Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα (ΣΚΣ), ονομάζεται η συνηθέστερη περιφερική νευροπάθεια.
Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, είναι μια νευροπάθεια που προκαλείται από τη συμπίεση του μέσου (μεσαίου) νεύρου στον καρπό. Το μέσο νεύρο είναι ένα από τα νεύρα που περνούν μέσα από την άρθρωση του καρπού σε ένα στενό κανάλι αποκαλούμενο «καρπιαίος σωλήνας», μαζί με τους flexor pollicis longus «μακρός καμπτήρας του αντίχειρα»(FPL) και flexor digitorum superficialis «επιπολής καμπτήρας των δακτύλων του χεριού»(FDP).
Παθοφυσιολογικά το Σύνδρομο καρπιαίου Σωλήνος οφείλεται σε δυσαρμονία του χώρου του καρπιαίου σωλήνος και του χώρου που καταλαμβάνουν οι διερχόμενοι τένοντες με το μέσο νεύρο. Συνεπώς το ΣΚΣ δεν είναι μία πάθηση, όπως το λέει και η ονομασία του είναι σύνδρομο, οφειλόμενο σε διάφορες παθήσεις.
Συχνά αίτια της παγίδευσης του μέσου νεύρου, είναι το οίδημα στην περιοχή από σύνδρομα υπέρχρησης (τενοντίτιδα – τενοντοπάθεια, τενοντοελυτρίτιδα,) και η άμεση πλήξη του μέσου νεύρου (κακώσεις πηχεορκαπικής). Ορισμένες περιπτώσεις Συνδρόμου Καρπιαίου Σωλήνος, συνυπάρχουν με παγίδευση της ρίζας Α6 στον αυχένα, λόγω αυχενικής δισκοπάθειας. Αυτό λέγεται «Σύνδρομο Διπλής Πιέσεως» (Double Crush Syndrome). Στο μπάσκετ έχουμε κυρίως υπέρχρηση των καμπτήρων του καρπού και εμφανίζεται σε ποσοστό 1.5% περίπου.
Ο καρπιαίος σωλήνας ανατομικά αποτελείται από τα οστάρια του καρπού (σκαφοειδές, μηνοειδές, πυραμοειδές, πισοειδές, μείζον πολύγωνο, ελάσσον πολύγωνο, κεφαλωτό, αγκιστρωτό) και από 10 μαλακά μόρια (4 επιπολής τένοντες κοινού καμπτήρα δακτύλων, 4 εν τω βάθει τένοντες κοινού καμπτήρα δακτύλων, τον εγκάρσιο σύνδεσμο του καρπού και το μέσο νεύρο.
Το Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνος -στην αρχή- έχει παράξενα συμπτώματα και ποτέ δεν είναι τα ίδια σε όλους τους ασθενείς. Γι” αυτό εύκολα διαφεύγει από την έγκαιρη διάγνωση. Τα βασικά συμπτώματα του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα είναι μούδιασμα ή βελονιάσματα στο χέρι, πόνος στο καρπό και στα δάκτυλα του χεριού που μπορεί να επεκτείνεται μέχρι τον αυχένα, πόνοι νυκτός, οίδημα, ατροφία θέναρος, και σε τελικό στάδιο αδυναμία σύλληψης αντικειμένων.
Στην αρχή τα συμπτώματα είναι ελαφριά (μικρό μούδιασμα), σταδιακά όμως γίνονται εντονότερα. Ιδιαίτερη σημασία θα πρέπει να δοθεί στη διαφοροδιάγνωση του καρπιαίου σωλήνα από άλλες παθήσεις (αυχενικό σύνδρομο, όγκοι κ.α.) μέσα από τη διαδικασία της κλινικής εξέτασης του ασθενή (tests) και από τα διαγνωστικά εργαλεία (ηλεκτρομυογράφημα, μαγνητική τομογραφία).
Μερικά από τα tests περιγράφονται παρακάτω:
Tinel test: Ελαφρύ χτύπημα πάνω στο μέσο νεύρο στην περιοχή του καρπιαίου σωλήνα που προκαλεί ακτινοβολούσα παραισθησία στα δάκτυλα κατανομής του μέσου νεύρου (αντίχειρας, δείκτης, μέσος, μισός παράμεσος).
Phalen test: H κάμψη καρπού αναπαράγει ή χειροτερεύει τα συμπτώματα μουδιάσματος στα δάκτυλα κατανομής του μέσου νεύρου. Έλεγχος μυϊκής ισχύος του θέναρος, που είναι 4 ή μικρότερη.
Απώλεια διακριτικότητας 2 σημείων: Αποτυχία διάκρισης 2 σημείων σε απόσταση μεταξύ τους 5mm ή μικρότερη στα δάκτυλα κατανομής του μέσου νεύρου.
Μόλις εκδηλωθεί το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα για την πρώτη εβδομάδα, διακόψτε κάθε δραστηριότητα που επιδεινώνει τα συμπτώματα, τοποθετείστε ψυχρό επίθεμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα για 10 λεπτά, εφαρμόστε ειδικό νάρθηκα που σταθεροποιεί τον καρπό σε ουδέτερη θέση ακόμα και στον ύπνο, και βέβαια ενημερώστε τον φυσικοθεραπευτή καθώς και τον ορθοπεδικό σας με την πρώτη ευκαιρία.
Η συντηρητική θεραπεία του συνδρόμου περιλαμβάνει τη φαρμακευτική αγωγή του ιατρού (αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη), και τη φυσικοθεραπεία για τη λειτουργική αποκατάσταση του μέλους.
Ο φυσικοθεραπευτής κατά κύριο λόγο θα χρησιμοποιήσει τις ακόλουθες μεθόδους:
– Φυσικά μέσα (ηλεκτροθεραπεία – IONTOPHORESIS, υπέρηχος – PHONOPHORESIS).
– Θεραπευτική μάλαξη με αντιφλεγμονώδης αλοιφές.
– Κινητοποίηση πηχεορκαπικής άρθρωσης με τεχνικές manual therapy.
– Ενδυνάμωση των ατροφικών μυών (π.χ. με μπαλάκι).
– Διατατικές ασκήσεις καμπτήρων καρπού, διδασκαλία αυτοδιατάσεων και εργονομίας στον ασθενή.
– Κρυοθεραπεία.
– Τεχνικές taping.
Αν η συντηρητική θεραπεία αποτύχει, τότε ο ορθοπεδικός εξετάζει την περίπτωση χειρουργικής αποσυμπίεσης του μέσου νεύρου με διατομή του εγκάρσιου συνδέσμου του καρπού. Αξίζει να τονίσουμε πάντως ότι είτε συντηρητικά είτε χειρουργικά, τα ποσοστά απαλλαγής των ασθενών από τα συμπτώματα είναι 90-95%.
