Πολιτική και πολιτικοί, δημοκρατικοί θεσμοί, αλλά και πρόσωπα, απαξιώθηκαν ή τείνουν να απαξιωθούν. Εάν δεν κατορθώσουν να ανακτήσουν τη χαμένη τους αίγλη, που μόνο μέσα από σοβαρές πολιτικές και στάση ευθύνης απέναντι στο σύνολο της κοινωνίας που εκπροσωπούν μπορεί αυτό να επιτευχθεί, τότε η κατάσταση θα συνεχίζει να οδεύει από το κακό στο χειρότερο. Οι ευθύνες αμφίδρομες, πολιτικών και πολιτών. Οι μεν για να γίνουν αρεστοί στους πολίτες, οι δε κοιτάζοντας τον μικρόκοσμό τους και την πρόσκαιρη βόλεψή τους. Οι εποχές, όμως, έχουν αλλάξει και οι συνθήκες επιβάλλουν ωριμότητα, και τον καθένα να μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Εύκολα λόγια, κινήσεις εντυπωσιασμού, κορώνες και συγκρούσεις για το θεαθήναι, δεν έχουν πλέον να προσφέρουν το παραμικρό. Ο καθένας, από οποιαδήποτε θέση έχει οριστεί να εκπροσωπεί τους πολίτες, οφείλει να το πράττει με συνέπεια, κοιτάζοντας την ουσία και όχι το περιτύλιγμα, στρέφοντας το ενδιαφέρον τους στα απτά αποτελέσματα και όχι λόγια του αέρα.
Βιαστικές κινήσεις, και μάλιστα εκείνες που έρχονται να ρίξουν λάδι στη φωτιά και όχι να αποσοβήσουν κρίσεις, έρχονται να προκαλέσουν αναταραχή και όχι να γεφυρώσουν αντιθέσεις, απομακρύνονται πολύ από το στόχο που δεν μπορεί να είναι άλλος από την εξεύρεση λύσης, μόνο θετικά αποτελέσματα δεν μπορούν να επιφέρουν.
Οσοι εμπνέονται παρόμοιου τύπου «συρράξεις» -και όχι μόνο πολιτικοί- μάλλον σε άλλες συνθήκες λειτουργίας προσβλέπουν.
Και επειδή οι τοπικές κοινωνίες είναι η μικρογραφία όσων συμβαίνουν στη χώρα, ας ξεκινήσει ο καθένας που βρίσκεται στο προσκήνιο, με τη δύναμη του προσωπικού του παραδείγματος.
