρατική συνέπεια στις αποφάσεις τους αφού οι εξελίξεις για διάσπαση και νέο κόμμα έγιναν με συνοπτικές διαδικασίες χωρίς να ρωτηθούμε μέσα από συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ εάν συμφωνούμε στα νέα πολιτικά δεδομένα και μετά να αποφασίζαμε.
Αυτά που κατηγορούσαν οι σύντροφοί μας ως βουλευτές για προβλήματα στην κοινοβουλευτική ομάδα που υπηρέτησαν με τον καλύτερο τρόπο, αδειάζοντας τους συντρόφους τους, που τους χρησιμοποιούν μόνο όταν τους χρειάζονται.
ΑDIOS σύντροφοι ΑDIOS.
Καλό ταξίδι στο νέο επαναστατικό αριστερό της ιδεοληψίας ή της απομόνωσης. Να ξέρετε ότι ο τίτλος «Λαϊκή ενότητα» δεν σας αντιπροσωπεύει αφού την έχετε αντικαταστήσει με τη «λαϊκή διάσπαση». Αφιερώνω ένα στίχο σ’ όλους τους νυν συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ:
Δεν έχω αποτύχει αν δεν τα καταφέρω…
Θα έχω αποτύχει επειδή δεν προσπάθησα.
Γράφει ο Βασίλης Μαγκουρίτσας
