Ερευνα για τα καρδιακά νοσήματα του χάρισε το βραβείο κύρους από την Αμερικανική Εταιρεία Καρδιολογίας
Για όλους όσοι γνώριζαν την στοχοπροσήλωση και την αγάπη του για την έρευνα, η βράβευσή του από την Αμερικανική Εταιρεία Καρδιολογίας δεν αποτέλεσε έκπληξη. Ο δρ. Ιωάννης Δ. Κυριαζής, βιολόγος και απόφοιτος του 2ου Λυκείου Βόλου, πρόσφατα βραβεύτηκε από την Αμερικανική Εταιρεία Καρδιολογίας ως ένας από τους 5 καλύτερους νέους ερευνητές παγκοσμίως στην έρευνα για τα καρδιαγγειακά νοσήματα.
Ρεπορτάζ: ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
Αναδείχθηκε ως φιναλίστ για το βραβείο κύρους «MelvinL. Marcus Early CareerInvestigator Awardin Cardiovascular Sciences» για τα αποτελέσματα μίας μακροχρόνιας και ουσιαστικής έρευνας, που ανακοινώθηκε αυτόν τον μήνα σε ένα από τα πιο διακεκριμένα και έγκριτα επιστημονικά περιοδικά, το Circulation Research.
Η έρευνά του, αφορά στην ανακάλυψη ενός σημαντικού μοριακού μονοπατιού και τη συσχέτισή του με άλλα ήδη γνωστά, τα οποία συνθέτουν ένα πολύπλοκο δίκτυο παραγόντων που ρυθμίζουν τη φυσιολογική λειτουργία του μεταβολισμού της καρδιάς.
Η απορρύθμιση αυτών των μονοπατιών είναι ικανή να προκαλέσει την παθολογία της διαβητικής καρδιομυοπάθειας.
Από την ανακάλυψη της ινσουλίνης το 1921 και τη χορήγησή της το 1922 μέχρι σήμερα, η επιστημονική κοινότητα έχει ανακαλύψει αρκετά φάρμακα που έχουν βελτιώσει τη ζωή των διαβητικών ασθενών και έχουν μειώσει τον κίνδυνο των επιπλοκών που επιφέρουν. Μολονότι, οι κλινικοί ιατροί έχουν αρκετά «όπλα» στην φαρέτρα τους, ο έλεγχος της υπεργλυκαιμίας από τους ασθενείς δεν είναι απόλυτος, με αποτέλεσμα η καρδιά τους να παραμένει ευάλωτη στις παρενέργειες από την υψηλή γλυκόζη στο αίμα.
Την ίδια ώρα όπως είναι γνωστό ο διαβήτης τύπου 1 και τύπου 2 αποτελεί το πιο σημαντικό μεταβολικό νόσημα στη σύγχρονη κοινωνία με σχεδόν μισό δις ανθρώπους να νοσούν και 1.6 εκατομμύρια συνανθρώπους να πεθαίνουν λόγω επιπλοκών του σακχαρώδη διαβήτη.
Από τις πιο σημαντικές επιπλοκές είναι η καρδιακή ανεπάρκεια, κάτι που μαρτυρά ότι 2 στους 3 ανθρώπους που νοσούν από σακχαρώδη διαβήτη θα αποβιώσουν λόγω ανάπτυξης καρδιαγγειακού νοσήματος ή ανακοπής, καθώς και στο γεγονός ότι οι διαβητικοί ασθενείς έχουν έως και 4 φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να πεθάνουν σε σχέση με μη διαβητικούς.
Η έρευνα περιέγραψε ένα σημαντικό κομμάτι του puzzle που ήταν μέχρι στιγμής άγνωστο στην επιστημονική κοινότητα και πραγματοποιήθηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Temple της Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, με πρωτεργάτη τον Βολιώτη Δρα. Κυριαζή και την καθοδήγηση του μέντορά του -όπως τον αποκαλεί- καθηγητή Κωνσταντίνο Δροσάτο.
Για την έρευνα αυτή, αλλά και κομμάτια της που ακόμα παραμένουν αδημοσίευτα, ο Δρ. Ιωάννης Κυριαζής έλαβε ανεξάρτητες υποτροφίες από την Αμερικάνικη Εταιρία Καρδιολογίας και την Αμερικάνικη Εταιρία Διαβήτη.
Πειραματόζωα τα διαβητικά ποντίκια
Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ επικοινώνησε με τον δρ. Ιωάννη Κυριαζή και τον ρωτήσαμε να μας πει λίγα λόγια για τα στάδια αυτής της επιστημονική του έρευνας που δημιουργεί προσδοκίες για την αντιμετώπιση δυσλειτουργιών της καρδιάς.
«Με την έρευνα που κάναμε ανακαλύψαμε την αυξημένη παρουσία μίας πρωτεΐνης (KLF5) στην καρδιά ασθενών με διαβήτη τύπου 1, αλλά και 2, η οποία ευθύνεται για την πρόκληση της ανάπτυξης του οξειδωτικού στρες στο μυοκάρδιο, αλλά και τη συγκέντρωση τοξικών λιπιδίων στη διαβητική καρδιά.
