Η πρόταση μομφής βολεύει τη συγκυβέρνηση. Είναι ευκαιρία κάθε κόμμα να πάρει σαφή θέση απέναντι στα πράγματα και να μην πελαγοδρομούν αλιεύοντας ψήφους στα θολά νερά.
Αυτά και άλλα πολλά ακούει κανείς από προχθές το βράδυ που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Αλ. Τσίπρας ανακοίνωσε ότι καταθέτει πρόταση μομφής. Ως πολιτική κίνηση ασφαλώς και έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβάζει έτσι τους τόνους και προφανώς δεν τρέφει κανείς αυταπάτες ότι από την πρόταση μομφής θα πέσει μία κυβέρνηση.
Το έχει δείξει και άλλες φορές η ιστορία ότι σε τέτοιες περιπτώσεις τα κυβερνητικά κόμματα συσπειρώνονται, όπερ σημαίνει και στην παρούσα φάση, δεν φαίνεται τίποτα να απειλεί την συνοχή της συγκυβέρνησης.
Μεγαλύτερη είναι η δοκιμασία για τη ΔΗΜΑΡ που ούτως ή άλλως δεν διάγει και τις καλύτερες μέρες, αφού υπάρχουν διιστάμενες απόψεις και το παρόν που πήρε απόφαση να ψηφίζει, της δίνει μεν τη δυνατότητα να κρατάει ίσες αποστάσεις από συγκυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει όμως στους πολίτες ότι δεν έχει σαφή θέση ή και να έχει, αδυνατεί να την υποστηρίξει σθεναρά και άρα προσφεύγει στην εύκολη λύση επιλέγοντας να είναι «και με το χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ».
Ομως η πρόταση μομφής αναμένεται να λειτουργήσει συσπειρωτικά και για το ΣΥΡΙΖΑ που έχει και αυτός τις δικές του «εσωτερικές έριδες» και οι οποίες προφανώς και παραμερίζονται προς το παρόν εν όψει της τριήμερης συζήτησης στη Βουλή όπου το πολιτικό θερμόμετρο αναμένεται να χτυπήσει κόκκινο.
Επίσης φαίνεται ότι μπορεί να διευκολύνει τον κ Σαμαρά η πρόταση δυσπιστίας στις όποιες συνομιλίες κάνει με την τρόικα, καθώς μπορεί να πει κοιτάξτε τι τραβώ αλλά και τον Ε. Βενιζέλο που τις τελευταίες εβδομάδες και λόγω διαπραγματεύσεων με την τρόικα είχε να αντιμετωπίσει αρκετά ανοιχτά μέτωπα μέσα στο ΠΑΣΟΚ.
Οι προτάσεις μομφής είναι ένα είδους «ελιξίριο» στο πολιτικό χρηματιστήριο αφού ουσιαστικά ανεβάζουν τον εκλογικό τζόγο αλλά δεν συνιστούν προάγγελο πολιτικών εξελίξεων. Τουλάχιστον μέχρι τώρα αυτό έχουμε δει. Εξ ορισμού, λοιπόν, τέτοια «κόλπα» και «μπλόφες» αποβαίνουν κυρίως υπέρ του κυβερνητικού σχηματισμού, αλλά λειτουργούν πολιτικά υπέρ και της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ένα κομμάτι του λαού.
Και επειδή η συζήτηση στη Βουλή ξεκίνησε, θα ήταν ευχής έργο αντί για κοκορομαχίες και μεγάλα λόγια που έχουν στόχο τον εντυπωσιασμό να ακούσουμε ομιλίες που θα καταδεικνύουν ότι οι πολιτικοί μας είναι πλέον ψιλιασμένοι.
Διαφορετικά για μία ακόμη φορά θα έχουν πέσει στην ίδια παγίδα, της εκλογικής εμπορίας και της ψηφοθηρικής κερδοσκοπίας .
Και εκεί κυρίως η ευθύνη ανήκει στην αντιπολίτευση, μικρή και μεγάλη που πρέπει να επιβάλλει με την τακτική που θα ακολουθήσει στη συγκυβέρνηση να ανοίξει τα χαρτιά της, να μιλήσει δημόσια και ειλικρινά και πάνω από όλα ξεκάθαρα για αυτά που σχεδιάζονται και για αυτά που ετοιμάζονται να μας επιβάλλουν ο Τόμσεν και οι συνεργάτες του με την ανοχή των συγκυβερνώντων.
