ΤΟΠΙΚΑ

Το SRF – RDF σε άλλες εποχές…Oταν ο Βολιώτης τα έβλεπε ψύχραιμα

το-srf-rdf-σε-άλλες-εποχέςoταν-ο-βολιώτης-527004

Η ήρεμη στάση του εκπροσώπου της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας το 2011 και η επανάσταση το 2017

Η καύση απορριμμάτων ή RDF και SRF, δεν είναι η πρώτη φορά που ταράζει το Βόλο, τη Μαγνησία, τους φορείς και τους πολίτες. Οι ίδιοι όροι είχαν εισαχθεί στο δημόσιο διάλογο το 2011, όταν τότε η εταιρεία ENGAL Α.Ε. άνοιγε τα σχέδιά της για εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με την καύση απορριμμάτων στη Β΄ΒΙ.ΠΕ. Βόλου.

Ρεπορτάζ: ΒΑΣΩ ΣΑΜΑΚΟΒΛΗ

Ήταν η περίοδος που η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του Δήμου Βόλου πραγματοποιούσε εξαντλητικές συνεδριάσεις, εξετάζοντας αναλυτικά όλες τις παραμέτρους και τους πιθανούς κινδύνους από τη διαφαινόμενη λειτουργία του εργοστασίου, το οποίο θα έκαιγε τόνους αποβλήτων, και τα οποία προσδιορίζονταν ως SRF και RDF, σύμφωνα με την ερώτηση που είχαν καταθέσει στη Βουλή στις 24/2/2011, προς την υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, οι βουλευτές του ΚΚΕ Αποστόλης Νάνος και Αντώνης Σκυλλάκος, αλλά και σε ερώτηση που είχε καταθέσει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη.

Η Επιτροπή, μήνα Μάιο 2011, μετά από διαβούλευση με κοινωνικούς φορείς και περιβαλλοντικές οργανώσεις έλεγε ομόφωνα «όχι» στην επένδυση. Με την αρνητική εισήγηση το θέμα προχώρησε στο Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου.

Σε εκείνη τη συνεδρίαση της Επιτροπής, η φωνή του εκπροσώπου της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας Κ. Βολιώτη ακουγόταν συγκρατημένη. Τοποθετούμενος επιφυλάχθηκε να πάρει θέση, αρνητική ή θετική, πριν ακούσει, όπως είπε, όλα τα επιχειρήματα και μάλιστα αυτά που θα προέβαλλαν οι εκπρόσωποι της ENGAL Α.Ε.

Η αιτούμενη επένδυση είχε κάνει άνω – κάτω τους πρώτους μήνες του 2011 την επικαιρότητα στο Βόλο. Πληροφορίες, σύμφωνα με πλήθος τοπικών και αθηναϊκών δημοσιευμάτων της εποχής, αλλά και στοιχεία που παρουσιάζονταν στη Βουλή σε αναζήτηση απαντήσεων -στοιχεία τα οποία μάλιστα αντλούνταν και από την ιστοσελίδα της εταιρείας- μιλούσαν για ποσότητα σύμμεικτων συσκευασμένων σκουπιδιών προς καύση στο εργοστάσιο 7 εκατ. τόνων συνολικά για τα χρόνια που θα ακολουθούσαν. Ποσότητα εισαγόμενη από τη νότια Ιταλία.

Σ’ αυτό το κλίμα έντασης και ξεσηκωμού στο Βόλο για τις πιθανές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, ο Κώστας Βολιώτης είχε επιχειρήσει να κατευνάσει τις ανησυχίες…

«Θετική η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία στην επένδυση της χρήσης βιομάζας – Δέκα φορές κάτω από το όριο οι εκλυόμενες διοξίνες από τη μονάδα, σύμφωνα με τον εκπρόσωπό της Κ. Βολιώτη», έφερε τον τίτλο τοπικό δημοσίευμα της εποχής, το οποίο μετέφερε τις δηλώσεις του σε τοπικό ραδιοσταθμό.