Η πρόκληση του οξειδωτικού στρες στη διαβητική καρδιομυοπάθεια προκαλεί σημαντικές ζημιές στα κύτταρα της καρδιάς που εκτείνονται από τη μείωση των μιτοχονδρίων, τα οποία είναι τα «εργοστάσια ενέργειας» των κυττάρων, μέχρι τον κυτταρικό θάνατο.
Και η μείωση των μιτοχονδρίων, αλλά και των ίδιων των καρδιακών κυττάρων συντελεί στη μειωμένη απόδοση της καρδιάς, καθώς δεν μπορεί μακροχρόνια να προωθεί ικανοποιητική ποσότητα αίματος στους ιστούς, κάτι που ο κόσμος γνωρίζει ως καρδιακή ανεπάρκεια», μας εξηγεί.
«Οπλο» για την καρδιακή δυσλειτουργία
Μπορούμε, όμως, να ελπίζουμε για αποτελέσματα σε διαβητικούς;
Ο δρ. Ιωάννης Δ. Κυριαζής τονίζει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ: «Πέρα από τα αποτελέσματα που είχαμε σε διαβητικούς ασθενείς, η έρευνα μας έγινε εξολοκλήρου σε πειραματόζωα. Για να μπορέσουμε να μιλήσουμε με σαφήνεια για τον ακριβή μηχανισμό πάνω στο μεταβολισμό και την παθοφυσιολογία της διαβητικής καρδιάς χρησιμοποιήσαμε 4 διαφορετικά διαγονιδιακά πειραματόζωα, που υπερ-εκφράζουν ή δεν εκφράζουν καθόλου συγκεκριμένες πρωτεΐνες στα κύτταρα της καρδιάς. Επίσης έγινε χρήση φαρμακευτικών αναστολέων αλλά μιας εξειδικευμένης γονιδιακής παρέμβασης στην καρδιά μέσω αδενοϊών.
Πέρα του χαρακτηρισμού του μηχανισμού, με τον οποίο η αυξημένη παρουσία του KLF5 επιφέρει τις επιπλοκές στην καρδιά, η έρευνα αναδεικνύει ότι η αναστολή της πρωτεΐνης KLF5 μπορεί να αποτελέσει στο μέλλον έναν ελκυστικό στόχο που πιθανώς να οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός καινούριου φαρμάκου, ικανού να προστατεύει την εύρυθμη καρδιακή λειτουργία στους διαβητικούς ασθενείς.
Αυτό αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι της έρευνας, καθώς διαβητικά ποντίκια που δέχθηκαν φαρμακευτικό αναστολέα της πρωτεΐνης KLF5, αλλά και διαβητικά ποντίκια, στα οποία η εν λόγω πρωτεΐνη δεν εκφράζεται ειδικά στα κύτταρα της καρδιάς, ολοκληρωτικά βελτίωσαν ή δεν παρουσίασαν ποτέ καρδιακή δυσλειτουργία αντίστοιχα.
Η προστασία της καρδιακής λειτουργίας στα διαβητικά αυτά ποντίκια, και πιθανώς στο μέλλον και για τους ανθρώπους, φαίνεται να επιδρά ειδικά και στοχευμένα στην καρδιά χωρίς να βελτιώνεται η αιτία που είναι η υπεργλυκαιμία στο αίμα, για το οποίο υπάρχουν αρκετά ικανά φάρμακα».
«Eκλεισε ένας κύκλος, άνοιξε ένας νέος»
Ο Ιωάννης Δ. Κυριαζής, είναι γιος του Δημήτρη Κυριαζή, συνταξιούχου πλέον γιατρού, με χρόνια προσφοράς στο ΙΚΑ στον Βόλο και στη Νέα Ιωνία.
Ο ίδιος θεωρεί ιδιαίτερα τιμητικό το γεγονός ότι η έρευνά του προλογίσθηκε από τον παγκοσμίου φήμης καθηγητή HeinrichTaegtmeyer που υπηρετεί από το 1968 έως σήμερα την έρευνα του μεταβολισμού της καρδιάς.
Ο επιστημονικός κόσμος γνωρίζει ότι ο Τaegtmeyer, εκτός άλλων, ήταν o τελευταίος διδάκτορας του καθηγητή SirHansKrebs, που ανακάλυψε τον περιβόητο «κύκλο του Krebs» που περιγράφει την κυτταρική αναπνοή και του χάρισε το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 1953.
Η βράβευσή του έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο έναν κύκλο 4 ετών σε ένα ανταγωνιστικό ερευνητικό περιβάλλον.
Πλέον έχει επιστρέψει στον Βόλο μαζί με τη σύζυγό του Μαρία και τα τρία του παιδία, τη Σοφία, την Ελένη και τον Δημήτρη. Αποτελεί ένα ανθρώπινο κεφάλαιο που η χώρα μπορεί να αξιοποιήσει, δεδομένου ότι έως σήμερα δεν διαθέτουμε οργανωμένη δομή για καρδιολογική έρευνα.
Συνεχίζει την ερευνητική του δραστηριότητα πάνω στον μεταβολισμό στο πάντα δραστήριο εργαστήριο Φυσιολογίας Ζώων του καθ. Δημήτρη Κουρέτα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
