Από τις νεράιδες των δοντιών και τον «Μαγικό Ποντικό» που παίρνει τα νεογιλά δόντια των παιδιών, μέχρι τους πλανόδιους κουρείς και τις δοξασίες για τα σκουλήκια που «τρυπώνουν» στα δόντια μας και προκαλούν πονόδοντο, η στοματική υγεία φαίνεται να έχει διανύσει αρκετές «περιπέτειες» ανά τους αιώνες μέχρι να βρει τη σωστή αντιμετώπιση από τους επαγγελματίες του είδους. Στο άρθρο που ακολουθεί θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε μερικές παράξενες ειδήσεις που επιβεβαιώνουν το πόσο συναρπαστικός είναι ο κόσμος της οδοντιατρικής!
1.Κοσμήματα για τα δόντια!
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι αστέρες της μουσικής και κινηματογραφικής βιομηχανίας αποφάσισαν να κοσμήσουν τα δόντια τους με στρας και διάφορα σχέδια, ωστόσο η μόδα αυτή φαίνεται να έχει τις ρίζες της στην εποχή των Μάγια! Πριν από 2.500 χρόνια, οι Μάγια είχαν ήδη αναπτύξει μια υψηλή κατανόηση της οδοντιατρικής επιστήμης και πίστευαν ότι μια καθαρή οδοντοστοιχία δεν ήταν αρκετή. Έτσι, οι οδοντίατροι της εποχής χρησιμοποιούσαν διάφορα πρωτόγονα εργαλεία για να σκαλίσουν τα δόντια, δημιουργώντας κοιλότητες τις οποίες έσπευδαν να διακοσμήσουν με διάφορες πολύτιμες πέτρες.
2. Ο Perez, οι νεράιδες…. και τα πρώτα δοντάκια!
Σε πολλές περιοχές του κόσμου, τα παιδάκια μεγαλώνουν με την ιστορία της «Νεράιδας των Δοντιών» που πηγαίνει το βράδυ και παίρνει το δοντάκι που τους «έπεσε». Έβαζαν λοιπόν, το παιδικό δοντάκι τους κάτω από το μαξιλάρι και η καλή νεράιδα το έπαιρνε και στη θέση του τους άφηνε ένα μικρό χρηματικό ποσό.
Στις ισπανόφωνες χώρες, ωστόσο, η παράδοση είναι διαφορετική. Όλα ξεκίνησαν το 1894 στην Ισπανία, όταν ο μικρός γιος του βασιλιά «έχασε» το πρώτο του δόντι. Ο βασιλιάς ήθελε να γιορτάσει αυτήν την «σπουδαία μέρα» και έτσι έβαλε τον ιερέα Luis Coloma να γράψει μια ιστορία για το πώς έχασε ο γιος του το δοντάκι του. Ο ιερέας δημιούργησε έναν χαρακτήρα που ονόμασε Ratoncito Perez (που σημαίνει «το ποντικάκι Perez»).Και κάπως έτσι το ποντίκι-νεράιδα που παίρνει τα δόντια των παιδιών έμεινε στην ιστορία και εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να έχει μεγάλη απήχηση στα μικρά παιδιά. Μάλιστα, η ιστορία χρησιμοποιείται με διάφορες παραλλαγές και μεθόδους «καλοπιάσματος» του μικρού Perez, που είναι γνωστός και ως «Μαγικός Ποντικός». Στην Αργεντινή για παράδειγμα, η παράδοση θέλει τα μικρά παιδιά να βάζουν το δοντάκι σε ένα ποτήρι με νερό, καθώς ο Perez καταφθάνει…διψασμένος και οι μικροί του φίλοι σκέφτηκαν να του αφήσουν ένα ποτήρι νερό για να τον ξεδιψάσουν!
3. Με το ξύρισμα, δώρο μια …εξαγωγή!
Πολύ πριν την καθιέρωση της οδοντιατρικής επιστήμης και την αδειοδότηση των επαγγελματιών που είχαν τις γνώσεις και τις δεξιότητες για να ασκούν την οδοντιατρική τέχνη, οι κουρείς αναλάμβαναν να καλύψουν και τις οδοντιατρικές ανάγκες του πληθυσμού.
4. Συνθετικά δόντια… από ούρα!
Ερευνητές από την Κίνα, προσπάθησαν να δημιουργήσουν συνθετικά δόντια χρησιμοποιώντας βλαστοκύτταρα, τα οποία είχαν πάρει από ανθρώπινα ούρα. Επειδή όμως τέτοιου είδους πειράματα δεν μπορούν να γίνουν σε ανθρώπους, προσπάθησαν να μεγαλώσουν τα δόντια μέσα στο στόμα ποντικιών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι έπειτα από λίγες εβδομάδες άρχισαν να δημιουργούνται νέα μικροσκοπικά δόντια, που περιείχαν οδοντίνη, σμάλτο κ.α. Ωστόσο, τα δόντια αυτά δεν ήταν τόσο σκληρά όσο τα κανονικά.
Οι επιστήμονες εμφανίστηκαν σκεπτικοί καθώς τα ανθρώπινα ούρα είναι ενδεχομένως μία από τις χειρότερες πηγές βλαστοκυττάρων, δεδομένου ότι υπάρχει πολύ μεγαλύτερος κίνδυνος μόλυνσης από βακτήρια σε σχέση με άλλες πηγές βλαστικών κυττάρων.
5. Σκουλήκια- «υπεύθυνα» για τον πονόδοντο!
