Σαν «δεύτε λάβετε τελευταίο ασπασμό»…

σαν-δεύτε-λάβετε-τελευταίο-ασπασμό82-646550

Ο κουρνιαχτός που σηκώθηκε χθες από άρθρο γεωλόγου για τον αόρατο θάνατο που σκόρπισε ο δήμος Βόλου, με τη διαδικασία κατεδάφισης ενός παλιού κτιρίου στη Ν. Ιωνία και το οποίο περιείχε στο σκελετό του το επικίνδυνο υλικό του αμιάντου, ήταν πολύ πιο επικίνδυνος ακόμη και από τη σκόνη που σηκώθηκε από την ίδια τη διαδικασία της κατεδάφισης.

Και ήταν πιο επικίνδυνος, διότι έσπειρε τον απόλυτο τρόμο. Οδήγησε ανθρώπους –εργάτες στην κατεδάφιση, αλλά και περαστικούς- σε πανικό για την απώλεια της ίδιας τους της ζωής. Κάτι σαν «δεύτε λάβετε τελευταίο ασπασμό»… Προκάλεσε ταραχή στις οικογένειές τους, καθώς τους έδειξε το δρόμο για τον γιατρό ως πολύ σύντομα ασθενούντες και κατά συνέπεια –επίσης σύντομα- αποβιώσαντες. Η κινδυνολογία στο μεγαλείο της. Η ανευθυνότητα στο απόγειό της. Και η ημιμάθεια, όπως ένας από τους καθ’ ύλην αρμόδιους επιστήμονες σχολιάζει σήμερα μέσω του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, να κινείται σε επικινδυνότητα χειρότερη της αμάθειας.

Το τι έφερε στο προσκήνιο και σε πολιτική αντιπαράθεση το συγκεκριμένο οίκημα είναι γνωστό. Σχετίζεται με τις διαδικασίες που ανατέθηκαν οι εργασίες της κατεδάφισης. Η κριτική, όμως, που θα μπορούσε να ασκηθεί σ’ αυτό το κομμάτι, ξέφυγε. Τη θέση της πήρε η τρομολαγνία. Δεν λέμε ότι δεν πρόκειται για ένα επικίνδυνο υλικό, που χρίζει προσεκτικής μεταχείρισης. Το γνωρίζουν οι πάντες πλέον. Τα τελευταία χρόνια έχουν γραφεί και αλλάξει πολλά γύρω από τον αμίαντο.

Όμως, ο πανικός ποτέ δεν βοήθησε. Ο τρόμος ποτέ δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αλλωστε, με τις ανθρώπινες ζωές κανείς δεν μπορεί να παίζει. Οποιος και αν είναι ο σκοπός του. Στο δημόσιο λόγο, λοιπόν, ας γίνουμε πιο προσεκτικοί, ας περνάμε και από δεύτερη σκέψη εκείνα για τα οποία νιώθουμε ότι θέλουμε να διαδώσουμε. Και ας περιοριζόμαστε –το βασικότερο- να μιλάμε για όσα γνωρίζουμε. Διαφορετικά γινόμαστε επικίνδυνοι κινδυνολόγοι.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου