Ο Ελληνας πρωθυπουργός μίλησε προχθές ενώπιον των εκλεγμένων εκπροσώπων όλης της Ευρώπης. Η παρουσία του στο Ευρωκοινοβούλιο έστρεψε παγκόσμια τις κάμερες στην αίθουσα, όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις για τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο καθένας, όπου και να βρίσκονταν, είχε την ευκαιρία να σταθεί μπροστά στους ηγέτες των κομμάτων, να ακούσει τις απόψεις τους αυτούσιες και όχι αποσπασματικά. Να παρακολουθήσει τη στάση του σώματός τους στη διάρκεια της ομιλίας τους, να παρατηρήσει τον τόνο της φωνής τους. Εγινε συμμέτοχος σε μια κορυφαία διαδικασία, έκρινε, σκέφτηκε, προβληματίστηκε, εκνευρίστηκε, διαφώνησε, συμφώνησε.
Ο πρωθυπουργός, παρά τις έντονες επικρίσεις που δέχθηκε, διατήρησε την ψυχραιμία του, απάντησε δίχως να ερίζει και έδειξε ότι δεν μασάει τα λόγια του. Μίλησε χωρίς να απειλήσει, να κομπάσει, να τρομοκρατήσει. Απεναντίας καθησύχασε ότι σχέδιο Grexit δεν υπάρχει.
Η ψύχραιμη φωνή του πρωθυπουργού και η σταθερή θέση ότι η Ελλάδα δεν θα είναι εκτός Ευρώπης, καλύφθηκε με το πρώτο φως της επόμενης ημέρας. Στο εσωτερικό της χώρας. Από κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος κόμματος που κρατούν ως «λάφυρο» το αποτέλεσμα από την κάλπη του δημοψηφίσματος της περασμένης Κυριακής. Ενα «λάφυρο», το οποίο σέρνουν κατά πως νομίζουν. Ερμηνεύοντας κατά το δοκούν την απόφαση των Ελλήνων.
Και τα ερωτήματα, θα μείνουμε ή θα φύγουμε, θα μας κρατήσουν ή θα μας διώξουν, τι μας ξημερώνει τη Δευτέρα, όχι απλά παρέμειναν στο προσκήνιο τη χθεσινή ημέρα, αλλά έγιναν πιο αγωνιώδη.
Και όλες αυτές οι φωνές της άμεσης ρήξης, κόντρα στη στάση του πρωθυπουργού που δείχνει ότι κατανοεί την κρισιμότητα μιας συμφωνίας, σε κάνουν να αναρωτιέσαι. Μήπως τελικά το «όχι» του δημοψηφίσματος, επιδιώχθηκε από τους εμπνευστές του, να έχει αποστολείς στο εσωτερικό και όχι στο εξωτερικό;
