Τον καιρό της αφθονίας
Ζούμε μέρες αγωνίας,
Μεσ’ τα σπίτια κλειδωμένοι
Μακριά κι αγαπημένοι.
Απ’την Κίνα ο ιός
Κορονάτος ζωηρός,
Μεσ΄ τη γυάλα στριμωγμένος
Βρήκε τρύπα θυμωμένος.
Αρχισε μεγάλο πάρτι
Βγήκε έξω πήρε χάρτη
Πέρασε τον Ιορδάνη
Με σκοπό να μας πεθάνει.
Μέχρι να του βάλουν φόλα
Θα μας φάει η καραμπόλα,
Με το τι και με το πώς
Μεταδίδετ’ ο ιός.
Για το μαύρο μας το χάλι
Η αλόγιστη σπατάλη,
Φτύσαμε το περιβάλλον
Και το φταίξιμο στον άλλον.
Παναγιώτης Γ. Παπαδέλλης