Ο πονόδοντος είναι από τις πιο επώδυνες εμπειρίες στη ζωή ενός ανθρώπου. Σήμερα, ο ασθενής επισκέπτεται τον οδοντίατρο και με την κατάλληλη θεραπεία αντιμετωπίζεται το οποιοδήποτε πρόβλημα. Στο παρελθόν όμως ελλείψει των κατάλληλων γνώσεων αρκετοί πίστευαν ότι οι πονόδοντοι προκαλούνταν από μικροσκοπικά σκουλήκια, τα οποία «τρύπωναν» στα δόντια και η εξουδετέρωσή τους απαιτούσε πολύπλοκες μεθόδους με διάφορους σπόρους και κερί. Άλλο «γιατρικό» της εποχής προέβλεπε ότι ο ασθενής έπρεπε με ένα καρφί να «σκαλίσει» το δόντι που τον πονούσε και στη συνέχεια να το καρφώσει σε μια ξύλινη δοκό. Επέμεναν μάλιστα οι «επαΐοντες» της εποχής, ότι αν ακολουθούσαν αυτή τη «θεραπεία», το «πονεμένο» δόντι δε θα τους ενοχλούσε ποτέ ξανά.
6. Μικρόβια από την τουαλέτα στην οδοντόβουρτσα
Σύμφωνα με μελέτη του 2011 η οδοντόβουρτσα(όσο παράξενο κι αν ακούγεται) καταλαμβάνει την τρίτη θέση στη λίστα των πιο βρόμικων σημείων του σπιτιού. Κι αυτό γιατί υπάρχει μια θεωρία που πρεσβεύει ότι όταν ο νιπτήρας βρίσκεται δίπλα στη λεκάνη της τουαλέτας, κάθε φορά που τραβάμε το καζανάκι, σταγονίδια γεμάτα μικρόβια πετάγονται πάνω στην εκτεθειμένη οδοντόβουρτσα. Συνεπώς, οι οδοντόβουρτσες θα πρέπει να φυλάσσονται σε κλειστό χώρο.
7.Δεν χάνουν όλοι τα νεογιλά τους δόντια!
Τα πρώτα παιδικά δόντια πέφτουν φυσιολογικά ανάμεσα στην ηλικία των 6 με 12 ετών. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που είτε το μόνιμο δόντι μπορεί να μην έχει ακόμη αναπτυχθεί ικανοποιητικά ή να λείπει εντελώς, οπότε η μόνη λύση είναι η προσπάθεια διατήρησης και συντήρησης του υπάρχοντος παιδικού δοντιού.
8.Ένα δόντι σώζει από την τύφλωση!
Μια 60χρονη γυναίκα από την Πολιτεία του Μισισιπή, η Σάρον Θόρντον που τα τελευταία δέκα χρόνια είχε χάσει την όρασή της εξαιτίας του συνδρόμου Stevens Johnson, το οποίο προκαλεί βλάβες στον κερατοειδή χιτώνα του ματιού, βρήκε ξανά το φως της χάρη σε έναν κυνόδοντα ο οποίος εμφυτεύθηκε στο μάτι της! Ειδικοί του Οφθαλμολογικού Ινστιτούτου Βascom Ρalmer που ανήκει στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι αφαίρεσαν από την ασθενή έναν κυνόδοντα ο οποίος υπεβλήθη σε ειδική επεξεργασία ώστε να μετατραπεί σε βάση για την τοποθέτηση ενός μικροσκοπικού προσθετικού φακού. Οι γιατροί άνοιξαν μια μικρή οπή στο δόντι ώστε να τοποθετηθεί ο φακός. Στη συνέχεια ο φακός και το δόντι εισήχθησαν στην παρειά της ασθενούς επί δύο μήνες προτού εμφυτευθούν στο μάτι της. Σύμφωνα με τον οφθαλμοχειρουργό που διεξήγαγε τη διαδικασία Βίκτορ Πέρεζ, η συγκεκριμένη προσέγγιση έχει σχεδιαστεί ειδικώς για ασθενείς των οποίων ο οργανισμός απορρίπτει τους τεχνητούς κερατοειδείς ή τα μοσχεύματα κερατοειδούς.
9.Οι άνθρωποι του μέλλοντος θα γεννιούνται χωρίς φρονιμίτες
Για τους περισσότερους ασθενείς η εξαγωγή του φρονιμίτη αποτελεί μια δυσάρεστη εμπειρία. Ωστόσο, με την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους παρατηρείται ότι οι φρονιμίτες αρχίζουν να εξαφανίζονται. Στην πραγματικότητα, το 35% των ανθρώπων έχουν ήδη γεννηθεί χωρίς φρονιμίτες. Πολλοί άλλοι γεννιούνται με μόνο έναν, δύο ή τρεις. Όταν ένα γνώρισμα δεν είναι πλέον απαραίτητο, η εξέλιξη τείνει να ευνοεί την εξάλειψη του εν λόγω χαρακτηριστικού. Έτσι, οι άνθρωποι μπορεί να στερούνται μελλοντικά από φρονιμίτες εξ ολοκλήρου.
10. Τα δόντια μας είναι μοναδικά, όπως το δακτυλικό μας αποτύπωμα
Ούτε δύο πανομοιότυπα δίδυμα δεν έχουν τα ίδια δόντια, καθώς φαίνεται πως η οδοντοστοιχία μας αποτελεί μια ακόμη ένδειξη της μοναδικότητας μας, ένα είδος προσωπικού αποτυπώματος, που δεν μπορεί να ανευρεθεί σε κανέναν άλλον. Το ίδιο ξεχωριστό αποτύπωμα έχει και η γλώσσα κάθε ανθρώπου!
* Με πληροφορίες από το listverse.com
