Η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας σακχάρων, όπως η φρουκτόζη,
μπορεί να ελαττώσει τις νοητικές δυνάμεις, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική
επιστημονική έρευνα, που βασίστηκε σε πειραματόζωα και έδειξε ότι μειώθηκε η
ικανότητα μάθησης και η μνήμη τους, μετά τη διατροφή τους με πολλή φρουκτόζη.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι η φρουκτόζη, που είναι ένα φυσικό σάκχαρο
στα φρούτα, αλλά επίσης μία συνθετική και ευρέως χρησιμοποιούμενη γλυκαντική
και συντηρητική ουσία σε διάφορα επεξεργασμένα τρόφιμα, γλυκίσματα και ποτά,
μπορεί να κάνει κακό στον οργανισμό, αυξάνοντας τον κίνδυνο για διαβήτη,
παχυσαρκία και ηπατοπάθεια. Η νέα έρευνα αναδεικνύει ακόμα έναν κίνδυνο, τις
επιπτώσεις του μεταβολικού συνδρόμου στον εγκέφαλο και τις νοητικές επιδόσεις
του, παράλληλα όμως δείχνει ότι τα ωμέγα-3 οξέα μπορούν να αντισταθμίσουν τη
ζημιά.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια – Λος
Άντζελες (UCLA), με επικεφαλής τον καθηγητή νευροχειρουργικής και φυσιολογίας
Φερνάντο Γκόμεζ-Πινίλα από τη Χιλή, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο
περιοδικό φυσιολογίας «Journal of Physiology», σύμφωνα με το Γαλλικό
Πρακτορείο, έδωσαν σε δύο ομάδες αρουραίων, αντί για νερό, σιρόπι καλαμποκιού
που είχε υψηλή ποσότητα φρουκτόζης, η οποία υπάρχει συνήθως σε γλυκά,
αναψυκτικά κ.ά.. Η μία ομάδα ζώων τρεφόταν και με λιπαρά οξέα ωμέγα-3 με τη
μορφή του οξέος DHA και του λιναρόσπορου (ουσίες που ενισχύουν τον εγκέφαλο και
προστατεύουν τους νευρώνες από βλάβες), ενώ η άλλη όχι.
Πριν τη χορήγηση του σιροπιού φρουκτόζης (το οποίο είναι έξι φορές πιο γλυκό
από το κοινό ζαχαροκάλαμο, από όπου εξάγεται η ζάχαρη), τα πειραματόζωα
εκπαιδεύτηκαν επί πέντε ημέρες να κινούνται σε έναν πολύπλοκο λαβύρινθο στο
εργαστήριο και να βγαίνουν από τη μοναδική έξοδό του. Έπειτα από έξι εβδομάδες
τακτικής κατανάλωσης φρουκτόζης, οι αρουραίοι τοποθετήθηκαν ξανά στον
λαβύρινθο, για να ελεγχθούν οι επιδόσεις τους.
Όπως διαπιστώθηκε, η πολλή ζάχαρη είχε επιβραδύνει τις εγκεφαλικές λειτουργίες,
επιδεινώνοντας τη μνήμη της πρώτης ομάδας των πειραματόζωων, ενώ αντίθετα τα
ωμέγα-3 οξέα -στα πειραματόζωα της δεύτερης ομάδας που τα είχαν πάρει παράλληλα
με τη φρουκτόζη- λειτούργησαν αντισταθμιστικά και άμβλυναν την έκπτωση των
λειτουργιών του εγκεφάλου.
Οι αρουραίοι που είχαν τραφεί με πολλή φρουκτόζη, χωρίς παράλληλα να πάρουν και
ωμέγα-3, εμφάνιζαν μειωμένη δραστηριότητα στις συνάψεις των εγκεφαλικών
κυττάρων τους και άρα μειωμένη ικανότητα μετάδοσης των σημάτων μέσω των
νευρώνων. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν να δυσκολεύονται να θυμηθούν αυτά που είχαν
μάθει πριν από έξι εβδομάδες για τον λαβύρινθο, αδυνατώντας πια να βγουν από
αυτόν.
