Κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι ο Αλέξης Τσίπρας ήταν πιο επιδραστικός πολιτικός των τελευταίων 20 ετών. Ανέλαβε τα ηνία του κόμματος, το οποίο βρισκόταν στα όρια της αφάνειας, σε ηλικία μόλις 34 ετών και κατάφερε να το φτάσει μέχρι στην εξουσία.
Στα μεγάλα του προτερήματά, η γοητεία που ασκούσε και συνεχίζει να ασκεί σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Στα μειονεκτήματα του, οι λανθασμένες επιλογές και οι πολλές του αντιφάσεις.
Όπως κάθε πολιτικός ηγέτης έτσι και αυτός θα κριθεί από την Ιστορία για την απόφαση του να «παραμερίσει» όπως είπε και ο ίδιος. Ένας πολιτικός που αποχωρεί σε ηλικία μόλις 48 ετών, έχοντας 15 χρόνια στην αρχηγία ενός κόμματος και 4 χρόνια ως πρωθυπουργός, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κλείσει το πολιτικό του κεφάλαιο.
Πέρα, όμως, από την αποχώρηση Τσίπρα, υπάρχει το μέλλον του χώρου της Κεντροαριστεράς και ο κίνδυνος να δημιουργηθούν σοβαρές ανισορροπίες από τη στιγμή που το πολιτικό σύστημα γέρνει προς τα δεξιά. Με μια κατακερματισμένη Κεντροαριστερά, με τον βασικό πόλο της, τον ΣΥΡΙΖΑ να παραμένει εγκλωβισμένος στην εσωστρέφεια και με το ΠΑΣΟΚ να ψάχνει ακόμη τον βηματισμό του, αυτή την ώρα δεν υπάρχει το αντίπαλον δέος της Νέας Δημοκρατίας.
Υπάρχει ένα τεράστιο κενό που πρέπει να καλυφθεί άμεσα.
Κι αυτό γιατί όταν ένα κόμμα όπως η ΝΔ δείχνει ανίκητο και χωρίς αντίπαλο, εύκολα μπορεί να διολισθήσει σε επικίνδυνες ατραπούς. Να καταστεί αλαζονικό και να παρασυρθεί από συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν στο δημοκρατικό μας πολίτευμα. Ειδικά από τη στιγμή που η ακροδεξιά επανέκαμψε, οι φόβοι γίνονται ακόμη μεγαλύτεροι.
Η Ελλάδα και η Ευρώπη χρειάζονται κυβερνήσεις με προοδευτικό πρόσημο. Δεν μπορούν να αντέξουν άλλο οι πολίτες τη συνέχιση των πολιτικών που τσακίζουν τα εισοδήματα, που δεν δημιουργούν τις προϋποθέσεις για περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες δουλειές, που ανέχονται ένα διαλυμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας και μια προβληματική δημόσια Παιδεία. Χρειάζονται μεγάλες μεταρρυθμίσεις σε όλα τα επίπεδα που, όμως, θα συγκλίνουν σε μια και μόνο στόχευση: Στη βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη και στη διασφάλιση ότι οι επόμενες γενιές θα ζήσουν καλύτερα.
Ακόμη κι αν η Νέα Δημοκρατία είναι σε θέση να εγγυηθεί την υλοποίηση αυτού του στόχου, η ύπαρξη μιας ισχυρής Κεντροαριστεράς, είναι αυτονόητη απαίτηση της κοινωνίας.
