Τα δημοσιογραφικά μας γραφεία είναι στο κέντρο. Μια ματιά από το παράθυρο σε καθιστά μάρτυρα ενός σκηνικού σε ένα πολυσύχναστο δρόμο. Κάθε σειρήνα θα τραβήξει δημοσιογραφικά το ενδιαφέρον. Ετσι, χθες η σειρήνα ενός περιπολικού μας ….έσυρε στα παράθυρα. Απομακρυνθήκαμε διαπιστώνοντας ότι επρόκειτο για το δύσκολο σαφάρι της αστυνομίας στη ζούγκλα των παράνομα σταθμευμένων οχημάτων. Ομως, η σκηνή δεν σταμάτησε στην κλήση που κόπηκε. Η κυρία που την παρέλαβε δεν δέχονταν την παρανομία της. Προσπαθούσε επίμονα, ακολουθώντας με θράσος κατά πόδας τους ένστολους, να ακυρώσει το πεσκέσι… Αλλοτε σε ήρεμο και άλλοτε σε έντονο τόνο απαιτούσε. Οι αστυνομικοί συνέχιζαν, υπό τον ακατάπαυστο μονόλογό της, το έργο τους. Το ρουσφετάκι της κυρίας δεν έτυχε ανταπόκρισης.
Στο μυαλό μου ήρθε η, μόλις προ ημερών, ενδιαφέρουσα εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Βόλο για το «ρουσφέτι στην ελληνική νομοθεσία», καθώς και τα λόγια του ομιλητή, επίτιμου αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας Φίλη Αρναούτογλου: το ρουσφέτι παρά την οικονομική κρίση και τα βάρη που κουβαλά στον έβδομο χρόνο ύφεσης, εξακολουθεί να επιβιώνει στην Ελλάδα.
Η χώρα που υποφέρει από δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα, υπομένοντας τα τελευταία χρόνια τον ορυμαγδό όσων τα μνημόνια προβλέπουν, με την ελπίδα της ανάκαμψης, δυσκολεύεται να μάθει από όσα έχει πάθει. Σαφώς, όλοι οι πολίτες δεν ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Ομως, η προσπάθεια της κυρίας με το σταθμευμένο παράνομα όχημα να ζητήσει το δικό της ρουσφετάκι, θα μπορούσε να ενταχθεί σε έναν προθάλαμο για τα μεγαλύτερα ρουσφέτια. Από εκείνα που οδήγησαν τη χώρα στα οικονομικά και κοινωνικά της αδιέξοδα, και ας μην τολμάμε ακόμη να το παραδεχθούμε.
