ΤΟΠΙΚΑ

22 εφιαλτικές ώρες «ομηρίας»

22-εφιαλτικές-ώρες-ομηρίας-279683

«Ομηροι» μεταξύ των 301 συνολικά επιβατών, οι οποίοι ταξίδεψαν το περασμένο Σάββατο ακτοπλοϊκά από το λιμάνι του Μπρίντιζι για να πιάσουν Ελλάδα, στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας και να κινηθούν για τον τελικό τους προορισμό, βρέθηκαν επαγγελματίας Βολιώτης και δύο μέλη της οικογένειάς του. Βίωσαν στιγμές απερίγραπτης ταλαιπωρίας, παραμένοντας επί 22 ολόκληρες ώρες εγκλωβισμένοι στο πλοίο, αφότου έφτασε στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας.

Ρεπορτάζ: ΒΑΣΩ ΣΑΜΑΚΟΒΛΗ

Ο Θεόδωρος Παπαχρήστος από το Βόλο είχε μεταβεί με τη σύζυγό του στην Ιταλία για να συνταξιδέψουν πίσω στην Ελλάδα μαζί με τη μητέρα της, η οποία είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και ήταν δύσκολο να μετακινηθεί μόνη της. Για τον εφιάλτη που έζησε το ζευγάρι, αλλά κυρίως το μεγαλύτερο ηλικιακά μέλος της οικογένειας, που βρίσκεται ακόμη σε κατάσταση ανάρρωσης μετά από σοβαρό χειρουργείο, κινήθηκαν ήδη οι νομικές διαδικασίες σε βάρος της ακτοπλοϊκής εταιρείας ιταλικών συμφερόντων. Οπως περιγράφει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο κ. Παπαχρήστος, δεν είναι απλά η ταλαιπωρία των 22 ωρών της «ομηρίας». Είναι επιπρόσθετα η πλήρης αδιαφορία των υπευθύνων, όπως μεταφέρει ο ίδιος, η παντελής έλλειψη ενημέρωσης των επιβατών για όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν μετά τη βλάβη στον καταπέλτη, αλλά και όσα βίωσαν μέσα στο καράβι, το οποίο έμπαζε από παντού νερά.

Ο Θ. Παπαχρήστος, η σύζυγος και η πεθερά του επιβιβάστηκαν από το λιμάνι του Μπρίντιζι στο επιβατηγό – οχηματαγωγού «Euroferry Egnazia», σημαίας Ιταλίας, στις 8 το πρωί του περασμένου Σαββάτου. Το πλοίο έπιασε στις 4.30 το πρωί της Κυριακής Ηγουμενίτσα, μετά από ένα δύσκολο ταξίδι και με τους εσωτερικούς χώρους του να γεμίζουν νερά από τη θαλασσοταραχή και την καταιγίδα, όπως λέει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.

Μετά από ένα βράδυ φόβου και ταλαιπωρίας, για την οικογένεια από το Βόλο, όπως και για τους υπόλοιπους εκατοντάδες επιβάτες του «Egnazia», ξημέρωνε μια πιο δύσκολη ακόμη ημέρα.

Κατά τη διαδικασία πρόσδεσης του πλοίου της εταιρίας Grimaldi, παρουσιάστηκε τεχνικό πρόβλημα. Λόγω βλάβης στο υδραυλικό σύστημα της κύριας ράμπας του καταπέλτη, μέρος του κατέπεσε μέσα στη θάλασσα και δεν μπορούσε να επανέλθει στην κανονική θέση του.

Το πλοίο έδεσε πλαγίως στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας προκειμένου να αντιμετωπιστεί η βλάβη, ενώ όσοι επιβάτες το επιθυμούσαν, αποβιβάστηκαν με τη χρήση σκάλας. Διαδικασία, όμως, που δεν μπορούσε να ακολουθήσει η εγχειρισμένη γυναίκα. Αλλά και αν ακόμη είχαν τη δυνατότητα να αποβιβαστούν από τη σκάλα, ήταν αδύνατο να φύγουν με το αυτοκίνητό τους, το οποίο δεν μπορούσε όπως το σύνολο των οχημάτων να βγουν στη στεριά.

«Οσα ζήσαμε δεν περιγράφονται. Οι 22 ώρες μέσα στο πλοίο, χωρίς να μπορούμε να επιστρέψουμε στο σπίτι μας, ήταν εφιαλτικές. Γεμάτες αγωνία και κούραση. Η αδιαφορία της εταιρείας απέναντί μας διάχυτη. Κανείς δεν μας ενημέρωνε για τίποτε. Οταν ο ίδιος κατέβηκα από τη σιδερένια σκάλα υπό βροχή και έφτασα στα γραφεία της εταιρείας, στο λιμάνι, πάλι καμία απάντηση δεν πήρα. Καταφέραμε να αποβιβαστούμε και να ξεκινήσουμε για το Βόλο ξημερώματα Δευτέρας, στις 3 το πρωί…», αναφέρει ο κ. Παπαχρήστος.

Για την ταλαιπωρία, την «ομηρία» και την ψυχική οδύνη απευθύνθηκε ήδη σε δικηγόρο, ο οποίος κινεί τις διαδικασίες μήνυσης και αγωγής εναντίον της ακτοπλοϊκής εταιρείας.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου