«Πάμε γερά» το τιτίβισμα προχθές του υπουργού Ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδη, μεταφέροντας μήνυμα αισιοδοξίας για τις τουριστικές επενδύσεις, αφού την προηγούμενη ημέρα με τον υφυπουργό Ν. Παπαθανάση εγκαινίασαν το νέο υπερπολυτελές κατάλυμα Kilada Hills στην Αργολίδα (420 εκατ. ευρώ), εκεί έμαθαν την έναρξη των εργασιών στην Κασσιόπη (120 εκατ. ευρώ) και το απόγευμα ξεναγήθηκαν στη νέα πτέρυγα της Costa Navarino (250 εκατ. ευρώ).
Και όμως, ενώ η Μαγνησία αποτέλεσε προ πολλού μία από τις κορυφαίες επιλογές υλοποίησης μεγάλων τουριστικών σχεδίων δεν έχει δει ακόμη ούτε λιθαράκι, παρακολουθώντας τις εξελίξεις σε άλλες περιοχές να τρέχουν και νομούς να αναπτύσσονται και να καταλαμβάνουν εξέχουσα θέση στον τουριστικό χάρτη, με τα οικονομικά τους να ανθίζουν και κάθε σχετική γύρω από τις επενδύσεις δραστηριότητα να μετρά κερδοφορία και να δίνει δουλειές.
Εδώ μείναμε επί χρόνια στη μιζέρια, με τους «σωτήρες» του περιβάλλοντος να τρίβουν τα χέρια τους με τις νίκες… που πέτυχαν να καθυστερήσουν ή ανακόψουν επενδυτικούς σχεδιασμούς, όπως στις Νηές και στον Σωρό.
Φιλόδοξα επενδυτικά σχέδια που έμειναν σε φακέλους να παλεύουν με το τέρας της γραφειοκρατίας, από τη μία, και με κάθε πολέμιο απέναντι σε οτιδήποτε μπορεί να εμπεριέχει την έννοια της ανάπτυξης με περιβαλλοντικό σεβασμό, από την άλλη. Την ίδια ώρα, κάθε πιθανή σκέψη άλλων επενδυτικών σχημάτων για τη Μαγνησία, είναι σίγουρο πως απομακρύνεται, μπροστά στα δύσκολα δεδομένα κάθε νέου ξεκινήματος.
Εκατοντάδες θέσεις εργασίας, που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν μέσα από επενδύσεις, σε έναν νομό με υψηλή ανεργία, η Μαγνησία τις κοιτά με το κιάλι.
Ταυτόχρονα, η απουσία μεγάλων τουριστικών μονάδων από έναν νομό σαν τον δικό μας που δεν έχει τίποτε να ζηλέψει –απεναντίας μάλιστα- από άλλους τουριστικούς προορισμούς, κρατά καθηλωμένο ένα μεγάλο αναπτυξιακό έργο, του αεροδρομίου της Νέας Αγχιάλου ή καλύτερα της Κεντρικής Ελλάδας.
Δεκάδες εκατομμυρίων επενδύθηκαν για τον νέο αερολιμένα. Ο νομός κατάφερε, μετά από τεράστιες μάχες, να αποχωριστεί το παμπάλαιο κτίριο – κοτέτσι και να αποκτήσει το σημερινό και σύγχρονο.
Ωστόσο, ακόμη δεν έχει καταφέρει να βρει τον βηματισμό του. Οι όποιες προσπάθειες έγιναν στο παρελθόν έχουν εγκαταλειφθεί. Παραμένει μία από τις μια ακριβές υποδομές της Μαγνησίας, εξαιτίας της έλλειψης σχεδιασμού και αποφασιστικότητας (τοπικά και κεντρικά) για τουριστική ανάπτυξη, την οποία ο νομός δικαιούται.