Τι έλεγε, λοιπόν, με ψύχραιμη… ματιά ο Κώστας Βολιώτης; Μιλούσε για ανευθυνότητα πολλών σχετικά με την επένδυση, και για «ανοησίες που γράφονται και λέγονται από ανθρώπους που δεν μπήκαν καν στον κόπο να δουν τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων», διευκρινίζοντας ότι η ΜΠΕ προέβλεπε ότι το υλικό που θα καίγεται είναι 685.000 τόνοι ετησίως, και η έκλυση διοξινών θα είναι δέκα φορές κάτω από το επιτρεπόμενο όριο.

Διευκρίνιζε δε, σύμφωνα πάντα με το ίδιο δημοσίευμα, ότι δεν επρόκειτο για βιομάζα, αλλά για προϊόν επεξεργασίας σκουπιδιών, από το οποίο έχει αφαιρεθεί χαρτί, ύφασμα και ξύλο, και έχει επεξεργαστεί για να αποτελέσει προϊόν προς καύσης για την παραγωγή ενέργειας.

Ακούγεται, έλεγε τότε ο κ. Βολιώτης, ότι πρόκειται για μια σύγχρονη τεχνολογία που δεν αφήνει καθόλου κατάλοιπα, και καταλήγοντας επεσήμανε ότι υπάρχουν ορισμένα σημεία που χρήζουν διευκρινίσεων και όταν κατατεθεί η οριστική μελέτη θα μπορέσει κανείς να τοποθετεί οριστικά.

Αυτές οι δηλώσεις ήταν που άναψαν τελικά φωτιά… Περιβαλλοντικές και άλλες οργανώσεις εξέδωσαν ανακοινώσεις βάλλοντας εναντίον του, θέτοντας μια σειρά από ερωτήματα και καλώντας από τον εκπρόσωπο της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας να αναθεωρήσει τη στάση του, ή να τοποθετηθεί δημοσίως επί των κινήτρων του.

Φτάσαμε … στο σήμερα

Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε το 2011, σήμερα η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας και ο εκπρόσωπός της Κώστας Βολιώτης, έχουν τεθεί επικεφαλής στον «αγώνα» κατά της καύσης του RDF στο πλαίσιο της χρήσης εναλλακτικών καυσίμων από το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ «Όλυμπος» στην Αγριά. Αν είναι επικίνδυνο ή ακίνδυνο, αν απειλεί ή όχι το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία βρίσκεται αυτές τις ημέρες υπό διαρκή διάλογο. Τεκμηριωμένες επιστημονικά, ωστόσο, απαντήσεις, ώστε να κατευθύνουν με στοιχεία την πόλη και τον κόσμο της προς τη μία ή την άλλη πλευρά δεν έχουν υπάρξει. Η κινδυνολογία και στοιχεία που αναμοχλεύονται, αλλά με άγνωστη πηγή προέλευσης, γίνονται ένα στο «μίξερ» της επικαιρότητας, με αποτέλεσμα την πρόκληση πανικού και τρόμου.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Ιατρικός Σύλλογος Μαγνησίας, ένας έγκυρος επιστημονικός φορέας, παρενέβη δημόσια για να ζητήσει να σταματήσει η κινδυνολογία, αφού μόνο μία επιδημιολογική μελέτη που επανέρχεται ως αίτημα της πόλης, κάθε φορά που εγείρονται παρόμοιες διαμαρτυρίες, μπορεί να καταδείξει τις αιτίες νοσηρότητας, όπως για παράδειγμα στους καρκίνους.

Τα ρεπορτάζ, όμως, καταγράφουν και μια άλλη σημαντική διαφορά σε σχέση με τα όσα συνέβαιναν το 2011 και όσα συμβαίνουν σήμερα. Τότε, ο διάλογος άνοιγε μέσα από δημόσιο φορέα, με κάλεσμα συμμετοχής προς όλους στο ίδιο τραπέζι, ακόμη και της ίδιας της εταιρείας. Σήμερα, στην ηγεσία μιας διαμαρτυρίας έχει τεθεί η Περιβαλλοντική Οργάνωση και οι υπόλοιποι ακολουθούν… Απουσιάζουν, όμως, επιστημονικά τεκμηριωμένα επιχειρήματα, τα οποία συνεχίζουν να αναζητούνται εναγωνίως.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου