Υπάρχουν ασθενείς που για διάφορους λόγους κάνουν αντιπηκτική αγωγή, παίρνουν δηλαδή κάποια φάρμακα (αντιαιμοπεταλιακά, ηπαρίνη, κουμαρινικά, sintrom και σπάνια parwarfarin), τα οποία ονομάζονται ανταγωνιστές της βιταμίνης Κ και έχουν τη δράση να μειώνουν την ικανότητα του αίματος να πήξει, προκαλώντας αναστολή της σύνθεσης της προθρομβίνης και άλλων παραγόντων πήξης που εξαρτώνται από τη βιταμίνη Κ.
Όπως επισημαίνει η διαιτολόγος- διατροφολόγος Άννα Μιγδάνη, τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων κυκλοφορικών προβλημάτων, όπως είναι π.χ. η αθηρωμάτωση, η φλεβίτιδα και η θρόμβωση. Μία περίπτωση θρόμβωσης είναι η στεφανιαία νόσος, όπου δημιουργείται ένας θρόμβος αίματος όχι λόγω εξωτερικού τραυματισμού, αλλά λόγω βλάβης των τοιχώματος των αρτηριών.
Άλλη περίπτωση είναι αυτή του εμφράγματος όπου έχουμε τον σχηματισμό ενός θρόμβου που αποφράσσει εντελώς την αρτηρία, με επακόλουθο το αίμα να μην μπορεί πλέον να φθάσει στο τμήμα του καρδιακού μυός που βρίσκεται μετά τον θρόμβο. Αποτέλεσμα αυτού το γεγονότος είναι να νεκρώνονται τα κύτταρα της καρδιάς σε αυτό το τμήμα.
Μία τρίτη περίπτωση είναι η πνευμονική εμβολή, όπου θρόμβος αίματος φράσσει την πνευμονική αρτηρία.
Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο θρόμβωσης είναι: ένα πρόσφατο χειρουργείο, ένα σπασμένο κόκαλο, μια πτώση ή ένα αυτοκινητικό ατύχημα, η εγκυμοσύνη, η λήψη αντισυλληπτικών, η ακινησία για μεγάλο διάστημα. Επίσης, η επικινδυνότητα αυξάνεται με την ηλικία, με τους άνω των 65 ετών που είναι παχύσαρκοι και καπνίζουν να βρίσκονται στην ομάδα ιδιαίτερα υψηλού κινδύνου.
Ένας από τους βασικότερους παράγοντες που μπορεί να επηρεάσει τη δράση των αντιπηκτικών είναι η μεγάλη πρόσληψη βιταμίνης Κ από την τροφή, μια και η δράση του φαρμάκου και της συγκεκριμένης βιταμίνης είναι ανταγωνιστική. Έτσι, λοιπόν, χρησιμοποιώντας τα παραπάνω φάρμακα, η Βιταμίνη Κ παίζει τον ρόλο του «κακού», δεν βοηθάει το φάρμακο να δράσει και προκαλεί αύξηση της πήξης του αίματος, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν θρομβώσεις και πήγματα σε άλλες περιπτώσεις. Για τον λόγο αυτό πρέπει να αποφεύγουμε την πρόσληψη τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Κ , προκειμένου το φάρμακο να λειτουργεί σωστά.
Οι τροφές ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε Βιταμίνη Κ χωρίζονται σε:
• πλούσιες πηγές: πράσινο τσάι, πράσινα γογγύλια, πράσινα κρεμμύδια, σέσκουλα, λάχανο, μαρούλι, συκώτι μοσχαριού, φύλλα παντζαριού, μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, σπανάκι.
• καλές πηγές: σπαράγγια, αντίδια, κρεμμύδια, μπάμιες, φασόλια μαυρομάτικα, κάρδαμο, μπέικον, καφές, τυρί, βούτυρο, συκώτι χοιρινού και βρώμη.
• φτωχές πηγές: αρακάς, ολικό σιτάρι, λίπος μοσχαριού, χοιρομέρι, φασολάκια, συκώτι όρνιθας, σταφίδες.
• πολύ φτωχές πηγές: πουρές μήλων, μπανάνα, ψωμί, καλαμπόκι, καλαμποκέλαιο, γάλα αγελάδας, πορτοκάλι, πατάτα, κολοκυθάκια, ντομάτα και λευκό αλεύρι.
Τέλος, ασθενείς που είναι σε αντιπηκτική αγωγή χρειάζονται ένα εξατομικευμένο διαιτολόγιο, γιατί συνήθως συνυπάρχουν και άλλα νοσήματα, τα οποία πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν, ώστε η διατροφή του να είναι η κατάλληλη. Για τον λόγο αυτό πρέπει να απευθυνθείτε σε έναν επιστήμονα διαιτολόγο- διατροφολόγο.
