Kοίτα να δεις που μας «απειλεί» ο κ. Στουρνάρας ότι θα γίνουμε Αίγυπτος ή θα γινόμασταν, εάν δεν λαμβάνονταν τα μέτρα που σήμερα υλοποιούνται σε συμφωνία με τους τροικανούς. Την ίδια ώρα βέβαια που σπέρνει τον πανικό, σπεύδει να καθησυχάσει ότι τα «βρήκαν» με την τρόικα και ότι η δόση θα καταβληθεί κανονικά.
Η αίσθηση ωστόσο που έχουμε όλοι τις τελευταίες μέρες και ειδικότερα τις τελευταίες ώρες είναι ότι η χώρα λειτουργεί στη λογική «μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα» όπερ σημαίνει πως ότι και να γίνει δεν πρόκειται να γλυτώσουμε. Το ευνοϊκότερο σενάριο είναι να μη χάσουμε τα πάντα…
Τώρα αποδεικνύεται ότι δεν ήταν τυχαία η παλαιότερη ρήση «θα ματώσουμ» για να σωθεί η χώρα. Το μάτωμα συνεχίζεται. Οι δεσμεύσεις ότι θα θιγούν περισσότερο οι έχοντες και κατέχοντες πέρασε ήδη σε δεύτερη και τρίτη μοίρα και αυτό διότι τρία χρόνια τώρα… προς αυτή την κατεύθυνση δεν έγινε τίποτα με αποτέλεσμα να την πληρώνει σήμερα μόνο ολόκληρος ο ελληνικός λαός.
Η νέα Κυβέρνηση δεν τρέφει αυταπάτες. Προφανώς έχει συνυπολογίσει και το πολιτικό κόστος. Αδυνατεί να δει ότι παραμένουμε ο αδύναμος κρίκος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο εύκολος στόχος. Η αξιοπιστία του ελληνικού κράτους, παρά τα όσα λένε περί ανάκτησης του κύρους , παραμένει στον πάτο, όλοι μας κοιτούν με καχυποψία, με το παραμικρό, κάνουν λόγο για ελληνική τραγωδία και αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο μας πρόβλημα ότι πλέον δεν μας εμπιστεύονται. Είμαστε όμηροι των αγορών, των κερδοσκόπων, οι οποίοι κάνουν πάρτι στην πλάτη μας.
Συνεχίζουμε να είμαστε τα πειραματόζωα πάνω στα οποία δοκιμάζονται όλα τα σενάρια πάνω μας και επιπλέον λέμε ευχαριστώ και μάλιστα με ανταλλάγματα.
Ετοιμαστείτε λοιπόν για το επόμενο επεισόδιο του ίδιου έργου που είμαστε θεατές το τελευταίο διάστημα. Θα την πληρώσουμε όλοι οι αδύνατοι και ανίσχυροι. Διότι οι ισχυροί, οι έχοντες και κατέχοντες έχει αποδειχθεί ότι βρίσκουν κάθε φορά τρόπο να διαφύγουν.
Οταν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επί ελληνικού ή ευρωπαϊκού εδάφους απευθύνουν τελεσίγραφα χωρίς φόβο και πάθος, τότε το πρόβλημα είναι σοβαρό και η κατάσταση μη αναστρέψιμη. «Έχουμε μπεί στο γύψο» και δεν το έχουμε καταλάβει. Οι δανειστές επιβάλλουν τις μονεταριστικές αντιλήψεις και πρακτικές τους, οι ευρωπαίοι μας «συμπαραστέκονται» δείχνοντας συμπάθεια με το αζημίωτο … φυσικά και οι κυβερνώντες καμώνονται ότι διαπραγματεύονται όταν ακόμη και για το παραμικρό… πρέπει να πάρουν την άδεια για να αποφασίσουν . Και έπεται συνέχεια. Υπό ποιο καθεστώς… δεν ξέρω και φαντάζομαι ότι ως πολίτες μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ. Εμείς απλά θα καλούμαστε κάθε φορά να βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά… Και δεν θα είναι η πρώτη φορά και φυσικά όχι η τελευταία αφού αυτό το μαρτύριο… τέλος δεν έχει.
