Του Αλέκου Χατζηκώστα, δημοσιογράφου – συγγραφέα
Τα τελευταία χρόνια μπήκε στο λεξιλόγιο της καθημερινής μας ζωής η περίφημη φράση «σωστή πλευρά της ιστορίας». Αναφέρεται κυρίως σε επιλογές της χώρας μας σε ζητήματα διεθνούς πολιτικής και συνήθως στη στάση απέναντι σε πολεμικά γεγονότα ή συμμαχίες.
Για παράδειγμα στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που συνεχίζεται στην Ουκρανία στη στήριξη με λόγια και έργα (εξοπλισμός) στον ευρω-ατλαλαντικό άξονα.
Στις πρόσφατες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή με «το δικαίωμα του Ισραήλ για αυτοάμυνα».
Αν ψάξει κανείς βαθύτερα θα διαπιστώσει ότι ως «σωστή πλευρά της ιστορίας» από τις εκάστοτε κυβερνήσεις εθεωρείτο η «συστράτευση» με τις «μεγάλες δυνάμεις» (παλιότερα με Μ. Βρετανία και Γαλλία) στα νεώτερα χρόνια με τις ΗΠΑ και φυσικά πάντα με ότι εκπροσωπούσε σε κάθε συγκυρία τα συμφέροντα της άρχουσας οικονομικά τάξης. Ποτέ δηλαδή με τους λαούς που αγωνίζονται για ανεξαρτησία, για απελευθέρωση, για κοινωνικά-οικονομικά δικαιώματα.
Η ιστορία όμως είναι αμείλικτη. Το έγκλημα που συντελείται στη Μέση Ανατολή δεν είναι μόνο το χτύπημα στο νοσοκομείο, ούτε οι τελευταίοι δολοφονημένοι άμαχοι. Το έγκλημα είναι διαρκές και κρατά 75 χρόνια, όπου στερείται σε έναν λαό να αναπνεύσει, να έχει πατρίδα.75 χρόνια δολοφονίες, διώξεις, φυλακίσεις, εκτοπισμοί, εποικισμοί, στερήσεις σε βασικά αγαθά, σε καθαρό νερό, σε Ενέργεια. Μόνο από την αρχή του 2023, πριν τη νέα όξυνση από τις 7 Οκτώβρη, πάνω από 220 Παλαιστίνιοι είχαν βρει τον θάνατο από ισραηλινά πυρά.
Πάνω από 5.000 Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι σαπίζουν στις ισραηλινές φυλακές, 1.200 είναι οι «διοικητικοί κρατούμενοι», φυλακισμένοι χωρίς δίκη. Από τις αρχές του 2023, οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής έχουν συλλάβει περισσότερους από 5.000 Παλαιστίνιους.
Η Δυτική Οχθη ελέγχεται στο 60% από τις κατοχικές δυνάμεις και έχει περικυκλωθεί από το «τείχος της ντροπής», από «ζώνες ασφαλείας» και εκατοντάδες «σημεία ελέγχου», επεκτείνονται διαρκώς οι εβραϊκοί εποικισμοί στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.
Η δε Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται σε απάνθρωπο αποκλεισμό εδώ και 16 χρόνια, με δολοφονικούς ισραηλινούς βομβαρδισμούς και χερσαίες επεμβάσεις. Αυτή είναι η τρομοκρατία της κατοχής που στηρίζουν ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, είναι το «δικαίωμα» του κατοχικού κράτους να μην αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα στη Λωρίδα της Γάζας. Ο ισραηλινός λαός γίνεται έτσι και ο ίδιος θύμα της επιθετικότητας του κατοχικού κράτους, όπως επιβεβαίωσαν και οι πρόσφατες εξελίξεις. Τη σκληρή αυτή πραγματικότητα ξεσκεπάζουν προοδευτικές φωνές και μέσα στο ίδιο το Ισραήλ!
Η κυρίαρχη προπαγάνδα, διακινεί ολοένα και συχνότερα «επιχειρήματα» του τύπου «όποιος διαδηλώνει υπέρ της Παλαιστίνης διαδηλώνει υπέρ της Χαμάς», ή ότι «στη Γάζα πολεμάνε Ισραήλ – Χαμάς» και «δεν είναι στόχος οι Παλαιστίνιοι». Επιχειρούν με κάθε τρόπο δηλαδή να εξαφανίσουν τη ρίζα και την ουσία του ζητήματος: Την ισραηλινή κατοχή της Παλαιστίνης και το αναφαίρετο δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού να παλεύει ενάντια σ’ αυτή.
Όμως τις μέρες αυτές σε ολόκληρο τον κόσμο και στη χώρα μας χιλιάδες λαού διαλύουν μέσα από τις συγκεντρώσεις αυτές τη βρώμικη προπαγάνδα που συκοφαντεί τον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης και όσους στηρίζουν τον δίκαιο αγώνα του για να έχει πατρίδα. Δικαιολογημένα οι μεγάλες διαδηλώσεις τονίζουν ξεκάθαρα: «Η Ιστορία έχει μία σωστή πλευρά, με την Παλαιστίνη μέχρι τη λευτεριά».
Η ελληνική κυβέρνηση έχει τεράστιες ουσιαστικά εγκληματικές ευθύνες, με την ανοχή και άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Η Ελλάδα πρέπει να φύγει άμεσα από αυτό το σφαγείο, να εφαρμόσει την απόφαση που πήρε ομόφωνα το Ελληνικό Κοινοβούλιο (2015), με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ για ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, αλλά καμία κυβέρνηση έως σήμερα δεν έχει τολμήσει να εφαρμόσει. Είναι ανάγκη εδώ και τώρα να αποσυρθεί η φρεγάτα «Ψαρά», ή οποιαδήποτε άλλα μέσα στρατιωτικά έχουμε στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Να μην υπάρξει αποστολή εκτός συνόρων στρατιωτικών δυνάμεων. Να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου στην Ελλάδα. Να μη συμμετέχει η χώρα μας σε αυτό το μακελειό στη Μέση Ανατολή γιατί θα την πληρώσει τελικά και ο ίδιος ο ελληνικός λαός. Απαιτούμε, ζητάμε λευτεριά στην Παλαιστίνη. Να φύγουν εδώ και τώρα τα κατοχικά στρατεύματα του Ισραήλ από τα παλαιστινιακά εδάφη. Να υπάρξει ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, στα όρια του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
