«Eίναι προφανές καιρό τώρα ότι το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας δεν αποδίδει», αναφέρει το editorial των New York Times, που τονίζει ότι «η χώρα βουλιάζει στην ύφεση, ενώ παράλληλα έχει επωμιστεί ένα μεγάλο, μη βιώσιμο χρέος».
Σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα, λίγοι πολιτικοί είναι πρόθυμοι να αναγνωρίσουν δημόσια αυτή την αλήθεια, γιατί αν το κάνουν θα παραδεχτούν την αποτυχία τους και θα αναγκαστούν να επιλέξουν μία διαφορετική πολιτική από αυτή που ακολουθείται μέχρι σήμερα», προστίθεται στο άρθρο και στη συνέχεια γίνεται αναφορά στην άρνηση της Βραζιλίας να εγκρίνει την εκταμίευση της δόσης εκ μέρους του ΔΝΤ προς την Ελλάδα.
Η Βραζιλία έσπασε τη σιωπή εκδίδοντας μία ασυνήθιστη και ευχάριστα ειλικρινή ανακοίνωση», γράφει ο συντάκτης και παρατίθεται η δήλωση του Πάουλο Νογκουέιρα Μπαρίστα, ενός από τους 24 πρέσβεις στο ΔΣ του ΔΝΤ και σύμφωνα με τον αρθρογράφο, τα λόγια του αν και «δυσάρεστα», ίσως προκαλέσουν το άνοιγμα μίας σημαντικής συζήτησης και πιθανόν να ωθήσουν και άλλους στο ΔΝΤ, ειδικά τους ηγέτες της ΕΕ και της ΕΚΤ που είναι οι βασικοί «παίκτες» στην ελληνική διάσωση, να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους ή τουλάχιστον να φανούν περισσότερο ειλικρινείς σχετικά με τις επιπτώσεις της πολιτικής του ΔΝΤ.
Δεν ξέρω βέβαια τι μέλλον θα έχει αυτός το Βραζιλιάνος που έκανε αυτές τις δημόσιες διαπιστώσεις, όμως σίγουρα, οι δικοί μας πολιτικοί είτε άκουσαν τις επισημάνσεις του είτε όχι… δεν ιδρώνουν κιόλας. Είναι προφανώς σίγουροι ότι κάνουν το καθήκον τους για αυτό και ξιφουλκούν κάθε μέρα στα τηλεοπτικά παράθυρα με όποιον αμφισβητήσει ότι είναι οι σωτήρες… της χώρας.
Όπως κάποια στιγμή τα ψέματα τελειώνουν. Είπαν ψέματα στους ανέργους, είπαν ψέματα στους συνταξιούχους, είπαν ψέματα στους επαγγελματίες, είπαν ψέματα στους ασθενείς, έφτασαν να λένε ψέματα και στους ίδιους τους εαυτούς τους. Μέχρι πότε όμως… Οι αλήθειες αρχίζουν και αποκαλύπτονται όπως και οι σχεδιασμοί περί αποδεκατισμού του δημοσίου με οριζόντιες ρυθμίσεις , διαθεσιμότητες και απολύσεις.
Για αυτό και ο χειμώνας θα είναι σκληρός. Και όποιος έχει ψευδαίσθηση ότι θα περάσει αλώβητος πλανάται πλάνην οικτρά, διότι δεν είναι δυνατόν έχοντας οδηγήσει χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους στην ανεργία ή στη διαθεσιμότητα, επεκτείνοντας χαράτσια και εισφορές, μειώνοντας μισθούς και συντάξεις, ισοπεδώνοντας την υγεία και κλείνοντας νοσοκομεία, και βγάζοντας στο σφυρί τα σπίτια του κοσμάκη, ότι μπορεί… να βγάλεις εξάμηνο.
Και μέχρι τώρα μπορεί σε όλα τα μέτρα μέχρι και τα πιο σκληρά να υπήρχαν άνθρωποι που έκαναν ένα κουράγιο παραπάνω και ίσως και τα στραβά μάτια πιστεύοντας ότι «μπόρα είναι θα περάσει». Όμως τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Μιλάμε για πραγματικό τυφώνα… Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι στο δρόμο και το χειρότερο όλων … σπίτια σε πλειστηριασμούς.
Με αυτό θα ξεχειλίσει το ποτήρι… Είναι το τελευταίο σκαλοπάτι… πριν την απόλυτη φτώχεια. Εκεί σταματά πλέον κάθε λογική και μιλά η οργή. Ας το σκεφτούν καλά πριν πράξουν…
