Η κυβέρνηση δεν σταμάτησε ποτέ να αρνείται την ουσιαστική πολιτική της ευθύνη στο θέμα των υποκλοπών. Η κυβερνητική παράταξη επέμεινε από την αρχή πως «δεν έχει καμία σχέση» με όσα καταγγέλθηκαν από την αντιπολίτευση, στο σύνολο των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, οι οποίες προηγήθηκαν. Οι συγκεκριμένες διαδικασίες κάθε άλλο παρά φώτισαν την υπόθεση, ωστόσο, αυτή τη στιγμή η διαλεύκανση της περνάει, πρωτίστως, μέσα από πολιτικές αποφάσεις και από την ενεργοποίηση της δικαιοσύνης.
Τα δεδομένα θα ήταν διαφορετικά εάν υπήρχε η απαιτούμενη πολιτική βούληση, ώστε όντως η Βουλή να αποτελέσει πεδίο ουσιαστικών αποκαλύψεων για κρίσιμες πτυχές της υπόθεσης και καθοριστικό παράγοντα λήψης αποφάσεων για την αποτροπή επανάληψης ανάλογων νοσηρών καταστάσεων.
Η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έπρεπε με μεγαλύτερη τόλμη να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί και να ρίξουν φως στην υπόθεση. Έτσι θα βοηθούσαν την κοινή γνώμη να καταλάβει τι ακριβώς έγινε. Η μόνιμη επωδός τους «δεν ξέραμε τίποτα» δεν είναι απάντηση, ενώ ενέχει τον κίνδυνο να συμπεράνει η κοινή γνώμη ότι η κυβέρνηση όχι μόνο γνώριζε, αλλά προσπάθησε να συγκαλύψει το σκάνδαλο. Κι αυτό γιατί όλοι γνωρίζουν ότι η υπόθεση αυτή αφορά στο Μαξίμου. Το πώς και σε ποιο βαθμό είναι υπό διερεύνηση. Καλύτερα να το είχαν παραδεχτεί εξ αρχής, παρά να προσπαθήσουν να το αποσιωπήσουν, παγιώνοντας έτσι μια αντίληψη συνενοχής.
Από εκεί και πέρα, προφανώς, η Δικαιοσύνη θα αναζητήσει απαντήσεις στα ερωτήματα για τους εμπλεκόμενους και τα κίνητρα τους, χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση, καθώς στο σκοτεινό κόσμο των μυστικών υπηρεσιών ξέρουν να καλύπτουν τα ίχνη τους.
Κάποιοι στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι αντί για την πλήρη αποκάλυψη όλων των στοιχείων, είναι προτιμότερο το θέμα των υποκλοπών να εξακολουθήσει να ακροβατεί ανάμεσα στο κυβερνητικό αφήγημα ότι «εμείς δεν έχουμε καμιά σχέση» και στο αφήγημα της αντιπολίτευσης ότι «εσείς είστε πίσω από όλα». Αυτή, όμως, είναι μια επικίνδυνη τακτική. Όχι μόνο γιατί πάντα υπάρχει η πιθανότητα να προκύψουν αποδείξεις που θα γκρεμίσουν το κυβερνητικό «αφήγημα», αλλά κυρίως γιατί έτσι η γενικεύεται η εικόνα πλήρους ανυποληψίας που σχηματίζει η κοινή γνώμη για το πολιτικό σύστημα.
