Ξέσπασε σε κλάματα στον αέρα ραδιοφωνικού σταθμού η διευθύντρια της Παιδιατρικής Κλινικής του Αχιλλοπούλειου, θέλοντας να διαλευκάνει, όπως εξηγούσε, σημεία γύρω από τον θάνατο του 11χρονου αγγελουδιού που συγκλόνισε τον Βόλο και το πανελλήνιο.
Εδειχνε να την πνίγει το παράπονο, επειδή όπως έλεγε η ίδια θυσιάστηκε για το παιδί, έχει δώσει όλη της ζωή στην επιστήμη και σε μια υποστελεχωμένη κλινική, αλλά οι εφημερίδες «παραπληροφόρησαν». Αν περιόριζε την παρέμβασή της, ρίχνοντας το ανάθεμα στις εφημερίδες και τους δημοσιογράφους –ας σημειωθεί μόνο ότι οι πληροφορίες σχεδόν όλων των τοπικών ΜΜΕ ήταν κοινές και ληφθείσες από πηγές του Νοσοκομείου- θα ήταν αμελητέο το κακό.
Πέρασε, όμως, σε μια άλλη διάσταση. Κατέθεσε μεν τις δικές της απόψεις υπερασπιζόμενη τις ενέργειές της γύρω από ένα δύσκολο και βαρύ, σύμφωνα με τους χαρακτηρισμούς της, περιστατικό, αλλά το χείριστο όλων ήταν το «δριμύ κατηγορώ» που άσκησε στους γονείς, την ώρα του θρήνου για το σπλάχνο τους, που το έχασαν τόσο ξαφνικά.
Ηταν δε σε τέτοιο βαθμό η επιθυμία της περί αποκατάστασης της αλήθειας, που από τον χειμαρρώδη λόγο της, επί 20 και πλέον λεπτά της ώρας, δεν άφησε εκτός την παραμικρή ανατριχιαστική λεπτομέρεια για την κατάσταση της υγείας του παιδιού, από τη στιγμή που εισήχθη στην Παιδιατρική. Περιέγραψε τόσο αναλυτικά την κλινική εικόνα του μικρού παιδιού, που είναι απορίας άξιο πώς θα μπορούσαν να αντέξουν στο άκουσμα τα πρόσωπα του οικογενειακού περιβάλλοντος του 11χρονου, που έχουν καταρρεύσει από το βάρος της απώλειας.
Δήλωσε βέβαια τον σεβασμό της στον θρήνο των γονέων. Τι είδους σεβασμό, όταν σ’ αυτό το δημόσιο «κατηγορητήριο» έβγαλε στη φόρα άκρως ευαίσθητα ιατρικά και προσωπικά δεδομένα. Εμμεσα ή άμεσα υποδείκνυε παραλείψεις των γονέων και αναφέρθηκε σε ιδιαίτερα λεπτά ζητήματα, στα οποία δεν είχε δικαίωμα και προφανώς κανέναν λόγο να αναφερθεί δημόσια με τόση ευκολία.
Δεν προσφέρει η επανάληψη των όσων η διευθύντρια της Παιδιατρικής επέλεξε να δώσει στη δημοσιότητα γύρω από το περιστατικό. Μόνο αν θελήσει κάποιος να σπρώξει το μαχαίρι στην καρδιά των γονέων.
Είναι σε εξέλιξη τρεις έρευνες, σε διαφορετικό επίπεδο η κάθε μία (εισαγγελίας, διοίκησης Νοσοκομείου, διοίκησης 5ης Υγειονομικής Περιφέρειας) στο πλαίσιο των οποίων θα διερευνηθεί τι συνέβη πριν ο 11χρονος αφήσει τόσο ξαφνικά την τελευταία του πνοή.
Στο πλαίσιο αυτών των ερευνών, η διευθύντρια της Παιδιατρικής, όπως και όλες οι πλευρές, έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν, φωτίζοντας κάθε πτυχή της υπόθεσης, δίνοντας απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που αιωρούνται.
Σε καμία περίπτωση δεν θα μπούμε στη διαδικασία να αμφισβητήσουμε τις ενέργειες και τους χειρισμούς της διευθύντριας για την αντιμετώπιση του περιστατικού. Αυτό θα κριθεί από όσους έχουν θεσμικό ρόλο, αρμοδιότητες και ειδικές γνώσεις να το κρίνουν.
Ωστόσο, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη η επιλογή της, ανάμεσα σε όποια τυχόν συναισθήματα της προκάλεσε η δημοσιοποίηση της εισαγγελικής έρευνας (το ίδιο πρωινό με την επιλογή της να μιλήσει σε ραδιοφωνικό σταθμό), να βγάλει φόρα – παρτίδα τα προσωπικά δεδομένα της οικογένειας, όπως τουλάχιστον τα βίωσε η ίδια σε ένα μόλις 24ωρο και κάτι. Τόσο είχε την ευκαιρία να …γνωρίσει τους γονείς του παιδιού. Αυτός ήταν ο χρόνος νοσηλείας του μικρού στο Αχιλλοπούλειο μέχρι τον θάνατό του.
Η τοποθέτησή της δεν ήταν συγκλονιστική, ήταν ανατριχιαστική και εξοργιστική.
