ΒΕΛΕΣΤΙΝΟ

Παρέμβαση για την Κάρλα

παρέμβαση-για-την-κάρλα-98551

Εμβαλωματική λύση προτείνει ο Νίκος Δεληγεώργης, ειδικός επιστήμονας στην Υδραυλική

Σε ανύποπτο χρόνο ο ειδικός επιστήμονας διδάκτορας Υδραυλικής επιστήμης κ. Νικόλας Δεληγεώργης είχε καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση για την Κάρλα υπογραμμίζοντας ότι το θέμα δεν είναι γραφειοκρατικό αλλά καθαρά επιστημονικό. Σήμερα που η «λίμνη» αργοπεθαίνει και η μείωση της στάθμης των υδάτων απειλεί τον υγροβιότοπο η πρόταση του κ. Δεληγεώργη είναι ακόμη πιο επίκαιρη καθώς καθίσταται επιτακτική η ανάγκη να διασωθεί το έργο.

Πριν από ένα περίπου χρόνο ο κ. Δεληγεώργης είχε υποβάλλει την πρότασή του στην Επιτροπή ποιότητας Ζωής στο Δήμο Βόλου και στον πρώην δήμαρχο Π. Σκοτινιώτη επισημαίνοντας ότι το όλο θέμα θα πρέπει να εξετασθεί από ειδικούς επιστήμονες εις την υδραυλική επιστήμη, είτε Πανεπιστημιακούς της υδραυλικής, είτε ειδικούς μελετητές μηχανικούς υδραυλικούς των Αθηνών.

Ο κ. Δεληγεώργης έχει ασχοληθεί με το θέμα από το 1998 με επανειλημμένη επιστημονική αρθρογραφία. Σύμφωνα με τον ίδιο ο Ταμιευτήρας και η λίμνη είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ταμιευτήρας είναι μια δεξαμενή αποθήκευσης νερού, ενώ η λίμνη είναι ο φυσικός αποδέκτης των υπογείων αναβλυζόντων υδάτων, των επιφανειακών ομβρίων υδάτων και των πλημμυρικών παροχών των λεκανών απορροής των πέριξ ορεινών όγκων».

Στη συνέχεια όπως αναφέρει ο κ. Δεληγεώργης προτάθηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση ως αρδευτικός ταμιευτήρας το 1998 και απορρίφθηκε ότι δεν πληρούσε τους περιβαλλοντικούς σκοπούς, κατόπιν ονομάστηκε ανασύσταση της λίμνης Κάρλας και έτσι ενεκρίθη ως έργο περιβαλλοντικό.

«Για ποιους λόγους δεν έγινε ο ταμιευτήρας πλησίον του Πηνειού, ώστε να μην έχουμε τις δαπάνες των διωρύγων μεταφοράς των υδάτων του Πηνειού εις τον Ταμιευτήρα; Ετσι η Μαγνησία δεν θα είχε κανένα περιβαλλοντολογικό πρόβλημα από τα μολυσμένα νερά του Πηνειού και θα είχαμε το όφελος των 42 χιλιάδων στρεμμάτων που κατακλύζει ο ταμιευτήρας» είναι το ερώτημα που θέτει ο κ. Δεληγεώργης και προτείνει τη λύση εγκιβωτισμού των πηγών της λίμνης Κάρλας ως καθαρά αντιπλημμυρικής.

Ο εγκιβωτισμός – σύμφωνα με τον ίδιο θα έχει τα εξής πλεονεκτήματα: «Επιλύει σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα με τον εμπλουτισμό και άνοδο της στάθμης των υπογείων υδροφόρων στρωμάτων. Με τον εγκιβωτισμό της λίμνης θα καταληφθούν περίπου 10 χιλ. στρέμματα αντί των 42 χιλ. στρεμμάτων του ταμιευτήρα. Περιορίζονται οι δαπάνες κατασκευής αναχωμάτων, αντλιοστασίων, διωρύγων μεταφοράς του Πηνειού στον ταμιευτήρα. Ο χρόνος κατασκευής της εγκιβωτισμένης λίμνης περιορίζεται αισθητά. Σε σύντομο χρονικό διάστημα με την πλήρωση της λίμνης θα έχουμε εμπλουτισμό των υπογείων υδροφόρων στρωμάτων, θα είναι εφικτή η ανόρυξη υδρευτικών γεωτρήσεων διά το πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου και θα αναζωογονηθούν οι πηγές των πέριξ χωριών. Στον ταμιευτήρα επειδή έγιναν τσιμεντοενέσεις, στα υδροπερατά εδάφη δεν διηθούνται τα νερά. Τα καθαρά νερά της λίμνης δεν θα μολύνουν τον Παγασητικό, σε περίπτωση πλημμύρας, που θα διοχετεύονται διά της σήραγγας. Επίσης θα μπορούσαν να γίνουν αγώνες κωπηλασίας, ιστιοπλοΐας κ.λπ. Δεν απαιτείται η σύσταση του δαπανηρού φορέα λειτουργίας του ταμιευτήρα».

Τέλος, με τα σημερινά δεδομένα ο κ. Δεληγεώργης για τη λίμνη Κάρλα προτείνει την εμβαλωματική λύση, δηλαδή στον ταμιευτήρα να έρχονται καθαρά τα νερά του Πηνειού και να μην εισρέουν άλλα ακάθαρτα νερά βιομηχανιών, όπως επίσης οι πηγές που υπάρχουν έξω από τον ταμιευτήρα στην περιοχή των Καναλίων να εγκιβωτιστούν με αναχώματα, ώστε να σχηματισθεί μια λίμνη στην οποία θα εισρέουν τα νερά των πέριξ ορεινών όγκων.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου