Του Νικολάου Σαρούκου, προϊσταμένου Ελέγχου, Επιθεώρησης και Τουριστικής Ανάπτυξης Θεσσαλίας Υπουργείου Τουρισμού
Και όμως, πίσω από αυτόν τον μάλλον αινιγματικό τίτλο, κρύβεται μια πραγματικότητα, που αν μη τι άλλο, για την ηπειρωτική και νησιωτική Θεσσαλία, αποτελεί μια πλουτοπαραγωγική πηγή, που μας περιμένει να την αξιοποιήσουμε.
Ο λόγος λοιπόν για τον Αγροτουρισμό, αυτή την εξαιρετικά υποσχόμενη διάσταση της τουριστικής μας ταυτότητας, όπου πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία έτη, όχι όμως απαραίτητα από έμπειρα χείλη, όχι από γνώστες του αντικειμένου.
Τι είναι όμως ο Αγροτουρισμός;
Αποτελεί μία ήπια μορφή τουρισμού, στην οποία ο επισκέπτης διαθέτει τη δυνατότητα να συμμετέχει σε αγροτικές ή και κτηνοτροφικές δραστηριότητας, έχοντας την ευκαιρία της άμεσης επαφής με την αγροτική ζωή, την φύση, τον πλούτο της πανίδας και της χλωρίδας μίας περιοχής, προσφέροντας μια λιτή πολυτέλεια με έντονη διάσταση τοπικότητας, γευσιγνωσίας ακόμη και παράδοσης.
Ο Αγροτουρισμός ως φιλοσοφία και ως προσέγγιση αποτελεί εχέγγυο και «διαβατήριο» για την ενίσχυση και άλλων «δορυφορικών» δράσεων, όπως ο τουρισμός περιπέτειας, η ανάδειξη του γαστρονομικού πλούτου μιας περιοχής, ο θρησκευτικός και προσκυνηματικός τουρισμός, ο οικοτουρισμός μέσα από την ορνιθοπαρατήρηση (bird watching) και την διαβίωση σε ένα οικοσύστημα, την ανάδειξη της άυλης και πολιτιστικής κληρονομιάς ενός τόπου και τόσο πλούτο ακόμη, που ένα άρθρο, όπως αυτό που διαβάζετε, αδυνατεί να συμπεριλάβει για λόγους οικονομίας χώρου και χρόνου.
Και βεβαίως όλα όσα έχουμε διαβάσει στις παραπάνω γραμμές απλώς μας φέρνουν στο νου την εξαιρετική γεωφυσική ποικιλομορφία της θεσσαλικής γης, την ζηλευτή αγροτική παραγωγή του τόπου, το κτηνοτροφικό κεφάλαιο, την μεταποίηση, κ.ο.κ.
Που βρίσκεται όμως η Θεσσαλία στον Αγροτουριστικό Χάρτη;
Αν ως σημείο αναφοράς θέσουμε τον απόλυτο αγροτουριστικό προορισμό στην Ελλάδα που είναι η Κρήτη, η Περιφέρεια Θεσσαλίας αδυνατεί να αντικρίσει ακόμη και τη σκιά της Μεγαλονήσου…
Παρά το γεγονός ότι το θεωρητικό, διαδικαστικό και αδειοδοτικό πλαίσιο μιας Αγροτουριστικής μονάδας έχει σαφώς καθοριστεί από την Κοινή Υπουργική Απόφαση 12528/2018 ήδη από τις 30.07.2018 (βλ. ΦΕΚ 3089/30.07.2018), παρά το γεγονός ότι η Πολιτεία μέσω της Κοινής Υπουργικής Απόφασης με Αριθμό 543/34450/2017 (βλ. ΦΕΚ 1145/Β/03.04.2017) εισήγαγε τον πράγματι εξαιρετικό θεσμό των Επισκέψιμων Πολυλειτουργικών Αγροκτημάτων, η Θεσσαλία παραμένει σε ένα βαθύ θεματικό τουριστικό σκότος, προσπερνώντας (;) μια ευκαιρία ήπιας τουριστικής ανάπτυξης και αξιοποίησης, πάνω σε ένα πεδίο που όφειλε να είναι πρωτοπόρα.
Μικρή ωστόσο εξαίρεση αποτελεί η (ηπειρωτική) Μαγνησία, η οποία φιλοξενεί την πρώτη (και προς το παρόν μοναδική) Πιστοποιημένη από το Υπουργείο Τουρισμού Αγροτουριστική Μονάδα, η οποία βρίσκεται λίγο έξω από την Πορταριά Πηλίου και η οποία καταφέρνει να εναγκαλίζει ένα εξαιρετικό μωσαϊκό εμπειριών και δραστηριοτήτων μέσα σε μία έκταση μερικών μόνο στρεμμάτων, περιλαμβανομένου ακόμη και ενός μικρού τουριστικού καταλύματος που συνυπάρχει αρμονικά στον ίδιο χώρο με κηπάρια, οικόσιτα ζώα, λαχανόκηπους, κ.α.
Οπότε, τι κάνουμε λάθος;
Μια (όχι και τόσο αφοριστική) ανάγνωση είναι ότι δεν υπάρχει το αντίστοιχο ενδιαφέρον από πλευράς του επιχειρηματικού κόσμου. Μια άλλη ερμηνεία είναι η έλλειψη σχετικής πληροφόρησης. Και σε αυτό, ναι, ομολογώ πως ως Διεύθυνση Τουρισμού Θεσσαλίας (ακόμη και εγώ προσωπικά) οφείλουμε να καταβάλλουμε μια ιδιαίτερη προσπάθεια ενημέρωσης στο άμεσο μέλλον.
Η (με σύνεση, προγραμματισμό και μεθοδικότητα) τουριστική αξιοποίηση του αγροτικού κεφαλαίου της Θεσσαλίας, είναι ικανή από μόνη της να υποστηρίξει έως και το 15% του οικονομικού τουριστικού κύκλου του ηπειρωτικού τμήματος της περιφέρειάς μας, δημιουργώντας επί της ουσίας μια ξεκάθαρα ολοκαίνουργια ενότητα στην τοπική οικονομία, καθώς ένα κοινό που υπάρχει εκεί έξω και που διψάει για αγροτουριστικές και οικοτουριστικές δραστηριότητες (και που σε σημαντικό βαθμό αποτελεί κοινό μέσης και ανώτερης δαπάνης κατ’ άτομο, με ισχυρή φυσιολατρική συνείδηση) εκτρέπεται προς άλλους προορισμούς που πιθανότατα να έχουν αναπτύξει πιο ώριμα επιχειρησιακά αντανακλαστικά.
Έχουμε την πολυτέλεια να γυρίσουμε την πλάτη σε μια τέτοια εξαιρετική προοπτική; Προφανέστατα και όχι. Είναι ζήτημα στοχοπροσήλωσης, είναι ζήτημα ανανέωσης και επικαιροποίησης της τουριστικής μας ταυτότητας, είναι ζήτημα αειφορίας.
Κρατήστε επίσης ως επίλογο ότι ο Αγροτουρισμός, ως μορφή και ως οικονομικό και κοινωνικό αποτύπωμα, αποτελεί πραγματικό καταλύτη για την συγκράτηση νέου σε ηλικία πληθυσμού στις πατρογονικές εστίες του και στην ανάπτυξη της τοπικής και νεανικής επιχειρηματικότητας.
Πάμε λοιπόν…
