Η δίαιτα και η συστηματική γυμναστική μπορούν να βελτιώσουν την πρόγνωση των ασθενών με καρκίνο, ανακοίνωσαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ στο σημαντικότερο ογκολογικό συνέδριο του κόσμου.
Καθώς προετοιμάζονται να αρχίσουν την μεγαλύτερη έως σήμερα μελέτη για τις επιδράσεις της δίαιτας στον καρκίνο του μαστού, προέβλεψαν ότι ακόμα και η μικρή απώλεια βάρους σε όσους έχουν περιττά κιλά, καθώς και η μετρίας εντάσεως γυμναστική σε όλους, μπορούν να βελτιώσουν κατά περισσότερο από 20% τις πιθανότητες επιβιώσεως.
Και πρόσθεσαν πως αν η μελέτη τους επιβεβαιώσει όσα έχουν δείξει οι προγενέστερες, τότε σύντομα θα προστεθούν η δίαιτα και η άσκηση στην χειρουργική, φαρμακευτική ή/και ακτινοθεραπευτική αγωγή που συνιστάται στους πάσχοντες από οποιαδήποτε μορφή καρκίνου.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο περιττός λιπώδης ιστός ενθαρρύνει την κυκλοφορία ορμονών (οιστρογόνων, ινσουλίνης, λεπτίνης) που τροφοδοτούν την ανάπτυξη των καρκινικών όγκων.
Αν και τα οιστρογόνα είναι η βασική ορμόνη του γυναικείου φύλου, σε χαμηλά επίπεδα την παράγει και ο οργανισμός των ανδρών, ακριβώς όπως παράγει ο γυναικείος οργανισμός μικρές ποσότητες τεστοστερόνης που είναι η ορμόνη του ανδρικού φύλου.
Μιλώντας στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO 2016), που διεξάγεται στο Σικάγο, οι επιστήμονες του Χάρβαρντ προέβλεψαν ότι οι εθελόντριές τους που θα χάσουν το 10% του αρχικού σωματικού βάρους τους θα παρουσιάσουν αύξηση κατά 20-23% των πιθανοτήτων επιβίωσης την επόμενη πενταετία.
Πρακτικά αυτό σημαίνει πως, αν πρόκειται για προχωρημένες μορφές της νόσου και είναι, λ.χ., να χάσουν τη ζωή τους 23 γυναίκες στις 100 μέσα στην επόμενη πενταετία, το ποσοστό θα γίνει 19 στις 100.
Όπως εξήγησε η δρ Τζένιφερ Λίτζιμπελ, επίκουρη καθηγήτρια Ιατρικής στο Χάρβαρντ, στη μελέτη θα συμμετάσχουν 13.200 γυναίκες με καρκίνο του μαστού, οι μισές εκ των οποίων θα καταναλώνουν έως 1.500 θερμίδες την ημέρα και θα κάνουν γυμναστική επί μισή ώρα, πέντε φορές την εβδομάδα, για δύο χρόνια.
Στόχος θα είναι η απώλεια του 10% του αρχικού σωματικού βάρους, ενώ τα αποτελέσματα στην επιβίωση θα αρχίσουν να αναδύονται έπειτα από μία πενταετία.
Ωστόσο ήδη προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι το αδυνάτισμα ασκεί σημαντική επίδραση στις πιθανότητες επιβιώσεως.
Μία από αυτές, που επίσης παρουσιάσθηκε στο συνέδριο, διεξήχθη από επιστήμονες του Πανεπιστημίου Γέιλ και έδειξε πως οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού οι οποίες χάνουν το 6% του αρχικού σωματικού βάρους τους, παρουσιάζουν σημαντική μείωση στα επίπεδα των ορμονών που τροφοδοτούν τους όγκους.
Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες με καρκίνο των ωοθηκών οι οποίες κάνουν βάδην ή άλλη μετρίας εντάσεως άσκηση επί 30 λεπτά, πέντε φορές την εβδομάδα.
Ανάλογα ευρήματα είχαν και μελέτες για τους άνδρες με καρκίνο του προστάτη.
«Η μελέτη μας είναι η μεγαλύτερη η οποία θα εξετάσει την επίδραση του αδυνατίσματος στον καρκίνο – σε οποιαδήποτε μορφή του», δήλωσε η δρ Λίτζιμπελ.
«Είμαστε πολύ αισιόδοξοι διότι υπάρχουν ισχυρές θετικές, προκαταρκτικές ενδείξεις από πληθυσμιακές μελέτες και από προκλινικές (σε ζώα) μελέτες, αλλά για να βεβαιωθούμε πρέπει να εξετάσουμε την επίδραση της δίαιτας και της άσκησης σε μεγάλο αριθμό ασθενών».
ygeia.tanea.gr
